Dit stuk gaat over duurzaamheid, al is dat misschien niet meteen duidelijk..
In haar open brief aan Mark Rutte gaat Jolanda Sap terecht tekeer tegen de valse keuze die ons de laatste tijd wordt geboden : Al dan niet Europa, de Eurezone. Het is de keuze die gemaakt zou worden door degene die voor Europa kozen en er nu geen voordeel meer in zien, niet door degene die een groot samenwerkingsverband van zeer verschillende landen als een hoopgevend en kansrijk en de vrede bevorderend behoudenswaard vinden.
De Eurozone is een monetaire zone. Het beheer en ‘eigendom’ ligt bij de instituten die Euro’s creeren en de Euro stromen beheren. Zoals Sap zegt: "Op dit moment is de financiële sector soeverein", daarmee bedoelt ze dan landen en regeringen geen invloed hebben over de financiele sector. Deze bevind zich in een ‘crisis’, als een depressieve puber die de wereld haat en onverantwoordelijk om zich heen slaat. Een ‘crisis’ maakt dat we verlies accepteren. Noem het eens een ‘gevecht’ en elk verlies zou ons sterker motiveren om er tegenaan te gaan, de vraag zou zich opdringen "Hoe?". Dit is exact wat Sap constateert, de afwezigheid van die vraag. De ‘crisis’ wordt voornamelijk gebruikt om hele landen in armoede te storten, en de vraag is of dat binnen het zelfde monetaire denkraam wel te voorkomen is. Dat is het niet.
Sap zegt: "Met een eurootje minder hier en wat kaasschaven daar komen we er niet. Komen we niet uit de financiële crisis en niet uit de fossiele crisis.". Hier wordt bijna gezegd wat Greencheck.nl al jaren zegt, nl. dat de Financiele crisis een Energie crisis is. Omdat er een fossiele energie crisis is die nooit meer zal ophouden, zal ook de economische crisis heen einde zien. Sap denkt echter dat zich een fossiele crisis aandient in de achtergrond van de zeer zichtbare economische/financiele crisis. Sap’s verwarring is duidelijk aangezien ze te rade gaat bij Lex Hoogduin , voormalig centraal bankier bij De Nederlandsche Bank. Zei ze niet ook dat we geen soevereingiteit meer hebben tegenover de banken? Een Europa (wat ze wil) zonder soevereigne landen, wat is dat precies? De financiele sector kan zo lezen dat ze het probleem niet snapt, goed zo Sap.
Net als Rutte zit ze in een matrix van overtuigingen zonder te zien dat ze het antwoord wel weet. Ze legt steeds de link maar ziet hem toch niet:
"De financiële sector trekt zich niets aan van grenzen, zij werkt internationaal. Net als, overigens, vervuilde lucht en rivieren dat doen, maar dit terzijde."
Jolanda Sap moet kiezen. Ze beklaagt zich over de financiele sector, die natuurlijk de vervuiling en fossiele depletie veroorzaakt en aanmoedigt (de economie rekent pas met natuurlijke hulpbronnen als ze op een of andere manier worden verhandeld, zodat er nooit een schuld ontstaat tegenover het ecosysteem of onze minerale en fossiele voorraad) en zegt vervolgens "…dat Nederland als groot exportland ontzettend afhankelijk is van de internationale handel en wandel.". Welk Nederland wil je beschermen Jolanda? Heb je daarvoor uberhaupt de middelen?
Ze vergeet overigens dat de internationale export vanuit Nederland wordt afgebouwd. Dat de zware industrie naar Azie verhuist en dat de rotterdamse haven probeert zich van Rotterdam af te scheiden. Dat is allemaal vanwege de zelfde financiele sector, maar ze legt de link niet.
De financiele crisis gaat over het reduceren van het gebruik van fossiele brandstoffen in Europa ten voordele van de VS. Het gaat over de verschuiving van activiteit naar Azie omdat daar nog een enorme voorraad kolen is en China militair domineert. Er was een Europees samenwerkingsverband dat tot doel had vrede en welvaart in Europa te introduceren, maar de financiele sector is niet noodzakelijkerwijs geinteresseerd in vrede en welvaart, het verdient biljoenen aan oorlog en vergaart voornamelijk bezit door te stelen (door geld te muntten en schulden te creeren) en in faillisementen. Het is vanaf de eerste dag in staat geweest bezit te vergaren doordat het geld kan creeren. Het fractioneel bankieren dat door de heersers indertijd als privilege werd toegestaan. Door de industrialisatie van het leger doen regeringen er niet meer toe.
