Month: March 2010

I rest my case.

Waar je op de website van de klimaat conferentie van Kopenhagen afgelopen december nog kon kiezen tussen 40, 60 en 100 ongehinderde olie aanvoer blijkt de realiteit nu toch tot de regeringen door te dringen. Het is al jaren overduidelijk dat de huidige groei van de wereld economie en bevolking gpaard met de afname van olie reserves en moeizamere winning het bereiken van Piek Olie onvermijdelijk maakt.

Investeringen

Dit is echter niet wat het amerikaanse ministerie van energy gelooft. Echter een andere belangrijke factor is dat wanneer er het vooruitzicht is dat de olie productie minder rendabel zal worden de investeringen erin opdrogen. De lange termijn verwachting is dat alternatieve bronnen de fossiele zullen inhalen, dus het is aantrekkelijker om daar in te investeren.

Wiebelend plateau

Het ministerie van energie hangt een theorie aan dat de productie een ‘Undulating plateau’ zal bereiken, oftwel een wiebelend plateau. Men zegt dat de terugval van de beschikbaarheid tegen 2011 (in geval investeringen uitblijven) een begin kan vormen van dit plateau. Misschien bekruipt u ook het gevoel dat dit nonsense is, bedoelt om het gokken op fossiele brandstoffen zo lang mogelijk te laten voortduren. Tevens is het volstrekt onmogelijk dat er nog in olie wordt geinvesteerd, het bankwezen is volledig failliet.

Het Verstand Van de Kiezer

Hoewel Koningklijke Shell weer een nieuwe opdracht heeft in Irak en laatst een vooraad olie vond in de golf van Mexico zal het niemand ontgaan zijn dat er verschillende argumenten tegen het gebruik van deze ‘bronnen’ zijn. De hoofdreden is dat we door het verbranden ervan practisch een nieuw geologisch tijdperk in hebben geluid waarin om te beginnen de oceanen door verzuring zullen afsterven (een observeerbaar proces). Hoe belangrijk is die olie voor ons dat we dat toestaan? Olie die er pas een eeuw is, en die er over een paar jaar niet meer zal zijn? De onmetelijke schade die oliewinning heeft veroorzaakt moet worden afgereken, het moet consequenties hebben, de olie winning moet per direct worden gestaakt. Dat is wat iemand met gezond verstand zou doen. Aangezien de regeringen maar wat graag verder gaan met olie winning, en de olie maatschappijen er ook accoord mee zijn is de enige die zijn verstand kan laten gelden de kiezer, de burger. Dat zou zo moeten zijn iig.  

Volgens een artikel van de Accociated Press kunnen smart meters niet alleen veel directere informatie verschaffen over uw energie gebruik, ze kunnen ook vanaf afstand gehacked worden. Door middel van hacking (het aanspreken van de computer chip in de smart meter) kan oa met de verbruiks informatie worden gerommeld. Het is op die manier echter ook mogelijk de electriciteit simpelweg af te sluiten.

o.a. ST Elec⁞tronics, TI en Microchip maken metering chips

Net als uw computer op het internet zijn de meters in principe via een soort netwerkverbinding te benaderen. Het hacken van de microcontroller chips zoals deze ook in smart meters te vinden zijn is interessant omdat deze ook in veel andere consumenten producten zoals telefoons te vinden zijn. De chips bevatten vaak coderings sleutels voor athenticatie en om er voor te zorgen dat de geleverde informatie niet in handen van derden valt. De tweede tabel op deze pagina toont een lijst van chips die kwetsbaar zijn gebleken voor manieren van hacking die geen sporen nalaat. Daaronder zijn ook chips van de merken die we in smart meters vinden. Natuurlijk kan niet gezegd worden dat dit bij nieuwere versies van de chips nog het geval is. ‘Tamper proofing’ wordt met name genoemd in de functionaliteit van sommige chips.   

Smart Metering Kosten

De genomende . Deze chips zijn vaak complete electriciteits meters met communicatie functies en kosten vrij weinig, bv.  $3,40 voor een product zoals hierboven getoond. Microchip is een andere producent met chips van $2,11. Opvallend weinig voor meters die 60 tot 600 Euro kunnen kosten en waarvoor van der Hoeven de energie bedrijven wil laten opdraaien. Vreemd ook dat met al deze techniek deze apparaten meer electriciteit gebruiken dan conventionele meters, nl. zo’n 17 kWh/jaar.

Australische ervaringen

Ook in Australie zij vragen gerezen mbt kosten en baten.  In een rapport aan het parlement werd de uitrol van meters in 2,5 milioen victoriaanse huizen becritiseerd. De kosten waren opgelopen van $537 miljoen tot $1.34 miljard. Huishoudens kregen te maken met een gemiddelde kostenstijging van $114 tot $176 per jaar. Vaste kosten rezen een gemiddelde van 53 Euro. Mede als gevolg van de klacht werd op 24 maart jogsleden de uitrol van smart meters in de staat Victoria voor onbepaalde tijd opgeschort.

