Het is betreurenswaardig om te zien hoe belangrijk olie blijft, meer de huidige bewegingen in handel en voorraad maken het wel makkelijker om te zien wat er op het spel staat, en hoe het spel wordt gespeeld..
Vandaag kopt de Volkskrant dat Chavez volgens een internationaal arbitrage panel can de internationale kamer van koophandel een schadevergoeding moet betalen aan Exxon van 624 mln dollar. Dit is een fractie van de initieel geeisde 7,7 miljard.
Chavez nationaliseerde de olie exploitatie in zijn land om te ontkomen aan het carbon/credit systeem. Zolang hij de olie van Exxon moest kopen had hij dollars nodig, en die waren alleen te leen via het internationale financiele systeem. Door de exploitatie te nationaliseren was er geen transactie meer nodig om over de olie te beschikken.
Nu wil een vreemd panel Venezuela dwingen tot een betaling in vreemde valuta. Het zegt veel dat het een fractie is van de originele som, dat is al een zwakte bod van hier tot tokio. Maar stel even voor dat de VS en Exxon niet bestonden, dan was Venezuela net als de olie boeren uit texas zelf gaan boren tot er olie kwam en was er geen enkele reden om ook maar iemand te betalen. Men kan wel beweren dat de winning (boren etc.) zeer duur is, maar 7,7 miljard?
Chavez moet Exxon vragen op te donderen. Net als het internationale panel van de kvk. De KVK van de VS zat recent onder de Acropolis te vergaderen over hoe de eigendommen van Griekenland het best te gelde te maken. Het zijn organisaties die druk uitoefenen via het carbon credit systeem : Krijg je geen geld, dan heb je geen olie. Chavez heeft dat probleem nu juist even niet. Brazilia is eerst door bankiers bezet, en toen is de olie kraak opengedraaid, daarom loopt alles daar op rolletjes.
Chavez houd zaken graag voor zijn eigen land en nationaliseerde ook de goudmijnen.
Als Chavez betaalt staat hij voor 624 miljoen aan uitgifen in dollars af, uitgiften aan dollar verhandelde olie. Die zal hij moeten opvangen met eigen olie, en dus komt de boete neer op een diefstal van olie. Maar het is niet aan Exxon of een of ander panel om Venezuela te straffen voor zijn wens zelf de vruchten van de hulpbronnen te plukken. Net als het niet aan de VS is om Iran te dicteren wat het met zijn olie moet doen.
Dit is een duidelijk voorbeeld van de verbondenheid van de financiele wereld, de energie wereld en de rol van instituten als de kvk in het in stand houden van de verdeling van olie over de wereld. Dit is het systeem waar we aan kunnen ontsnappen mbv hernieuwbare energie, en dat is het proberen meer dan waard.