Er zijn veel tegenstanders van de duurzame samenleving, deze zijn gehuwd met de koolstof/krediet economie. Deze economie (onze huidige) houdt zich bezig met het optimaal benutten van de kool(water)stof gebaseerde energiebronnen. De banken lenen geld waarmee mensen energie aan producenten en hun toeleveranciers toedelen, en door keuzes te maken komt deze energie op de beste plek terecht. Door systeemfouten gaat dit niet altijd goed, want de (koolstof) kredietverstrekker verdient altijd aan het verstrekken van krediet, ook als het een miskleum of wanproduct betreft. Aangezien in het moderne economisch denken krediet wordt verstrekt op basis van verwachtte inkomsten is de energie verspilling enorm.

De duurzame samenleving tast dit systeem aan. Huizen die geen gas gebruiken zorgen niet voor inkomsten van de gasleverancier en niet voor cashflow van de betrokken banken. Producten van biologisch materiaal zorgen niet voor inkomsten van de plastic fabriek. Biologische verbouwde groenten niet voor inkomsten van de kunstmest fabriek (die op gas loopt). De (belastbare) cashflow neemt hierdoor af en daarmee de machtspositie van de banken en energie bedrijven en de overheid. Als gevolg bestrijden deze de decentrale administratieloze niet ‘economisch’ gekoppelde energie opwekking.

Maar er is nog een ander probleem dat een rol lijkt te spelen, want mensen die volstrekt geen belang hebben bij de financiele sector of de energie sector zijn soms toch sterk gekant tegen practische duurzame oplossingen. Niet openlijk, maar door bv te zeggen dat het toch lastig, duur, onbetrouwbaar, nutteloos, problematisch is. Dit is dezelfde soort defensieve agressie als we bij sommige banken zien die steevast vinden dat duurzaamheid nog veel ‘risico’s’ meebrengt, we komen niet snel op het idee om iemand die ‘voorzichtig’ is te verdenken van pure onwil. Maar wat motiveert deze voorzichtigheid in mensen zonder direct financieel belang. Als men economische groei (dus meer welvaart) wenst, zoals bv. de VVD, dan zouden deze keihard voor duurzaamheid moeten gaan, want dat betekent alleen maar meer welvaart. Die welvaart is dan echter wel voor iedereen, en daarin ligt misschien de oorzaak van de weerstand.

Duurzaamheid maakt dingen gratis. Wie zijn huis bijvoorbeeld verwarmt met een zonneboiler die is afbetaald en zijn WOZ belasting, huur of hypotheek en water betaalt met de opbrengst van zijn afbetaalde zonnepanelen woont effectief gratis (dat kost wat jaren, maar het kan). Met enige inspanning zou heel Nederland dus zonder kosten kunnen wonen. Hetzelfde geldt voor de voedselproductie. Was de klimaatverandereing niet zo’n probleem dan zou deze voor een groot deel automatisch, op basis van wind en zonneenergie kunnen plaatsvinden. Men zou de spullen simpelweg zonder afrekenen kunnen ophalen in een eqivalent van de Albert Heijn, een soort prepayed bestaan. Aangezien duurzame energie niet is gelimiteerd zou er een constante kostenreductie en verdere automatisering kunnen plaatsvinden. Ook het verbeteren van de leefomgeving zou wanneer deze op basis van duurzame energie zou plaatsvinden continu zijn en dus op gegeven moment overal hoog zijn. In feite waren de jaren van olie overvloed een periode die vergelijkbaar is met de komende tijd waarin duurzame energie er in overvloed is (dat kan binnen 10 jaar zijn als we dat durven doordrukken). 

De vraag is wie dan nog zou werken. Waarom zou iemand die makkelijk kan leven met wat de Albert Heijn biedt, waarvan hij overigens weet dat niemand zich daarvoor hoeft uit te sloven (dus zonder schuldgevoel), zich nog druk maken om meer inkomen? Hoe krijg je iemand zo gek om dingen te doen die saai zijn of vervelend als iedereen genoeg heeft om tevreden te zijn zonder iemand tot last te zijn.

Het is de vraag die de basis is voor het begrijpen van de duurzame samenleving en de tekortkomingen van ons huidig economisch denken:

Stel dat we een machine hadden die alles maakte wat we nodig hebben en draaide op hernieuwbare energie,

zouden we dan allemaal werkeloos (want de  machine maakte alles) en zonder inkomen zijn en dus niet in staat te overleven of zou iedereen gratis toegang hebben tot de productie van de machine?

Een beetje vergelijkbaar met : Zou je als je met iemand anders op een onbewoond eiland was gestrand de kokosnoten en bananen die er groeiden aan elkaar verkopen? 

