Melkveehouders zijn in het nieuws. Door de afgeschafte quotas zijn ze meer melk gaan produceren, waardoor er melkvennen ontstaan maar ook veel meer mest. Melk, wat in feite een soort suikerwater met kalk en wat eiwit is, is nogal hulpbron intensief (bv. voor 1 liter melk gebruik je 500 liter water) Je zou er het liefst minder van produceren.
De toegenomen overbodige melkproductie is een klimaatprobleem
Er zit echter een hele keten omheen die profiteert van productie, dus de veevoeder producent, en vervoerder van die sojabonen en aan de andere kant, de nitraathuishouding met aanverwante verwerking. Als de boer de mest niet mag uitrijden moet deze afgevoerd, en daar zijn een hoop mensen mee bezig. De mest of digistaat is een afval product waar eigenlijk maar weinig mee gedaan wordt. Zelfs in de biovergister wordt slechts het suiker in de mest vergist, die marginaal is in vergelijking met de bijgevoegde andere biomassa van de zn. witte lijst zie p. 11.
Nitraat is een probleem. Ammoniak is een oplossing
Echter. Nitraat is niet alleen nitraat (een verbinding van Stikstof en Zuurstof in oplossinng). Stikstof is zeker geen Stikstof, want dat is een gas met de formule N2. Het grootste deel van de lucht die we ademen is N2. Er zit nog een stikstof verbinding in mest, namelijk Ammoniak. Ammoniak is een broeikas gas en de uitstoot ervan wordt nauwlettend in de gaten gehouden, zie oa dit rapport. In 2008 verdwijnt in Nederland 100 miljoen kilo NH3 in de atmosfeer, waar het vele malen problematischer is dan CO2. Een groot deel verdwijnt ook in de grond waar het voedsel kan zijn voor planten, soms iets te overvloedig.
NH3 kan in motoren gebruikt worden en zelfs in brandstofcellen.
Het is een ‘waterstofdonor’
Dit zou Greencheck niet zijn als we niet een betere oplossing wilde voorstellen. Beter dan het lozen van NH3 in het milieu. Dit omdat ammoniak helemaal geen afval stof is. Ammoniak wordt intensief in de landbouw gebruikt en in grote hoeveelheden van aardgas geproduceerd (kan ook met electriciteit). Het is een belangrijke groeistof voor planten. Het is echter ook een prima brandstof voor bv. landbouw werktuigen. NH3 brand bijna hetzelfde als diesel, en kan in vrachtwagens, traktoren, bussen, etc. worden gebruikt. De boer die zelf zijn land bewerkt een een grote stinkende mestopslag heeft ruikt dagelijks de brandstof die hij verspilt. Wie tijdens het uitrijden van mest tussen de akkers rijdt ruikt de ‘diesel’ die we aan de grond toevertrouwen. We gooien een belangrijke hulpbron weg, beschouwen het als afval. Waarom? Omdat er aan verdient wordt natuurlijk.
Verder denken dan biovergassing, een proces dat de mest bijna intact laat..
Het is mogelijk de NH3 uit de mest te scheiden. Hierover hebben wij informatie. Dit doen kan er toe leiden dat een boer minder NH3 in de atmosfeer uitstoot, en dat er een reserve aan brandstof ontstaat die de boer zelf kan gebruiken of verkopen. We zijn benieuwd naar boeren die hierover willen praten. Wij hebben al in ~2007 contact gezocht met een innovatie platform voor de landbouw maar daar was geen interesse. We vermoeden dat dit zo is omdat boeren niet zelfstandig mogen zijn, en de brandstof afname en mestverwerkings omzet gewaarborgd moet blijven. Het vergt geen gigantische installaties om NH3 van drijfmest te scheiden. Wij hebben geen verstand van de haken en ogen, maar zouden meer bekendheid aan deze mogelijkheid willen geven. Wie interesse heeft kan een email sturen naar info@greencheck.nl.