Amerikaanse ervaringen

Het Texaanse bedrijf Oncor ligt al enige tijd onder vuur vanwege zijn smart meters, mensen claimen dat met de installatie van de smart meter de kosten door het dak gaan. Oncor wijt dit aan een probleem met de communicatie met de meters. De meters zouden goed werken, maar bij het doorgeven van de verbruiks gegevens zou iets mis gaan. Een energiebedrijf met de naam Center Point moest toegegeven dat 5,239 klanten een gemiddlede van 70 kWh teveel in rekening was gebracht.

Google Powermeter

Intussen heeft Google een eigen initiatief gelanceerd. Google Powermeter hoopt via een open interface en goedgekeurde apparaten een verzamelaar te worden van wereldwijd energie gebruik. Geen grote denkstap aangezien bijna iedere electriciteits gebruiker internet heeft en bijna iedere internet gebruiker de Google merknaam kent. De open standaard voor compatible apparaten zou in combinatie met een onafhankelijk keurmerk de kosten van de smartmeters naar het wenselijke minimale niveau kunnen brengen.

De Zin en Onzin

Inzicht leidt vaak tot betere beslissingen en inzicht in electriciteits gebruik zal mensen vast helpen deze effectiever in te zetten. Veel andere argumenten zoals dat smart meters essentieel zijn bij het monitoren van netbelasting en teruglevering van stroom door bijvoorbeeld zonnepanelen zijn vooralsnog aanvechtbaar. Hoe is dat tot nu toe dan gegaan? De impact van zonnepanelen die meestal slechts een fractie leveren van het totale verbruik kan toch geen rol spelen?

Waar huishoudens eenvoudig van opzet zijn (met name bij bejaarden) is de vervanging van een conventionele meter met een smartmeter toch maar moeilijk te verdedigen. Wat is de winst? Is het geen geld verspilling?

Directe controle over het al dan niet leveren van electriciteit (door een schakelaar in de smartmeter) geeft ongewenste macht aan het energie bedrijf. Waar de switch voreger aangekondigd was zodat men er rekening mee kon houden kan men nu opeens van alles verstoken zijn (computer, internet, telefoon, televisie), zelfs door het werk van een hacker, een software of een menselijke fout. Wat als de bewoner continue functionerende medische apparatuur nodig heeft? Wat als er oorlog uitbreek?

De ‘not so smart meters’

Na een eeuw zonder smart meters is het nu opeens een moetje. Het is niet helder waarom. Het betekent een beter billing proces voor de energie bedrijven. Ze kunnen geloofwaardiger dreigen met afsluiting. In ruil betaalt de gebruiker meer, wordt meer electriciteit verbruikt door de meter en loopt de gebruiker het risico te worden gehackt.

Moest de doelstelling niet ‘groen’ zijn? En wat is er mis met robuust of goedkoop? Het meest overtuigende argument tot nu toe is dat van de belasting heffing die centrale energie opwekking toestaat..

Wie denkt dat het klimaat probleem verdwenen is omdat de media tot stilstand zijn gekomen bij wat foutjes in het IPCC rapport heeft het mis. Het probleem is alleen maar serieuzer geworden. Daarom nog even twee stukjes informatie die vooral voor nederlanders van belang zijn.

De voorspellingen omtrend de zeespiegel

Het effect op Nederland

De rijzende zeespiegel

Nu ligt al een groot deel van Nederland onder de zeespiegel, en de aangegeven verandering is eigenlijk niet te bestrijden met maatregelen. Alle maatdregelen zijn er op gericht om de uiteindelijke stabiele hoeveelheid broeikasgassen lager te laten zijn. Waarom? Omdat het nu bereikte niveau al desastreuze gevolgen zal hebben. Dit probleem zal in ons leven niet verdwijnen, en deste eerder we ons ertegen in stelling brengen, deste beter. 

De media houden ons dom

Het is tijd de media harder terecht te wijzen op hun schijnneutraliteit. Het heeft een merkbare impact op de bereidheid van het publiek tot actie. Dit bleek op een neiuwe tentoonstelling van Shell in London. In een Reuters artikel hierover wordt vastgesteld dat een groot deel van de bezoekers aan het bewijs van mens gedreven klimaatverandering twijfelt. In het artikel worden weer dezelfde twee gebeurtenissen aangehaald die volledig in het niet vallen bij al het bewijs van onze noodlottige toekomst.

"Late last year, the scientific data behind
climate change was called into question after hacked e-mails from a
British university were seized upon by skeptics as evidence that the
case for global warming had been exaggerated."

Waarom wordt dat herhaald? Er is een officiele conclusie dat uit de emails niks bijzonderders bleek dan dat de temperatuur trend echt is.