Kennelijk is er een lastverdeling in de economie. Om deze in de huidige vorm te laten werken is verschil essentieel. Er moeten arme mensen zijn en rijke mensen. Zonder dat verschil is er niks waar mensen naar streven en dus ook geen reden om bepaalde dingen te doen die moeite kosten. We denken in termen van de elite en de onderkant van de samenleving. We identificeren ons liever met de elite, of de top, de betere buurt, de betere school. Veel van ‘beter’ is mensenwerk, dwz sociaal gedrag, nette mensen, verstand. Maar dit is op zijn beurt weer gemotiveerd door de omgeving die men zich kan veroorloven. Mensen met een hoger discriminerend vermogen komen beter terecht, in beroepen met een hogere status die het gevolg is van het ermee geassocieerde hogere inkomen. Deze structuur wordt gehandhaafd door de mensen die de hulpbronnen uitdelen, dus nette mensen krijgen voorrang. Dit heeft een organiserend en motiverend effect. Duurzaamheid neemt een deel van de incentives weg. Zou dat een reden zijn voor weerstand ertegen?

Vroeger waren mensen makkelijker bereid zich neer te leggen bij hun status. Tegenwoordig is dat minder omdat iedereen via de media de mogelijkheden krijgt voorgespiegeld, inclusief verhalen over rags to riches, het loterij model en het je-beloning-eerlijk-verdienen-model. Hierdoor blijft er weinig over om de maatschappij te stratificeren anders dan mensen simpelweg de middelen tot welvaart te onthouden. Wie houdt van de verschillen in de maatschappij omdat ze zelf beter af zijn zal zich tegen verduurzaming verzetten en op die manier de ongelijke samenleving in de hand werken.

Er wordt steeds meer gesproken over de manier waarop ons financieel systeem werkt. De aanhoudende crisis wordt aangegrepen voor protesten tegen de 1%, de banken die goedkoop lenen bij de centrale bank, maar burgers hoge rentes laten betalen. De belasting betaler moet bijleggen en we moeten allemaal bezuinigen. Deze vrijdag vind een door het Platform SDE georganiseerde conferentie plaats in de Rode Hoed met de naam "Geld Draait de Wereld Door". Recent vond ook een bijeenkomst plaats in Utrecht olv Qoin. 

"De jaarlijkse conferentie van Platform DSE is deze keer geheel gewijd aan de financiële sector en de crisis. Met inspirerende verhalen van onder andere Bernard Lietaer en Francine Mestrum. Met scherpe analyses van de onderliggende problemen. En met een keur aan praktische oplossingen." (bron)

Wereldwijd zijn er talloze mensen die een mening hebben over wat het probleem is en wat de oplossingen zijn. Dit zijn economen, voormalige wereldbank medewerkers, journalisten, analisten enz. De variatie ontstaat door het verschil in geloof in het probleem, en in de middelen om die op te lossen. Sommige mensen denken niet dat de olie opraakt, geloven in het rechtsysteem, geloven in de maatschappelijke dienstbaarheid van het financiele systeem, anderen geloven dat de goedkope olie over een paar jaar op is, hebben geen enkel vertrouwen in het rechtsysteem en zien banken als zombies die het bloed uit de maatschappij zuigen. Een ‘oplossing’ van het probleem is dus niet iets waar men het makkelijk over eens wordt. 

Deze man is een van de veroorzakers van de crisis, hem haten lost niks op. Zijn bank opheffen wellicht. 

Wie echter even stilstaat bij de dagelijkse realiteit ziet al snel dat er geen oplossing nodig is voor de financiele problemen of onrechtvaardigeheid in dit of dat systeem. De oplossing bestaat uit het onszelf in staat stellen een hoge kwaliteit van leven te bereiken. Niet spiritueel (hoewel dat kan helpen), maar praktisch. Daar is alles tenslotte om begonnen. Eten, wonen, zorg en tijdsbesteding. Werk misschien, maar waar werkt men liever, in de eigen moestuin of in de fabriek? Niemand wil eigenlijk werken, mensen willen creeren, maken, tot stand brengen. Dat is iets anders.

Geld

Als we onze Euro even ons geld noemen en ons daartoe beperken, dan kiezen we voor een paradox. We commiteren ons namelijk meteen aan het systeem waarin deze Euro functioneert. Het doel zal zijn dat mensen onderling voldoende Euro’s ter beschikking hebben om te eten, wonen etc. en dat deze Euros op een acceptabele manier worden verdeeld. Du moment dat we dat vraagstuk proberen te beantwoorden bevinden we ons in het huidige politieke debat. De banken zeggen dit, de werkgevers zeggen dat, de oplossingen zijn gradueel, er is crisis enz. De economie is niet eerlijk en praten erover doet niet af aan een fundamentele realiteit, namelijk dat burgers niet degene zijn die het geld in omloop brengen. 

Sure.. 

