Month: January 2016

Windmolenparken groeien ondanks de tegenwerking van de VVD, voor onze kust. Hoewel zichtbaar blijken ze weinig negatieve effecten te hebben op bv. het toerisme. Schultz heeft net de ontwikkelings toestemming voor kustgebieden weer ingetrokken, wat een goede stap is, ook al stonden er veel ontwikkelaars te popelen met plannen. Maar onze kust blijft zo waarschijnlijk ook uit de gratie voor windturbines, terwijl die naarmate ze groter en hoger zijn steeds minder overlast veroorzaken. Verloren welvaart, echter winst voor fossiel.

Het plaatje hierboven is pas het begin. Natuulijk zijn er nu mensen die vinden dat je niks kunt doen tussen wind turbines, maar er zullen er meer komen, en het zijn vast of drijvende punten, aanlegplaatsen op zee, waar je meestal alleen kunt zijn met een schip dat duizenden euros per dag kost om hem daar te houden. Er zal een ontwikkeling plaatsvinden die zal beginnen bij offshore windparken en eindigen in offshore steden, wat kan gebeurt over het algemeen.

Brandstoffen maken en tanken op zee

Momenteel werken we nog in een sterk verstoorde markt omdat de fossiele en financiele belangen (niet noodzakelijkerwijs de bedrijfsbelangen die van fossiel of krediet gebruik maken) zaken proberen te houden zoals ze zijn. Daarom horen we nog weinig over schepen die op ammoniak (NH3) varen (groene vervanger voor diesel) en dat die ammoniak op zee met stroom van windturbines wordt gemaakt, zodat de schepen zich van brandstof kunnen voorzien buiten de havens, langs de belangrijke routes. Logistiek is echter een belangrijke manier om de wereld afhankelijk van fossiel te houden. Waar is het project van Maesk?

Onbeperkte voedingsbron

Vissersboten varen nu naar de kust van Senegal om daar de vis te roven, en dan terug te varen naar Scheveningen en de lading te lossen, de schippers vinden het niks, maar de boot wordt afbetaald (de de diesel omzet moet worden beschermd)! Dit terwijl het kweken van vis heel goed kan, ook op open zee. Mareriaal om dat mee te doen drijft er al overal, vooral in de lege onbegane en zeer grote gebieden in de pacific.

Het doel moet zijn om het leven in de zeen uit te breiden. Deste minder fossiel daarbij wordt gebruikt deste sneller het kan gaan, en deste meer leven we zullen kunnen brengen in de oceanen. Waarom? Omdat het leven op aarde nu kwetsbaar is, deste meer leven, deste waarschijnlijker dat er leven is dat kan omgaan met de veranderingen. Onze oceanen hebben alle nutrienten die daar voor nodig zijn, maar meestal niet aan het oppervlak. Een mooi bijverschijnsel is dat meer leven is dat het werkelijk iets doet aan de hoeveelheid CO2, en dat deze aanpak door een koelend effect ook voor verkoeling op land, en daarmee samenhangend overleven van planten op land zorgt.

Wonen op zee

Wonen aan de kust is heel normaal, en op veel plaatsen op de wereld geen lijdensweg. Wonen op zee heeft als belangrijkste nadeel maar ook voordeel dat de open zee vrij gebied is. Nu zou deze moeten worden ontsloten door brandstof of een zeilboot, waarna men al snel terug zou moeten naar het vaste land. Een drijvende gemeenschap met genoeg wind en zonne energie tot zijn beschikking kan echter volledig zelfstandig bestaan. De locatie is bijna arbitrair, dat is zowieso het geval met gemeenschappen die zich op duurzame energie baseren, de hulpbronnen in de omgeving, niet de fossiele toevoer bepalen of men er kan leven.

Onwikkeling van het potentieel dat ontstaat door offshore wind parken zal gradueel gaan, met kleine kwekerijen aan de basis, waarbij dan personeel verblijven komen, aanleg stijgers voor pleziervaart, meer drijvende bebouwing, voor de kust en langs scheepvaart routes. Er is steeds minder weerstand om dat te doen, en er zijn een hoop redenen om het te stimuleren of na te streven.