"Then in January, an error saying that Himalayan
glaciers could melt by 2035 — a major exaggeration of the thaw —
exposed shortcomings in how a U.N. panel of climate scientists checks
its sources. This led to calls for reforms of the panel that shared the
2007 Nobel Peace Prize."

Ja en? Ik zeg hier dat de media een heldere communicatie van het klimaat probleem ondermijnen door steeds weer onbewezen en irrelevante aantijgingen van onwetenschappelijke goed gesponsorde ‘klimaatsceptici’ te herhalen. Zal deze aantijging over twee jaar nog worden aangehaald?

"In 2010 a dutch blogger accused the media of having a sponsored bias toward undermining government aknowledged climate problem by repeating irrelevant and unproven aligations doubting its validity. This has since been proven to be the case."

Nee. Dat zal niet snel gebeuren. Niemand betaalt.

Ik ontving via de Desertec email lijst het volgende antwoord op de kritiek van Herman Scheer, een duitse politicus op het gebied van alternatieve energie. Hermann Scheer pleit voor gedistribueerde kleinschalige opwekking, oa met PV. Het is eenvoudig te bepalen dat dat rendabel te maken is.

Waarom dan verre risicovolle projecten is de vraag aan Desertec lobbyist Dr.E.H.du Marchie van
Voorthuysen. Zijn antwoord is simpel: Door eigen opwekking zouden energie belastingen worden gedorven, waardoor eigen opwekking wel eens illegaal zou kunnen worden gemaakt. Nee hoor, er is geen enkele reden om je zorgen te maken over de energie lobby.

Leest u zelf, naast de onthulling dat Desertec en de energie bedrijven proberen belasting inkomsten veilig te stellen ten koste van robuuste, goedkope en snel implementeerbare energie oplossingen wordt tevens de mythe weerlegd dat CSP teveel water zou gebruiken. Het stuk (belangrijke delen zijn dik gedrukt gemaakt):

Weerlegging van de
kritiek van Hermann Scheer op het DESERTEC-Plan

De Duitse
parlementarier Hermann Scheer heeft grote verdiensten voor de ontwikkeling van
duurzame energie, en heeft in Duitsland een hoofdrol gespeeld bij de
totstandkoming van de succesvolle feed-in wet. In NRC Handelsblad van 18 juli is
hier een groot artikel aan gewijd. Hij heeft hierbij veel weerstand ondervonden
van de grote energiebedrijven, en beschouwt deze bedrijven daarom als vijand.
Hermann Scheer wordt door velen beschouwd als een guru op het gebied van
duurzame energie. Dat is niet terecht, want Scheer heeft een te eenzijdige kijk
op duurzame energie.

Scheer is van mening dat de Europese landen al hun
energie kunnen opwekken op eigen bodem door middel van foto-voltaische
zonne-energie (PV), wind, waterkracht, bio-energie, aardwarmte, enz. Hij ziet
alle heil in gedecentraliseerde stroomopwekking, waarbij ieder dak bedekt is met
foto-voltaische zonnepanelen. De investeringskosten hiervoor maken een
indrukwekkende leercurve door, en de verwachting is dat de kilowattuurkosten van
stroom uit een particuliere PV-installatie binnen afzienbare tijd lager zullen
zijn dan van aangekochte stroom uit het net. Maar daarmee is PV-stroom nog niet
rendabel geworden, althans niet uit macro-economisch standpunt. Netstroom is
vooral duur omdat 40% van de prijs bestaat uit belasting, waarna de BTW ook nog
een keer wordt berekend.

Je kunt het
vergelijken met alcohol, dat voor de meeste mensen net als energie ook een
eerste levensbehoefte is. Bier, wijn en jenever uit de winkel zijn duur wegens
de alcoholaccijns. Je zou veel goedkoper zelf jenever kunnen gaan stoken. Dat
gebeurt echter niet omdat dit door de staat strafbaar is gesteld, de inkomsten
van de staat zouden worden aangetast als iedereen zijn eigen drank zou gaan
produceren.

Als men op grote
schaal het verbruik van netstroom gaat vervangen door eigen geproduceerde
zonnestroom, en daarmee de energiebelasting massaal wordt “ontdoken”, verwacht
ik niet dat zonnepanelen verboden gaan worden. Maar de staat zal andere
belastingen moeten gaan verhogen, dus iedereen betaalt dan toch mee aan de
foto-voltaische stroom die dan zogenaamd al rendabel is geworden.