Waar komt geld vandaan

Al het geld in omloop is uitgeleend. Vanuit het normale prespectief kunt u geld lenen of verdienen, dwz als de bank of werkgever of koper dat een goed idee vindt. De koper heeft het geld ook geleend of verdient. De werkgever heeft het geld ook geleend of verdiend. Het verdiende geld is echter ooit van een bank geleend. U kunt zelf geen geld in omloop brengen, en daarmee is er een duidelijke machtsverhouding geschapen met banken bovenaan de piramide, overigens zonder dat banken deze officieel bekleden of erkennen! 

De Carbon/credit economie

Toen ik jong was en geld begon te begrijpen waren banken gewoon bedrijven die veel eigen geld hadden, gestart door slmme handelaren bv. Later snapte ik dat banken spaargeld aan andere mensen leenden, soms al meer dan was ingelegd, in een ratio, fractie. Nog later snapte ik dat ze simpelweg geld creerden als ze een geschikt onderpand hadden (de ratio met eigen reserves is bijzaak). Nu snap ik dat banken zelf niet eens waarde geven aan geld en de productieve maatschappij die voor alles olie, kolen en gas nodig heeft ook niet. Dus dat de rol van geld die van placeholder is, gemaakt in naam van de olie, kolen en gasproducenten, die ons willen laten werken voor hun grondstoffen (om zo de utiliteit te maximaliseren) en de vruchten van hun bezit plukken. Krediet is afhankelijk van de energie die direct beschikbaar is voor productie en consumptie. Onze economie is een ‘carbon/credit’ economie, en dat verklaart de supremacie van gas,olie, kolen maatschappijen en het bankwezen. 

Thanks Iran! Now let’s print some money!

Crisi

De discussie over geld heeft een oorzaak in de financiele crisis, niet zozeer de crisis zelf  maar wat we daardoor leerden over het bankwezen. De een na de andere rechtzaak die door de Commodities and Futures Trading Commission voor vele miljoenen wordt gesettelt kan op den duur het beeld van een verziekt en frauduleus bankwezen niet meer verhullen. Nu lijkt de financiele crisis te veranderen in een soort energie crisis, met zorg dat de olie prijzen een herstel van de economie in de weg zullen staan. Maar wie bovenstaande allinea snapt snapt ook dat we maar met een crisis te maken hebben, nl de carbon/credit crisis.

Van Carbon/Credit naar Renewable/Credit in vier fasen 

Fase 1. Er is carbon genoeg. De mensen die het geld in omloop brengen doen dat zo veel mogelijk. Er is de ene boom na de andere. Carbon consumptie is explosief, de bevolking groeit mee. Nixon zorgde dat de geldhoeveelheid officieel ongelimiteerd werd door van de goudstandaard af te stappen, Ronald Reagan zette deze fase door in weerwil van informatie over de klimaat risico’s.

Fase 2. Er is steeds minder carbon. Als banken doorgaan met het in omloop brengen van geld zou de prijs ervan stijgen. Daarmee zou de prijs van alle productie stijgen. Dan zou men zich vragen gaan stellen over de hoeveelheid carbon die er nog is. Om dit te voorkomen reduceert het bankwezen de geldhoeveelheid in omloop, het liefst via failissementen en gok instrumenten zoals derivaten, leningen waar mensen geld mee kunnen ‘verliezen’. Een zwart gat van schuld is zeer welkom, het is sinds 2000 in aanbouw geweest. Overal wordt carbon gedreven activiteit gestopt en geremd, maar iedereen gaat door waar het kan want de perceptie is : "Er is te weinig geld".

Fase 3. Regeringen en overheden die het probleem niet snappen forceren het in omloop brengen van geld tegen de zin van de banken. Het plan valt in duigen. De prijs van carbon stijgt! De geest is uit de fles. We hebben een ENERGIE CRISIS. Men probeert van alles te bedenken in het geldende economische kader, maar niks helpt, het geldend economisch kader is een streven de utiliteit van carbon te maximaliseren, niet de noodzaak ervan te elimineren. Het gevolg: 

(1973) "How can anything survive in a climate like this. A heatwave all year long. A Greenhouse effect, everything is buring up". Dat ook nog..

Fase 4. Mensen snappen het probeem. Het carbon/credit systeem moet op de schop. Het random uitdelen van geld voor activiteiten die carbon consumeren is een luxe die we ons niet meer kunnen veroorloven. Er moet gericht met de hulpbronnen worden omgesprongen, dus ransoenering en gedwongen productie van duurzame energie. Wel lastig op een moment dat de hele wereld tot die conclusie komt en wil vechten om de laatste resten, danwel de gasreserves aanboren en daarmee de ondergang van het leven op aarde garanderen. Gelukkig is er low tech duurzame energie. Deze vervangt de carbon. Er ontstaat een nieuw systeem, het renewable/credit systeem. Daarnaast worden veel dingen gratis en ontstaat er een gedetaileerd barter systeem.