Zie oa http://www.mermaidproject.eu/

Melkveehouders zijn in het nieuws. Door de afgeschafte quotas zijn ze meer melk gaan produceren, waardoor er melkvennen ontstaan maar ook veel meer mest. Melk, wat in feite een soort suikerwater met kalk en wat eiwit is, is nogal hulpbron intensief (bv. voor 1 liter melk gebruik je 500 liter water) Je zou er het liefst minder van produceren.

De toegenomen overbodige melkproductie is een klimaatprobleem

Er zit echter een hele keten omheen die profiteert van productie, dus de veevoeder producent, en vervoerder van die sojabonen en aan de andere kant, de nitraathuishouding met aanverwante verwerking. Als de boer de mest niet mag uitrijden moet deze afgevoerd, en daar zijn een hoop mensen mee bezig. De mest of digistaat is een afval product waar eigenlijk maar weinig mee gedaan wordt. Zelfs in de biovergister wordt slechts het suiker in de mest vergist, die marginaal is in vergelijking met de bijgevoegde andere biomassa van de zn. witte lijst zie p. 11.

Nitraat is een probleem. Ammoniak is een oplossing

Echter. Nitraat is niet alleen nitraat (een verbinding van Stikstof en Zuurstof in oplossinng). Stikstof is zeker geen Stikstof, want dat is een gas met de formule N2. Het grootste deel van de lucht die we ademen is N2. Er zit nog een stikstof verbinding in mest, namelijk Ammoniak. Ammoniak is een broeikas gas en de uitstoot ervan wordt nauwlettend in de gaten gehouden, zie oa dit rapport. In 2008 verdwijnt in Nederland 100 miljoen kilo NH3 in de atmosfeer, waar het vele malen problematischer is dan CO2. Een groot deel verdwijnt ook in de grond waar het voedsel kan zijn voor planten, soms iets te overvloedig.

NH3 kan in motoren gebruikt worden en zelfs in brandstofcellen.

Het is een ‘waterstofdonor’

Dit zou Greencheck niet zijn als we niet een betere oplossing wilde voorstellen. Beter dan het lozen van NH3 in het milieu. Dit omdat ammoniak helemaal geen afval stof is. Ammoniak wordt intensief in de landbouw gebruikt en in grote hoeveelheden van aardgas geproduceerd (kan ook met electriciteit). Het is een belangrijke groeistof voor planten. Het is echter ook een prima brandstof voor bv. landbouw werktuigen.  NH3 brand bijna hetzelfde als diesel, en kan in vrachtwagens, traktoren, bussen, etc. worden gebruikt. De boer die zelf zijn land bewerkt een een grote stinkende mestopslag heeft ruikt dagelijks de brandstof die hij verspilt. Wie tijdens het uitrijden van mest tussen de akkers rijdt ruikt de ‘diesel’ die we aan de grond toevertrouwen. We gooien een belangrijke hulpbron weg, beschouwen het als afval. Waarom? Omdat er aan verdient wordt natuurlijk.

Verder denken dan biovergassing, een proces dat de mest bijna intact laat..

Het is mogelijk de NH3 uit de mest te scheiden. Hierover hebben wij informatie. Dit doen kan er toe leiden dat een boer minder NH3 in de atmosfeer uitstoot, en dat er een reserve aan brandstof ontstaat die de boer zelf kan gebruiken of verkopen. We zijn benieuwd naar boeren die hierover willen praten. Wij hebben al in ~2007 contact gezocht met een innovatie platform voor de landbouw maar daar was geen interesse. We vermoeden dat dit zo is omdat boeren niet zelfstandig mogen zijn, en de brandstof afname en mestverwerkings omzet gewaarborgd moet blijven. Het vergt geen gigantische installaties om NH3 van drijfmest te scheiden. Wij hebben geen verstand van de haken en ogen, maar zouden meer bekendheid aan deze mogelijkheid willen geven. Wie interesse heeft kan een email sturen naar info@greencheck.nl.

The plan is to have self governed coin administrations for students, wine and other things. This is a virtual currency typ operation with a difference, we may use blockchain, what we want to achieve is to have acurrency to exchange with a real world equivalent.

The basic functionality will be an app which keeps track of your coins, the amounts are centrally administrated but can possibly be exchanged between users.

Every user has a saldo

Every user can send coins to any other user with the app

In the case of winecoin a wine seller can purchase and distribute coins and return wine for them.

virtualcoin