Terwijl vorig jaar in Athene de straten in brand stonden zaten de leden van de International Chamber of Commerce in dezelfde stad te vergaderen over de verdeling van Griekse bezittingen. Het doel is krediet te creeren zodat de natuurlijke hulpbronnen door de eigenaren van dat krediet verdeelt kunnen worden. In de VS wordt momenteel tegen de banken geageerd, maar men komt tot de ontdekking dat de regering in Washington zijn schulden door dezelfde banken laat beheren. Elke politicus in het Congress zit op de schopstoel in een gecommercializeerde verkiezingscultuur. Ze mogen ook meeliften, want handelen met voorkennis op de toch al zo kunstmatige beurzen is niet strafbaar voor leden van het congres!
Jolanda Sap heeft het antwoord op de crisis, ze kan van de crisis een gevecht maken. In een gevecht kunnen mensen zich achter een van de kanten scharen, en als ze het gevecht goed neerzet zal iedereen zich aan haar kant bevinden. Het is het gevecht voor duurzame energie. Energie is de basis van de waarde van krediet. Maak die energie zelf en je hebt geen behoefte meer aan krediet.
Er is een goede reden om schulden, met name die voortkomend uit derivaten, betekenisloos te verklaren. Dat kan onze regering en die in Washington zo doen. De reden is dat de matrix ons afleid van de ernstigste bedreiging van onze welvaart ooit, het wegvallen van steeds meer fossiele brandstof zonder harde push voor vervanging. We vernietigen kolen, olie en gas als we het gebruiken, en er is een eindige voorraad. We zijn gewent geraakt aan het automatisme van bv. betalen voor benzine, maar dit is net als het pakken van een koekje uit een hele grote koektrommel, op een goede dag zijn de koekjes op. Stel je dat scenario voor als je op Nova Zembla zit oid. Die sudden death is een gigantisch risico voor onze welvaart en economie, niet de avonturen van de ruilmiddelen en de sector die het creert en beheert. Die sector heeft er echter enorm belang bij dat we ons druk maken over de hoeveelheid koektrommels, zonder dat we ons afvragen of er nog iets in zit. Het wil zijn belang behouden.
De kern van de macht van de financiele sector ligt in de controle over brandstoffen, kolen olie en gas. De crisis is een brandstof crisis die de banken zo lang mogelijk proberen te maskeren met economische argumenten en verhalen. "Het trommeltje is wel vol", "er zijn andere trommeltjes", "die mensen daar eten ons trommeltje leeg", "we zullen vast wel meer trommeltjes in de provisiekast vinden".
We moeten voorbij de fianciele retoriek kijken. We moeten de grondstof zelf gaan maken die we nodig hebben : Energie. De ruilmiddel beheerders zijn niet geinteresseert in het oplossen van deze ‘crisis’, het is hun eigen product! Zoals Rutte (VVD) zei dus, "Niet kijken naar de toekomst" want in dit scenario is die er niet! Europa wordt afgeschaft ten behoeve van sterkere machten die de fossiele brandstoffen die ze nodig hebben onder controle hebben. Zo behouden de mensen die van het gebruik ervan leven hun baan. Duurzame energie? Daar komt geen cashflow van.
Of Europa of de Eurozone gered wordt is de vraag, wat de situatie iig enorm zou verbeteren is het inzicht dat hernieuwbare energie een nood ledigt die de schulden crisis tot een bijzaak maakt. Een administratieve rel van massochistische accountants. De burgers van Nederland zouden geen gebrek hoeven leiden of bezuinigingen ondergaan. Maak de grondstof energie overvloedig en er kan geen gebrek zijn aan welvaart, er kan geen probleem zijn met het herstel van de ecologie. Om te winnen moet Jolanda de crisis zijn correcte plaats geven en de focus leggen op de strijd voor maximale duurzame energie in Europees verband. Als ze het bovenstaande volgt zal ze wellicht erkennen dat dat de stijd is die ze al voert.