Renewable/credit of Robo(eco)nomy 

De Renewable/Credit Economie

De nieuwe economie die een combinatie kent van gratis activiteiten, activiteiten die via barter worden georganiseerd en activiteiten waarvoor renewable credit wordt gebruikt is een compleet andere dan de huidige. De reden is dat de geldstroom niet meer automatisch richting energie leveranciers loopt. Deze zijn er nog wel, maar dat zijn u en ik. De reden waarom wij dat zijn is omdat de crisis zo groot werd dat het Carbon/credit systeem de controle volledig verloor. Dat is wat ze doen als ze discussies aanmoedigen. Ze excuseren zich. Een golden opportunity.

Gratis  

Wanneer we iets zelf maken is het logisch dat we daar niet voor betalen. Dus iemand die zelf zonnepanelen heeft koopt geen stroom van zichzelf. Dat maakt de stroom gratis. Als u teveel heeft en u geeft het aan de pizzeria, dan zal dit tot een (piepkleine) korting op de kosten van de pizza leiden. Dat mag nu nog niet zonder bemoeienis van een energie bedrijf. De kosten van de pizzeria zijn echter ook lager, want deze heeft zelf zonnepanelen, dus minder overhead. Hetzelfde geld voor de boer die de tomaten verbouwt, de electrische vrachtwagen die ze vervoert, of de zonnetrein. Al deze deelnemers aan de economie kunnen hun eigen, en daarmee de kosten die ze anderen in rekening brengen reduceren. De minimale cashflow is een van de redenenen dat banken niet zo voor duurzaamheid gaan. Als iedereen zelf zijn stroom opwekt scheelt dat per huishouden ongeveer 2500 Euro per jaar in maandelijkse termijnen betaald, een hoop geld..  

Barter/Ruilhandel 

In de periode dat mensen alle zeilen bij moeten zetten om zich in leven te houden (de diepe diepe crisis) ontstaat er een informele ruileconomie. Deze kan ook nu al worden ingezet, bv. via een systeem zoals te vinden is op de website tubecoin.com . Dit systeem laat mensen ruilhandel drijven met eigendoms certificaten van goederen en diensten. Deze kunnen online of offline worden verhandeld. Er is geen valuta, de certificaten zijn de valuta. Elke producent kan zijn eigen certificaten in omloop brengen, en deze kunnen in de keten verhandeld worden. Loon kan in certificaten worden uitgekeerd, of deels. U krijgt bv. in plaats van 2500,- Euro certificaten voor 30 broden, 15 pakken melk, 65 OV kilometers, 120 EV kilometers, 200 Hotel uren etc. Iedereen gooit zijn product in de mix. Dit systeem is afhankelijk van een voorwaarde : De deelnemers in de economie moeten alles kunnen voortbrengen wat de economie nodig heeft. Is dit niet het geval dan ontstaat er een machtsbasis die zal leiden tot de zelfde verellendung als die we nu zien. De leverancier van wat we nodig hebben zal zijn klanten bestand uitbreiden door zijn macht te gebruiken om alternatieven tegen te werken.

Renewable/Credit 

De barter/ruilhandel economie laat maakt renewable credit al mogelijk. Iemand die veel stroom maakt kan de certificaten voor afname aan een bedrijf geven voor deze iets heeft dat het kan verhandelen. Dat is krediet. In de carbon/credit economie krijgt de producent carbon certificaten (Euros) om spullen mee te produceren. De eis is dat dit proces meer carbon certificaten uit omloop neemt dan dat het in omloop brengt (dwz winst maakt). In het geval van carbon cretificaten is er echter geen gelijkwaardigheid, want de carbon ontvanger vernietigd de carbon door deze te verbranden. Dit creert een afhankelijkheid en een hele boel ‘schuld’ (die dus betekenisloos is maar ons momenteel dankzij een egoistisch bankwezen in een verlammende greep houdt!).

Certificaten voor het gebruik van duurzame energie zullen echter niet vaak nodig zijn. Producenten snappen meteen dat ze beter zelf hun energie bronnen kunnen aanleggen. Daarbij kost het transport van energie energie, en is de opwekking van energie afhankelijk van het oppervlak, en daardoor uiteindelijk gelimiteerd. Maar mocht er een brug gebouwd moeten worden met veel zwaar materiaal, dan kan daarvoor een wind naar ammoniak fabriek worden gevraagd krediet te verstrekken.

In de renewable/credit economie is er een overvloed van wat we nodig hebben. Ook zijn machines nog geavanceerder en in staat veel van het menselijk werk te doen. Er ligt al zoveel infrastructuur in Nederland dat het bijhouden hiervan niet zo lastig is. Groei is absoluut geen noodzaak als men de kwaliteit van het leven en de omgeving prioriteerd, en niet bij iemand hoeft aan te kloppen voor de hulpbronnen om dat te doen. Deze economie is vrijer, goedkoper, schoner en (voor zover we get ecosysteem weten te restaureren en beschermen) permanent. Ik noem het ook wel de Robo(eco)nomie. Omdat robots, automatische systemen, met behulp van duurzame energie het eco systeem zullen herstelen en mensen zich zullen kunnen richten op kwaliteit en cultuur…Uiteindelijk. 