Scheer wordt
gedreven door een diep wantrouwen jegens de grote energiebedrijven. En omdat
windmolenparken op de Noordzee alleen door grote bedrijven kunnen worden gebouwd
en geëxploiteerd is hij ook tegen grote windmolenparken. Dit bleek uit zijn
antwoord op mijn vragen aan hem tijdens het NRC Focus Seminar over energie op 17
maart 2009. En nu zijn aartsvijanden, de grote energiebedrijven, met een
prachtig plan komen dat (voor het eerst) echt zoden aan de dijk gaat zetten,
haalt Scheer alle argumenten tevoorschijn die hij tegen CSP weet te verzinnen,
en laat ze in de krant zetten, in het eerder genoemde artikel in NRC
Handelsblad.

Zijn eerste
argument is dat zonnespiegelcentrales veel koelwater nodig hebben, want het zijn
net als kolencentrales en kerncentrales thermische centrales die overtollige
warmte moeten afvoeren. De huidige generatie CSP-centrales pompt water op, en
laat dit water in koeltorens verdampen. In de woestijn, waar de voorraden
fossiel water beperkt zijn, is dat geen duurzame oplossing, en Scheer heeft hier
zeker een punt. De oplossing is om de centrales òf aan de kust te plaatsen, waar
koeling met zeewater mogelijk is, òf ze uit te rusten met luchtkoeling in plaats
van waterkoeling.

Het tweede
argument van Scheer tegen het DESERTEC-Plan betreft het gevaar van zandstormen.
Ook hier heeft Scheer een punt. Maar ook hier zijn oplossingen voorhanden.
Allereerst zijn er veel locaties waar zandstormen niet of nauwelijks voorkomen.
En als er een zandstorm is, dan worden de spiegels, die immers allemaal
draaibaar zijn om de zon te kunnen volgen, met de ongevoelige achterkant in de
richting van de storm gedraaid.

In het scenario
van Scheer voor de duurzame economie van de toekomst wordt alle energie lokaal
opgewekt, dus ook alle zonne-energie. Scheer zal het met mij eens zijn dat
zonne-energie onmisbaar is. Scheer komt er niet onder uit om te erkennen dat het
oogsten van zonne-energie in Zuid-Spanje en Noord-Afrika veel goedkoper is dan
in Duitsland of Nederland, gewoon omdat er veel meer zon is in die landen. Dat
geldt zowel voor foto-voltaische zonnepanelen als voor zonnespiegels. Als nu
blijkt dat, ondanks de transportverliezen, ingevoerde zonnestroom uit
Noord-Afrika structureel goedkoper is dan lokaal opgewekte zonnestroom (en alle
tekenen wijzen daar op), dan is het vanuit economisch en duurzaamheidsstandpunt
gezien onlogisch om je daar tegen te verzetten.(GC: Ja, misschien, maar het duurt nog jaren voor het er is tegen enorme initiele kosten en het maakt ons afhankelijk van alles wat er in en tussen de woestijn en Nederland gebeurt!)

Mijn
belangrijkste bezwaar tegen de visie van Scheer is dus dat in zijn scenario de
energieprijs in landen als Nederland en Duitsland structureel veel hoger zal
zijn dan in Spanje of Italië. (GC: Nee, je belangrijkste bezwaar is dat zijn visie niemand toestaat om de prijs hoog te houden!) Voor de consumenten is dat niet zo erg, maar voor
de energie-intensieve industrie in de eerstgenoemde landen is dat een ramp, en
die industrie zal dan ook verdwijnen. Kennelijk vindt Scheer dat geen
bezwaar.

In plaats van
als een Don Quichot tegen windturbines op zee en zonnespiegels in de woestijn te
strijden zou Scheer zich beter kunnen inzetten om zijn eigen uitvinding, de
feed-in wetgeving, te verheffen naar de schaal van Europa en aangrenzende
landen (GC:Ja, want dat was een subsidie die niet nodig was geweest als de energie lobby (met name Shell) de productie van zonnepanelen niet vanaf dag 1 had onderdrukt). Een aanzet hiertoe heb ik zelf al gegeven in mijn rapporten:

In het jaar 2040

Het Ministerie van defensie van de VS heeft een trend analyse gedaan kijkend naar 2040. hierin wordt een wereld geschetst die met name door klimaatverandering wordt overheerst, en hieronder zijn een paar paragrafen vertaald. Het toekomst beeld is niet rooskleurig, en omdat het rapport niet bedoeld is als beleidsdocument zijn de ideen over oplossingen de ‘industriele standaarden’ nl. gemanipuleerde graansoorten, carbon capture and storage, het voordurend gebruik van fossiele brandstoffen. Tekenend is de uitspraak dat de derde wereld waarschijnlijk meer innovatie zal laten zien omdat daar de bestaande industrieen deze minder kunnen onderdrukken. Dat is mijns inziens een waar woord omdat we dat ook in Nederland en Europa kunnen observeren. Fnuikende tegenwerking op alle fronten.  

