Wie de ontwikkelingen op het gebied van emissies, beleid en bevindingen volgt snapt dat we vandaag al in de extra tijd spelen. De wedstrijd om ons klimaat binnen de parameters te houden waar de huidige levensvormen aan zijn aangepast is voorbij. Er zijn nog wat extra minuten en daarin kunnen spijkers met koppen worden geslagen. Iets doen is niet genoeg, er moeten rigoreuze acties worden ondernomen.
Iedereen kent de problematiek die wordt veroorzaakt door mensen die niet over de toekomst willen nadenken. Die mensen nemen risico’s met de toekomst, of ze nu willen of niet, als je niet oplet kan er een ongeluk gebeuren. Dit is een keuze. Een keuze voor het niet verstoren van de levenstijl, misschien in de hoop dat het anderen eerder en zwaarder treft. Voor nederlanders is dat zeker het geval, hoewel je nooit weet hoe robuust het systeem is, met name het financiele.
Ronald Reagan heeft een bronzen beeld gekregen bij de ambassade in London. Ronald Reagan die het rapport van de Jasons en twee andere analytische denktanks over de gevaarlijke opwarming (exact zoals het nu gaat) besloot te negeren met het idee dat we wel een oplossing zullen vinden als het zo ver is. Ronald Reagan verdient geen bronzen beeld, net als Stalin en Hitler dat niet verdienen. Hij heeft de koude oorlog misschien gestopt, maar deze vervangen door een catastrophe die mensen simpelweg niet gaan overleven.
Deze clip die aan het begin van het Reagan tijdperk de hit was is bijna een codering van de Reagan filosofie. Het motto is "Decieve Inveigle, Obfuscate" ofwel "Bedrieg, vlij en verhul".
De clip heeft het over een victory of humanity, het wordt daardoor feest,
maar aan het eind worden de mensen door een kwade hete zon verschroeid.
In Texas zitten mensen in tenten gevangen voor kleine overtredingen. Het is er 62 graden Celsius. De branden waren nooit zo groot. Land verdroogt overal, de wolken verdwijnen als het warmer wordt. De vis wordt voor Africa van de bodem gesschraapt omdat deze voor de nederlandse kust enkel nog bij de uitgang van het riool uitbundig is. Business as usual Wilders stookt ons volk op tegen zichzelf en we horen dat Grieken klaplopers en lui zijn. Al deze dingen zijn volstrekt irrelevant tegenover de enige echte bedreiging die we gezamelijk negeren.
We zijn duikers met een gat in onze zuurstof fles, letterlijk. Dan kan iemand wel zeggen "Dat valt wel mee, zie die bomen nu eens" en nog 1000 andere domme replieken, maar neem de stelling nu eens serieus. Dat is zoals je met deze zaken dient om te gaan. Het klimaat probleem is niet leuk. Het is niet sexy, grappig, interessant, mooi. Dat zijn problemen niet. Laten we het niet verwarren met een spel of een uitdaging. Het is een doodsklap die we aan de verwijnenden diersoorten kunnen aflezen. Als andere dieren, planten, algen e.d. in rap tempo verdwijnen, hoe kunnen we dan denken dat wij het wel gaan redden?
Het zou mooi zijn als de wereld in twee delen op de delen zou zijn, degene die meewillen op deze planeet, en degene die de 4 miljoen jaar kale dode aarde een beter idee geven. De laatste groep mag dan metteen een voorschot nemen op de toekomst. Ons comfort is niet afhankelijk van de verneitiging van ons eco systeem, dat kan niet zo zijn. Zouden we een diersoort zijn dat op geen enkele manier gelukkig kan zijn behalve als we alle dieren en planten en onszelf over de kling jagen? Hoe krijg je dat evolutionair gezien voor elkaar? Dat is dus niet zo.
Nothing to see, move right along..
Mijn voorstel is dat we weer zonaanbidders worden om een paar redenen. Ten eerste is een religie makkelijker te integreren. Zon rituelen, zon brengt al het leven, energie, warmte regen etc. Ten tweede omdat zonneenergie het langst beschikbaar zal zijn, de wind en de golven en zeestromen zullen verdwijnen als het warmer wordt. Ten derde valt de zon als god goed samen met het gebruik van goud als ruilmiddel, de kleur van de zon. Misschien voelt dat compleet omdat het al eens zo geweest is. De mensen die de vernietiging van het leven op aarde zat zijn moeten zich verenigen en zich afzetten tegen iedereen die denkt politieke sier te kunnen maken met een geocidale ontkenning van de werkelijkheid. Tijd om op te stijgen, terug aan land te gaan en de zuurstoffles te repareren.