Een team van UCLA heeft een techniniek bedacht om met behulp van koolstof en infra rood licht arbitrair gevormde ultracapacitors te maken. In het filmpje word een preparaat gemaakt van goedkope materialen (een grafeen oxide op plastic) die met een aangepaste DVD schrijver die een IR laser bevat wordt beschreven. De verhittinng resulteert in zn. exfoliatie, door herordening in de lagen grafeen ontstaat een soort koolstof schuim. Dit vormt een dun maar proreus laagje op het plastic, die vervolgens als electrode in een condensator wordt gebruikt. De condensator is een energie drager die normaal zeer snel oplaad en ontlaad, maar niet veel capaciteit heeft. Op deze manier wordt echter een condenstor gemaakt met zeer grote capaciteit, een zogenaamde ultracondensator. 

Ultracondensators zitten naast de batterijen in electrische auto’s om energie snel beschikbaar te maken, zodat de batterijen langzamer laden en ontladen en dus langer meegaan. Ook wordt er soms rem energie in opgeslagen. Wat hier gemaakt wordt heeft echter de potentie de batterijen te vervangen want ze hebben dezelfde capaciteit maar kunnen in seconden worden opgeladen.

"The devices can be charged and discharged for more than 10,000 cycles without losing much in performance compared with a normal life-time of less than 1000 cycles typical for batteries. Additionally, the devices are completely flexible and maintain excellent performance under high mechanical stress." 

Deze ultracapacitor is misschien te zien als een meer gedetailleerde versie van de loodaccu met een koolstof electrode. In dit type loodaccu (dat nog zeldzaam is) vind aan de koolstof pool een soort halve reactie plaats die leidt tot de opslag van lading. Door de electroden zeer vlak te maken en dicht bij elkaar te brengen zoals hierboven wordt getoond neemt dat ladings effect extreem toe, maar blijft de accu functie (via het electroliet) ook behouden. Eerst neemt de lading aan de electroden toe, en dan vindt de electrolytische reactie plaats (waardoor de lading wordt opgeslagen in een potentiele chemische reactie ), later zal bij ontlading de energie in het electroliet door de omgekeerde reactie het ladings pijl van de electroden in stand houden.

Over een manier om graphen oxide te maken "That can be done by anyone.."

Het oppervlak van een grafeen electrode die op deze manier wordt gemaakt kan extreem groot zijn, de zn. BET surface area dus het absorptie oppervlak kan oplopen tot 1850 m2 per gram! De capaciteit van een batterij zoals in de eerste video maar met een maat van 1 m3 zonder bizondere optimalisatie (stapeling van bovenstaande batterij) zou rond de 700 kWh zijn. Genoeg voor 100 huishoudens. 

CO2 opslag combineren met het maken van superbatterijen? 

Grafeenoxide, het uitgangs materiaal hierboven, kan ook direct van CO2 worden gemaakt in een nieuw proces bij relatief lage druk en temperatuur. Dat is bizonder omdat CO2 heel moeilijk af te breken is (vergt veel energie). In het nieuwe proces wordt CO2 eerst gebonden met Ammonium boran, dan verhit tot 100 graden, waarna de Ammonium borane bij hogere temperaturen wordt verwijderd. Dit proces kan bijvoorbeeld met zonnewarmte en electriciteit worden gedraaid, om zo CO2 uit de atmosfeer terug te vangen en tegelijkertijd grondstof te maken voor de superbatterijen. 

Goed nieuws want de gebruikte materialen zijn spot goedkoop!  Het artikel in RSC.

Over Graphene Oxide

Improved Synthesis of Graphene Oxide

Over Graphen Oxide 

Ultracapacitor Electrolytes 

Recent developments in heat storage show that it is possible to store enough heat in the summer for use in the winter. The source of heat is usually the sun, but wind energy can also be converted into heat using simple means. I set up a website called windheatingsystem to promote this idea. I am currently doing some experiments and would like to do more open source research and development. Ther reason to do it this way is because the usual method of cclosed development and subsequent monetization leads to a pricing that protects the existing market.

Windheatingsystem.com 

Wind to heat and new heat storage with vacuum insulation are practically gamechangers. The problem is that they reduce the need for gas, and (due to the gas lobby) heat has or will have a fixed maximum price preventing slightly more expensive products to enter the market. Wind to heat can be very inexpensive. Another reason to keep it that way.