Uit Het Rapport

(p. 12) Klimaat verandering zal bestaande sociale, politieke en grondstof spanningen versterken, het punt verschuivende waarop conflicten worden getriggered, zonder ze direct te veroorzaken. Bestaande broeikasgas emissies zullen een mondiale temperatuurstijging veroorzaken die niet gelijkmatig verdeeld zal zijn, ongeacht overeenkomsten om emissies te reduceren. Deze temperatuurstijgingen zullen waarschijnlijk leiden tot significante milieu veranderingnen waaronder waarschijnlijk verwoestijning aan de rand van de Sahara en verandering in regenpatronen in de monsoon riem van de Arabische Oceaan en Zuid Azie. De frequentie en intensiteit van extremem weersomstandigheden zal veranderen, mogelijk met serieuze gevolgen voor de laag gelegen kustgebieden. Het snelle smelten van de gletschers, met name in de Hymalayas, zal water management problemen vergroten in China, India, Pakistan en Bangladesh. Ziekte dragers zoals malaria muskieten zullen zich waarschijnlijk verspreiden naar de getemperde zones. 

(p. 12) De frequentie, schaal en duur van humanitaire catastrofes zullen waarschijnlijk toenemen. Veel landen, ook bv. India en China zullen waarschijnlijk afhankelijker worden van voedsel imvoer om hun grote en toenemend welvarende bevolking te voeden. Een verschuiving in landbouw gebruik en de verdeling van graanteelt gebieden gekoppeld met een toename in dier en planten ziekten zal de voedselproductie waarschijnlijk verstoren, een toename in migratie tot gevolg hebbend.

(p. 27) Klimaat verandering, en het voortschrijdende effect van temperatuurtoenames zal de schaarste van grondstoffen vergroten door aantasting van de agrarische capaciteit, verandering van neerslagpatronen en versterking van reeds bestaande distributie en toegangsproblemen. Sommige onvruchtbare gebieden zullen vruchtbaar worden door klimaatverandering. Deze gebieden zullen echter meestal de infrastructuur ontberen waardoor het een aanzienlijke tijd kan duren voordat hierdoor de voedselveiligheid wordt beinvloed. Milieuveranderingen hebben tevens de potentie om tot een toename in migratie te leiden. De migranten zullen veelal lokaal of in de regio bewegen, soms ook internationaal. Deze migratie zal echter veelal ongecontroleerd plaatsvinden en waar zij plaatsvind significante sociale en economische gevolgen hebben. Staten (in de VS) en steden die dit niet aankunnen zullen waarschijnlijk internationale humanitaire hulp vragen op een niet eerder geziene schaal en voor een niet eerder geziene duur.  

(p.28) De gevolgen van klimaatverandering zullen waarschijnlijk de moniale politieke agenda domineren, met name in de derde wereld waar het een toenemend belangrijke issue zal vormen. De ontwikkelde wereld zal waarschijnlijk een mate van transformatie ondergaan gedurende de verandering van een consumenten maatschappij gebaseerd op keuze vrijheid naar een meer beperkte duurzaam model dat voorziet in maatschappelijke en sociale stimulansen om ‘groenere’ gedragspatronen aan te moedigen en verspilling te ontmoedigen. Dit zal een verschuiving zijn in internationale normen waarbij de ontwikkelde wereld streeft naar duurzaamheid, terwijl de ontwikkkelingslanden nog streven naar economische groei.

(p. 28)..Ondanks de prioriteit op economische groei zal de derde wereld waarschijnlijk een belangrijke motor vormen voor innovatie omdat nieuwe goedkope en duurzame technologieen er een plek kunne veroveren zonder tegenwerking van de industrieele belangen die inefficiente legacy systemen verdedigen.

Innovatie

Wil Europa een innovatie voorloper zijn, worden of blijven dan moet de tegenwerking en lobby van de bestaande industrieen geneutraliseerd worden of het onderliggende belang worden geidentificeerd en aangesproken. Medewerking aan een vermindering van toekomstige problemen is de maatschappelijke taak van deze industrieen. Zij worden echter gedomineerd door het bankwezen dat onnodige compeitie aanjaagd om van de rente rijker te worden. Een belangrijke stap zou gevormd worden door een verlossing van de noodzaak tot (niet locale) competitie in ruil voor een vermindering van de winst. Verdeel de taart. Verplicht energie bedrijven en industrieen tot samenwerking en het vervullen van lokale behoeften en zij zullen ook een socialer gedrag naar de samenleving gaan vertonen.

Patenten

Daarnaast moet gepleit worden voor een verandering van de patent wet. Patenten worden nu om economische redenen toegewezen (bewijs hiervoor is vooral in de VS te zien, waar internet bedrijven zoals Google en Apple steevast voor de hand liggende patenten winnen). Er is ook een initiatief om patenten de behandelen als aandelen, en deze te verhandelen om hun toekomstige waarde (een bubble van jewelste zonder enige maatschappelijke waarde). De regels moeten veranderen zodat het iedereen vrijstaat om om het even welk gepatenteerd product te maken of techniek te gebruiken, zolang er een bescheiden royalty over de winst wordt betaald. Hierdoor wordt het nu gebruikelijke protectionistische oppotten van patenten door de industie onmogelijk gemaakt.  