Silicon is ook een grondstof van computerchips, dus de optimalisatie van dunnefilm zagen heeft grote sponsors 

Dunne film zonnecellen worden gemaakt omdat er maar een dun laagje vam het lichtgevoelige silicium nodig is voor het effect. De enige manier om die dunnen cellen te maken is echter door deze van een groot blok silicium af te zagen, iets dat veel energie vergt en lang niet altijd goed gaat, zodat de cellen toch iets dikker moeten zijn dan strikt noodzakelijk.

Nu is er een bedrijf dat dit met een ionenen staal kan doen, een straal van waterstof deeltjes waarmee een dun laagje van een blok silicium afgepeld kan worden. Door dit laagje op een standaard formaat metalen laag aan te brengen ontstaan gangbare cellen, die echter zeer dun zijn. Deze zijn meteen in de normale productie lijn te gebruiken, maar besparen aanzienlijk in energie en materiaal kosten. Goed nieuws, de schatting is dat de prijs van cellen die nu rond de 80 ct/WattPiek ligt naar 40ct/WattPiek kan. 

After years of misrepresentation of our energy resources the IEA now "Acknowledge the coming of age of the renewable energy by publishing, for the first time, an annual medium-term report which analyzes that market".  "With this report, renewable energy takes its rightful seat among other major energy sources.". Fuck the IEA. There is no need for an IEA in the renewable future. What do people think oil coal and gas where originally? That’s right, organic, biomass, renewable, but that’s just being factual for a change. In reality there’s only two types of energy, centrally distributed and locally generated energy. That is what this is about. Centrally distributed energy like fossil fuels allow the control and exploitation of it’s use by a few big companies like Exxon, Shell and combined existence of our enormous financial sector. As central energy producers are starting to build centrally distributed renewable installations, that starts to fit into the profile. In order to allow better financing of such projects carbon/credit banks need something to hold on to…

This is the type of crap the EIA puts out. "Fields Yet to be developed" are uneconomical or to little as consumption grows and "Fields Yet to be Found" do not exist!

The IEA has been giving misleading projections for years now and we should ban the institution from being of any influence, especially in the financial sector as this sector is the main reason why the IEA kept producing optimistic fossil fuel reports.

In Spanje en Mexico is het droog. Er is een oplossing, een waar Spanje en Mexico zelf met wat inspanning voor kunnen zorgen. Wie er 100.000 Euro in wil investeren kan zich melden via info@greencheck.nl.

U kunt mijn rug op… 

Agnes Jongerius daagt ons uit in de Volkskrant:

‘Welke slimmerik belooft mensen nog een welvaartsvast pensioen over 40 jaar?’

Ze vindt de collectiviteit van pensioenen maar onzin… 

"Onder de vage begrippen collectiviteit en solidariteit gaat echter een breed scala aan keuzes schuil die onafhankelijk van elkaar genomen kunnen worden. Wel of geen verplichte deelname? Alleen voor werknemers of ook voor zzp’ers en ondernemers? Collectieve buffers of individuele vermogensopbouw? Moeten jongeren voor ouderen betalen? Alleenstaanden voor gehuwden? Willen we sectorgebonden pensioenfondsen of een aantal algemene fondsen? Het zijn allemaal keuzes die veelal los van elkaar genomen kunnen worden." 

Iemand die denkt dat het wel kan is een ‘slimmerik’. Ok, ik ben dus een slimmerik! Agnes snapt er geen bal van. Dat is de reden waarom ze haar functie gekregen heeft. We willen mensen aan de leiding die de ballen verstand hebben van geld, dan waarde. Ze zegt het wel, maar ze weet echt niet wat het is. De uitleg van wat ze niet snapt is niet supereenvoudig, maar ik zal nog maar eens een poging wagen.

Een pensioenreserve is voor een deel een illusie

Mensen sparen voor een pensioen. Ze stoppen het geld in een fonds. Dat fonds belegt het geld, dwz leent het aan bedrijven voor een zeker rendement. Dat rendement moet beter zijn dan de inflatie, en hopelijk beter dan andere beleggingen. De illusie dat dit zo is is zondermeer lang vol te houden, via een zogenaamd Ponzi Scheme, of Madof Scheme. Dat is een deel van de zaak. Je keert geld uit aan de eerste lichting terwijl de tweede nog inlegt en iets verwacht. Netto loopt de spaarpot leeg. Financiele instituten zien een kans om het geld aan vrienden door te sluizen via ‘beleggingen met teleurstellende resultaten’. Het pensioen goud wordt intussen onder druk van DNB gedwongen verkocht (een van de best renderende beleggingen in de afgelopen 10 jaar). Het is zonder een groene overweging al een oplichterij van hier tot Tokyo. En dan hebben we de Agnessen van deze wereld om het bolwerk met uw instemming af te breken. Het gaat mis, een hoogleraar zegt dat het niet houdbaar is, we zijn al decenia bezig de zaak te versoberen. Afbraak denken, geef het op. Mooi is dat. 

Een pensioenreserve is voor een deel een potentieel waardeloos concept  

Om de crux te zien hoeft u alleen even naar Noorwegen te kijken. Die mensen zijn heel gelukkig en ze sparen enorme bedragen in een enorm pensioenfonds. Miljarden kronen uit de verkoop van noorse olie worden in deze pot gestopt. Maar doe een stap in de toekomst, de noorse olie is op. Op een bankrekening in Oslo staan 500 miljard Kronen. Wie wil die hebben? Wat kan iemand met die kronen kopen? Dennebomen en een huisje aan een fjord. Natuurlijk belegt Noorwegen veel van het geld rond de wereld. Maar laten we zeggen dat 90% van die beleggingen worden gedaan in ondernemingen die afhankelijk zijn van fossiele brandstoffen? Een auto lease bedrijf, een bakkerij, een fietsen fabriek, landbouwgrond in Oekraine. Wat als die fossiele brandstoffen er opeens niet meer zijn (We maken ze toch op of Azie wil ze hebben). De pensioen portfolio van Noorwegen stort in, het land heeft niets behalve de miljarden op de rekening in Oslo. 

Liquiditiet beperken is aantrekkelijker dan grondstof tekorten erkennen, men kan de tekorten makkelijker bij de zwakken in de samenleving parkeren

In Nederland en op veel andere plaatsen in de wereld wordt dit scenario momenteel verhuld door een hele slimme maneuvre : Doe het lijken alsof het geld op is. Dan merk je niet dat je er geen fossiele brandstoffen meer mee zou kunnen kopen. De financiele sector neemt het voortouw bij het laten verdwijnen van eindeloze hoeveelheden geld uit onze maatschappij. Was dat niet zo geweest dan zouden we de prijzen van benzine nog veel harder zien stijgen dan nu, alarmerend hard. We zouden vragen stellen zoals "Is er dan niet meer benzine?" "Waarom is het aanbod zo laag?" "Laat de OPEC eens wat harde pompen!". Sorry, zo werkt dat niet met olie, gas is iets flexibeler. 

Om onze ‘economie’ dwz de cluster financiele instellingen en energie producenten en industrie zo lang mogelijk te kunnen laten doorgaan op de huidige weg moet koste wat het kost voorkomen worden dat wij burgers gealarmeerd raken over het aanbod van fossiele brandstoffen. We zouden het onze zuurstof moeten noemen, want dat is zo’n beetje de rol. Pensioenen zijn een ramp want die brengen zomaar geld in omloop. Geld dat steeds meer op die noorse Kronen in een toekomstig oliearm Noorwegen begint te lijken. Zeer voorspelbaar teveel in onze carbon/credit crisis. De oplossing : Afbouwen. Dom en gemeen.

Oplossing : Maak de grondstof zelf 

Een pensioen is een inkomen waarmee mensen de rekeningen betalen en noodzakelijke en leuke uitgaven doen. Stel uw pensioen bedraagt 1500,- Euro per maand (70% van 2142 Euro). Daarvoor heeft 40 jaar 20% 428,- Euro per maand (je kunt de inflatie e.d. voor deze berekening als het goed is negeren) van uw inkomen opzij gezet. Da’s 205.714 Euro. Dit is op allerlei manieren belegd, met een rendement van -20% blijkt nu.

Hier is een voorbeeld van wat een slimmerik denkt :

205.000 Euro = 100.000 Wp = 100 kWp

=

100*850 kWh/jaar = 85000 kWh/jaar x ,21 ct per kWh

=

17.850 Euro/jaar = 1487,5 Euro per maand.

Door de aard van deze berekening gaat het op voor elk inkomen, noem het een Groen Pensioen. Het gaat hier om het idee. Er zijn enorme kosten te besparen door bijvoorbeeld een eigen zonnepanelen fabriek in Spanje neer te zetten. Zonnepanelen zijn niet de best renderende investering overigens, maar het rendement van bijvoorbeeld isolatie is afhankelijk van de gasprijs. Dat gas moet je telkens weer kopen. Wie energie produceert produceert zelf geld, omdat energie een productie middel is, een grondstof waarmee wat we nodig hebben gemaakt wordt. Als een pensioengerechtigde zelf de energie maakt die anderen kunnen gebruiken om de producten te maken die deze pensioen gerechtide nodig heeft, heeft deze man/vrouw geen geld meer nodig! 

Groene pensioenen bekostigen zichzelf 

Daarbij komt dat de tweede generatie al bijna geen kosten meer heeft!! 

Agnes is niet dom. Ze wil alleen nog even door in ons carbon/credit systeem. De pensioen gerechtigden kunnen haar rug op, heeft ze maling aan. Ze wil dat de mensen met ‘het geld’ niet de macht verliezen, en gelooft niet dat daar op een andere manier omheen te werken valt. Het wordt tijd voor slimmerikken aan de leiding. 