Deze week was via Reuters te lezen dat First Solar deel gaat nemen aan het Desertec project. Desertec is een door de energie bedrijven gesponsorde lobby met als doel via CSP electriciteit op te wekken in de woestijn van Noord Africa.

Desertec is een prima plan op zich, maar de manier waarop Desertec zich gedraagd is allezins verdacht. Het fungeert als een afleiding van de mogelijkheden de we nu al hebben binnen Europa, en het creert een reden om grote electriciteits netten aan te leggen (het zogenaamde smartgrid), iets dat een electriciteitsgebaseerde energie huishouding in Europa faciliteert (terwijl electriciteit maar 40% van onze energiebehoefte vormt).

Grote consultancy groepen zoals McKiney beweren dat zonnewarmte en geconcentreerd zonlicht binnen europa niet rendabel is, maar zonnepv wel. Deze bewering is niet valide omdat je misschien wel meer zon hebt diep in Marocco en Tunesie, maar de extra kosten om die beschikbaar te maken wegen daar nauwelijks tegenop. The name of the game is uitstel, controle en de push voor nucleare energie. Er wordt zonder achting op het klimaat probleem een spel gespeeld met de dwingende noodmaatregelen die dit probleem motiveert. Houd energie groot en duur en de burger en de landen afhankelijk.

First Solar

Nu is er dus nieuws dat First Solar deelneemt aan het Desertec  project. Reuters schrijft hierover:

"The project (desertec) had previously focused on the
solar thermal technology championed by leading utility members of the
project, including E.ON and RWE, where sunrays heat up liquids to power
turbines.

As a result, the opening
up of the project to smaller PV-focused companies, whose technology
turns sunlight directly into electricity, came as something of a
surprise to analysts"

Zoals gezegd, uitstel, en nu ook afstel. De deelname van Zonne PV bedrijven, en met name uit de VS betekend dat in plaats van een 33% efficiente conversie we nu een 15% efficiente conversie krijgen met hoge energetische kosten en een twijfelachtige duurzaamheid (warme zonnepanelen werken minder goed en er stuift een hoop zand in de woestijn). Dit is te danken aan de invloed van amerikaanse banken en consultancy bedrijven op de politiek in Europa. Europeanen gaan nu belasting betalen voor productie van inefficiente zonnepanelen die in de VS worden gemaakt (als het project eindelijk van start gaat), zodat de amerikanen onze producten kunnen kopen. Liever dat dan dat we vandaag al bv. duitse spiegels en europese stoomturbines gebruiken om goedkoop onze eigen energie op te wekken binnen Europa (bv Spanje, Portugal, Griekenland en Turkijke). Het is komplete waanzin en zeer schadelijk voor de zelfstandigheid van Europa. Het project Desertec is een powerhouse dat ons de verkeerde weg opstuurt.

Een Rijk Zuid Europa

Energie is een top product om de zn. PIIGS een bijdrage te laten leveren aan de europese welvaart. Alle zuideuropese landen hebben voldoende zonneschijn om de rest van energie te voorzien. Wat in Noord Europa met deze energie wordt geproduceerd kunne de Zuid Europeanen met het verdiende geld kopen (als ze dat willen). In plaats daarvan word Europa door de VS uiteengespeeld en in een stomme construckie gedwongen omdat de electriciteits maatschappijen hier graag aan meewerken. Deze zouden moeten inzien dat ze ook met een slimme, meer constructieve manier aan hun trekken zouden kunnen komen. Korte termijn winst afhankelijkheid van banken zorgen er echter voor dat Wallstreet regeert. 

Gisteren vroeg de secretaris generaal van de VN de internationale wetenschappelijke gemeenschap om de beweringen van het IPCC rapport te onderzoeken. De reden hiervoor was dat er kleine onjuistheden waren gevonden in het rapport, veroorzaakt door zwaktes in de dataset en onvolkomenheden van het huidige klimaat model. Het is een overwinning voor de sceptici, die op elke mogelijke manier hebben gepoogt de validiteit van het IPCC en het idee van klimaar verandering te ondermijnen. In ons land wist Cramer er meteen bovenop te springen, met grote verontwaardiging over de kleine fouten. Het is om kotsmisselijk van te worden.

Reagan

De VS wist al in 1979 dat er een ernstig klimaatprobleem was, en Reagan heeft toen gezorgd dat we de desastreuze plundering van onze planeet konden beginnnen, geholpen door goedkope olie en een frauduleus banksysteem. De wapenwetloop was misschien ten einde, de echte massamoord begon pas. Net als toen wordt nu een genadeloze campagne gevoerd om het hele probleem in discrediet te brengen. De grote geldschieters zien er geen brood in (behalve dan het handige smartgrid, waarmee de energie bedrijven hun positie kunnen consolideren).

Titanen strijd

Het is tragisch dat wetenschappers die hun uiterste best doen om de werkelijkheid van nu en in de toekomst accuraat te voorspellen ten prooi vallen aan een vals wantrouwen zoals door leugenaars als bv. Monckton is opgestookt.Het is een beangstigende trend die vraagt om een reactie. De conclusie van de trend zou een algehele afkeer van wetenschappers en methodische waarheidsvinding kunnen zijn. Een situatie waarin de burger het vertrouwen in alle meningen verliest en slechts nog interesse heeft in de eigen navel. Met de toezegging van Ban Ki Moon is de stap naar deze afgrond gezet. De hoop is gevestigd op regeringen waar de stem van het gezond verstand nog machtiger is dan de stem van de industrie.

Actie

Dit neemt niet weg dat er op vele fronten actie wordt ondernomen, met politici en burgers die in allerlei verbanden initiatieven ontplooien om de wereld duurzamer te maken. De tijd dringt echter zodanig dat het uitstel dat nu bedongen wordt ons zwaar zal opbreken. Meer CO2 in de atmosfeer komt er de komende duizenden jaren niet meer uit. Het is alsof we de concentratie acyanide in ons drinkwater langzaam laten oplopen. Daar zouden we geen seconde mee doorgaan. 

De mensen die dingen verbranden

We zijn in de macht van de mensen die dingen verbranden. Olie, gas, kolen met name. Zij, de banken en de industrie verdienen daar zoveel mee dat ze in de media de feiten kunnen overschreeuwen of in twijfel trekken. Het verbranden moet stoppen, zo snel mogelijk. De mensen die willen doorgaan zullen niet vanzelf stoppen, ze zullen gestopt moeten worden. Dat is echter lastig zolang ze er zoveel geld mee verdienen. Daarom is het imho essentieel dat verbranding minder lonend wordt gemaakt, via de wet bij voorkeur.

In de VS mogen bedrijven nu om het even welke politicus aanvallen met mediaberichten. We zullen zien dat dit de doodsteek is voor het politieke draagvlak voor klimaat actie. Wat het dan tevens gedemonstreerd heeft is dat de amerikaanse maatschappij onder onevenredige invloed staat van mensen die geen interesse hebben in haar behoud, alleen in haar exploitatie. De mens als tonijn. Lang leve de mens. 

 Deze post kan misschien worden opgevat als linkse nonsense, maar als u het goed leest zult u zien dat er geen nonsense in staat, nog enige claim van linkse opvattingen. Het is aan aanklacht tegen de destructieve aard van ons monetair systeem, een spel dat door en door frauduleus is en waarin de bank altijd wint.

We beseffen het misschien niet, maar de financiele instituten, onze banken en kredietmaatschappijen zijn direct verantwoordelijk voor de grote milieu schade en het klimaat probleem. De frauduleuze praktijken die ze tot de dag van vandaag in stand houden zorgen voor een ongelofelijke verspilling van energie, natuur en grondstoffen. Dit doen ze door productie en consumptie te faciliteren waar niemand om vraagt en die niemand nodig heeft, zogenaamd voor de ‘markt’. Er zit echter geen rem meer op dit proces, omdat de maat waarmee men meet (modern) geld is, en dat geld is een complete fictie zonder bestaansrecht. Willen we duurzaamheid bewerkstelligen dan is het nuttig te weten hoe ‘geld’ dit streven ondermijnt.  

De Eerste Oplichting , Fractionele Dekking

Bankiers zijn voortgekomen uit het gilde van goudsmeden die in de late middeleeuwen goud veilig bewaarden voor burgers. Goud en zilver werden als geld gebruikt, in muntvorm of per gewicht. De burgers begonnen op gegeven moment de certificaten van opslag van hun goud aan elkaar over te dragen in transacties. Het eigendom werd dus via papier overgedragen. Omdat mensen vaak de moeite niet namen om hun goud met het verkregen eigendoms certificaat op te halen begonnen de goudsmeden eigendoms certificaten te verkopen voor goud dat ze niet hadden. De papieren eigendoms certificaten ware dus maar deels of fractioneel gedekt.

De regeringen vonden de praktijk echter handig omdat het ze in staat
stelde ‘belasting te heffen’ door meer papier geld in omloop te
brengen.  Het zogenaamde fracioneel bankieren werd wettelijk
toegestaan.  