De aanschaf van energie besparende of opwekkende producten of het realiseren van een energie besparende renovatie kost geld. Hoewel niet strikt noodzakelijk gaat het vaak om grote sommen tegelijk. Al enige tijd is het voor huizen bezitters mogelijk om een duurzame hypotheek te nemen, als men dit kan veroorloven. Ook bij het oversluiten van een hypotheek kan extra geld geleend worden voor duurzame aanpassingen.

"Energiebesparende voorzieningen kunnen eveneens met NHG worden meegefinancierd. Onder energiebesparende voorzieningen vallen: een HR-ketel, spouwmuurisolatie, dakisolatie, vloerisolatie, HR++ beglazing, een warmtepomp, een zonneboiler en/of zonnecellen. " (bron)

 Iedereen kan zijn hypotheek verstrekker vragen wat de mogelijkheden dav een duurzame lening zijn, en daarmee kan de imacpt van het vergroenen van het eigen energie gebruik worden gespreid.

Rentekortingen 

Sommige gemeentes geven rente korting op de hypotheek bij energie besparende aanpassingen zie bv. Dit overzicht en Huis-energie.nl. 

SVN

Op overheids niveau is er oa SVN. Deze organisatie leent via de provincie of gemeente, met zoals lijkt aantrekkelijke rentes. Hierover binnenkort meer.

Greenloans / Ecolening

Los van de hypotheekmarkt en de overheid is er Greenloans.nl. Dit dochterbedrijf van ABN AMRO bv. verstrekt onderhandse leningen tegen rentes (momenteel) van minimaal 5.1% over 15 jaar. Voor deze lening wordt een inkomens toets uitgevoerd. De regel is dat wanner u na uw maandelijkse vaste lasten en levensonderhoud genoeg overhoud om 2% te betalen, u dit bedrag geleend mag worden. Iemand met een vaste baan en een eigen huis kan al snel 50.000 Euro lenen tegen een maandlast van 404 Euro over 15 jaar.

Rendements Challenge 

Het leuke aan duurzaam investeren is dat het geld oplevert, elke maand, in de vorm van besparingen op de energie rekening. Tegelijk stijgen de energie prijzen (1+% per jaar gemiddeld)  en neemt het inkomen toe (inflatie correctie). Zo ontstaat er een uitdaging, namelijk als men slim in duurzaamheid investeert kan het direct geld opleveren, dwz meer dan de aflossing. In plaats van een grote investering vergroent men kosten neutraal. Heel eenvoudig gezegd moet het renedement van uw aanpassing groter zijn dan het rente percentage op uw lening. Kan dat?

Isolatie is een van de meest interessante aanpassingen, hoewel er weinig rekenvoorbeelden van het rendement zijn. Nemen we het voorbeeld van zonnepanelen dan is er een betere inschatting te maken. Bijvoorbeeld : 2500 kWPiek geinstalleerd levert bij 21 ct/kWh en 850 kWh/kWPiek ongeveer 37 Euro per maand op. Daarmee kan men een lening van 5000 Euro bijna aflossen (40,49 Euro/mnd). Dus de prijs van de installatie (all in) mag niet boven de 2 Euro/WPiek uitkomen. Is de prijs voor de complete installatie minder dan 2 Euro dan verdient u aan de lening. U blijft uw energie kosten betalen, maar deze bestaat nu voor een groot deel uit gegarandeerd groene energie, uw zelf opgewekte stroom.

Met leningen van 3,1% (die schijnbaar via SVN mogelijk zijn) verdient u vanaf dag 1. (Wordt vervolgt).

Sense en nonsense

Groene leningen aan particulieren kunnen uiteindelijk zorgen dan mensen weinig tot geen energie kosten aan hun huis hebben. Dit maakt dat de energie kosten voor anderen lager blijven en dat deze (centraal opgewekte fossiele) energie door bedrijven inzetbaar is. De grote slag in de transitie zal gemaakt worden door het noodzakelijke bedrijfsleven van alternatieve energie bronnen te voorzien, dwz boeren, bakkers, ziekenhuizen, logistiek etc. Het is kenmerkend voor een systeem waarin de productiviteit grotendeels op fossiele branstoffen is gebaseerd dat het daaraan vasthoud omdat een transitie initieel een financiele tegenslag betekent. Op de lange termijn is duurzaamheid echter de enige optie, de economie zal op den duur 100% duurzaam zijn. Het is daarom vreemd dat niemand hier serieus op inzet dmv leningen en andere investerings constructies.

Ervaringen

Heeft u ervaring met of een goede casus voor een groene lening dan horen we daar graag meer over. U kunt ons op de hoogte brengen via info@greencheck.nl (we publiceren geen emails of persoonlijke informatie zonder toestemming).