De Tweede Oplichterij, Fiat geld

In het begin van de eerste oplichterij kwamen er nog wel eens paniek voor, dwz momenten waarop iedereen zijn goud op wilde halen en bleek dat het er niet was. Om dit probleem op te lossen werd een wet ingesteld waardoor papier geld niet langer een bewijs van eigendom was, maar slechts een geaccepteerd ruilmiddel. Tevens werd gesteld dat belasting in dit ruilmiddel geheven werd en dat het als enig geld voor transacties gebruikt kon worden. Hiermee werd een compleet onzinnig systeem geschapen. Waarom onzinnig?

Waarom zou iemand zijn goederen aan een ander overdragen in ruil voor papier? De waarde ervan is volledig afhankelijk van het geloof van degene die het accepteerd dat er in de toekomst mensen te vinden zijn die het willen ruilen tegen hun goederen of diensten. Aangezien daar geen enkele werkelijke reden voor is zou je misschien iets anders als geld gebruiken, maar dat is verboden. Het is dus een spel dat we gedwongen spelen en deste meer papier geld je hebt deste groter is je kans om alles te verliezen.

De Derde Oplichterij, Wie drukt ons geld?

Als we met monopoly geld werken, of misschien beter ‘solidariteits geld’, dan is het wel belangrijk dat mensen weten wie dit uitgeeft en waarom. De ‘Greenback’ was ongedekt papier geld dat in de VS in circulatie werd gebracht om de onafhankelijkheidsoorlog te bekostigen. Het had alleen waarde omdat mensen solidair waren met het doel, er zat geen rente op oid. Om een of andere reden betaalt iedereen in elk land ter wereld tegenwoordig rente over het geld dat in omloop wordt gebracht. Geld is altijd schuld met rente, aan een bank of centrale bank, zlefs als een regering het creert. Het gekke is dat als een bank 100 Euro in omloop brengt (leent) met 5% rente, ze dus 105 Euro terug willen ontvangen. En dat terwijl ze de 100 Euro niet hadden!

Banken verdedigen zich door te zeggen dat ze ondepand eisen wanneer ze geld maken. Als je een huis koopt krijg je de 3 ton omdat je je huis als onderpand geeft. Maar dat huis word wel eigendom van de bank! Terwijl de bank het geld niet had!

Centrale banken doen precies hetzelfde, echter ze pretenderen onafhankelijk te zijn. Dat betekend dat ze naar niemand hoeven te luisteren. En wij denken dat ons een dienst wordt bewezen. Wat een centrale bank in feite probeert te zijn is een schijnbaar zeer degelijke en integere vertegenwoordiger voor een leger oplichters in een 100% frauduleus systeem. Mensen snappen niet dat een deftige man in pak die iedereen respecteerd wel eens een complete mafiabaas zou kunnen zijn.

Bent u vergeten waarom? Omdat banken geld in omloop brengen dat ze niet hebben en daardoor eigenaar worden van wat ze niet toe komt. Bovendien vragen ze daar ook nog geld voor!

Fiat geld is tot daar aan toe, maar wanneer wordt u ooit om fiat (toestemming) gevraagd om het te creeren?

De Vierde Oplichterij, Rente

Rente wordt als iets zeer vanzelfsprekends gezien. Het is
echter een abstractie van divident, van de winst bij deelname door
investering. Een geldschieter kan bijvoorbeeld een boer laten planten,
en dan een deel van de oogst opeisen. Rente worde echter vaak de prijs
van geld genoemd, refererend aan een ‘geldmarkt’.Het mag zo zijn dat er andere leners zijn die een bepaalde rente rekenen, maar het hele concept van een vast rente percentage is tegelijk een vorm van afpersing en een mechanisme om bezit toe te eigenen.

Rente is afpersing omdat niet wordt gekeken naar de wijsheid van de investering. Dat kan de banken ook niets schelen omdat het ze om de transacties gaat. Door een vaste rente te rekenen wordt ook de waarde van de activiteit waar het geld naartoe gaat verhuld. Het kan bv. consumptie zijn. Geld aan iemand lenen zodat deze het kan verspillen zou een bank kapot moeten maken, maar natuurlijk is daar het onderpand.

Rente is een mechanisme om zich bezit toe te eigenen omdat over de hele linie de rente nooit kan worden terug betaald. Als alle banken bij elkaar 100 Euro in omloop brengen met 5% rente dan weten ze dat ze de 100 Euro nooit zullen krijgen, want voor die is afbetaald is er al een deel gebruikt om de rente te betalen! De banken weten dus dat ze altijd van iemand zijn huis of boot of fabriek zullen overhouden. Plus de 100 Euro.

Banken is het privilege of recht gegeven om op den duur iedereen die met hen in aanraking komt van zijn bezittingen te ontdoen.

Even adem halen

De meeste mensen denken dat de bovenstaande zaken normaal zijn, ze
accepteren het spel. Dat doen ze ten onrechte en tot hun schade. Het
probleem is dat de mythes rond geld door alle belanghebbende wordt
bevestig oa en niet de minste de overheid. De banken hebben echter nog
meer trucks.