Het broekas effect is sinds kort een onstopbaar fenomeen geworden. Niet langer is het alleen de mensheid die met het gebruik van fossiele brandstoffen het ecosysteem om zeep helpt, het is ook de natuur zelf, de toendra’s en zeebodem om specifiek te zijn. Vanuit de voorheen bevroren zeebodem en toendra bubbelt sinds kort methaan op, en aangezien dit een broeikas gas is (dat weliswaar in het 23 keer minder schadelijke CO2 veranderd) zal het bijdragen aan een positive feedback loop (meer gas, warmere zee, meer gas etc.).
Intussen zit iedereen nog met de billen bij elkaar in de hoop dat de ‘economie’ zich uit het slop trekt, de media zijn er vol van ‘green shoots’, licht puntjes. Men gaat eraan voorbij dat het om verschillende reden helemaal niet wenselijk is dat de economie terugkeert op het oude pad.
1. De Faude, de Fraude
De meeste mensen hebben de tijd niet en zijn niet bekend met de details van de krediet krisis. Experts weten echter 100% zeker dat fraude op ongekende schaal de oorzaak is. William K. Black, de man die het Enron schandaal onderzocht kan dit haarfijn uitleggen. In de tijd dat banken in de US op grote schaal hypotheken verstrekte aan arme mensen was het 1. Not done om een degelijk dossier aan te leggen. 2. Gebruikelijk dat de rating agencies een AAA rating gaven zonder ook maar een snars van de onderliggende assets te hebben onderzocht.
Er zijn zo nog 20 vormen van fraude aan te geven, en die betreft ook Europa en Nederland, want de amerikaanse banken hadden er lol in de kompleet waardeloze pakketten met derivaten als onderpand aan banken te verkopen in zn. swaps. Wie meer wil weten kan aankloppen bij mensen als Peter Schiff, Max Keiser, Catherine Austin Fitts, Websites als Zero Hedge, Karl Denninger etc.
Het pijnlijke in al deze fraude zaken is de nauwe samenwerking tussen banken en de regering. Wie de juiste houding tegenover de US wil aannemen moet ervan uitgaan dat Goldman Sachs en JP Morgan het er voor het zeggen hebben, en dat het IMF en de Wereldbank dependances zijn van de Federal Reserve. De regering is gevangen en probeert zich relevant te houden. Het uiteindelijke doel van de supranationale bankiers is om de Verenigde Staten een doorsnee, niet bizonder relevant land te maken, een provincie van de bank bestuurde wereld. Andere is ditzelfde lot togewenst.
2. Bubbels?
Een andere reden waarom we niet terug willen naar een bubbel economie is simpleweg om dat het een waardeloze economie is. Mensen zijn met van alles bezig en een hoop geld gaat om, maar uiteindelijk zit iedereen met rommel in huis, nauwelijks benul van de werkelijke kosten van bv. voedsel en de mogelijke variatie daarin, en worden achter de horizon de bossen afgefakkeld en kaalgeroofd. Tevens is het monetair systeem met centrale bank rente volledig werkzaam, waardoor een onnodige druk op de economie staat die constante groei noodzalijk maakt. Zoals Angela Merkel al zei, we zitten dan over 10 jaar weer met een krisis, en in die krisis worden weer vele burgers ‘schuldslaaf’ bv. vanwege onder water geraakte hypotheken. Welk verstandig mens wil dat?
3. China
China komt ons tapijt niet platlopen. Dat is in de afgelopen eeuwen ook niet gebeurt. Nederlanders pikken geen voer uit het schoteltje van China, integendeel Nederland heeft China veel te bieden. China wil echter een economie waarin het geld een minder prominente rol speelt. Geld moet ruilmiddel zijn en niet de basis van een schaduw wereld regering. China wil geld dekken met goud. Als dat lukt (ze kopen momenteel veel goud) dan ontstaat er een muntsoort met een vaste wisselkoers tegenover andere goud gedekte muntsoorten. Die zijn er nu nog niet, maar veel nanden bereiden zich er op voor.
Economisch herstel
Nederland is bizonder vruchtbaar en technologische vooruitgang betekend dat het land zich prima kan bedruipen. Economisch herstel komt alleen door een terugkeer naar een economisch model dat geen centrale bank rente lek heeft, waarin derivaten niet door frauduleuze rating agencies tot financiele massawapens kunnen worden gemaakt. Een economie waar vertrouwen niet wordt afgedwongen door olie en internationale afhankelijkheden. Het is beter te streven naar een onafhankelijke zelfstandige economie, een eigen muntsoort en eigen productie. Nederland is altijd een handels land geweest, maar de eigen capaciteit is recent uitgehold door mensen die een lucratieve rol zagen als intermediar. Kortere lijntjes dus, tussen bank en bedrijf, maar ook tussen bord en boer.
Stappen
Er zijn bepaalde stappen nodig om dit proces van herstel te versnellen. Het is meer een psychologisch herstel, zoals iemand die zijn leven in een leugen heeft geleefd moet bijkomen van de shock.
1. Nederlandse munt eenheid, geen centrale bank rente, alleen de staat maakt geld. Het geld moet intrinsieke waarde hebben (dwz, goud, zilver). Ons goud word opgehaald in de Verenigde Staten.
2. Derivaten die onder de categorie ‘verzekering’ vallen zoals de beruchte Credit Default Swaps worden geannuleerd. Daarvoor is de hulp van de US nodig, maar nederlandse banken kunnen prima bedanken voor het accepteren van deze CDSsen, en degene die ze hebben verkopen. Er ontstaan daardoor geen problemen, behalve als er fraude is gepleegd, en dan niet voor de nederlanders. Vergelijk het met een auto verzekering. U betaalt premie, maar u kunt de verzekering elk moment beeindigen. banken die zeggen dat deze zaken international gelinkd zijn en veel te complex krijgen de opdracht om het zo complexe en internationale tegen een letterlijke deadline te doen, na de deadline vervalt het recht om zaken te doen als nederlandse bank.
3. Logistiek van producten die Nederland zelf maakt moet worden belast. Er is een vage economische meme die zegt dat landen zich beter kunnen specialiseren en exporteren en importeren dan alles zelf willen maken. Dat kan zo zijn, maar het schaadt niet 99% van de strategische behoeften zelf te vervullen. Dat is beter voor het millieu en een stuk goedkoper.
4. Politiek mag geen geld meer uitgeven dat het niet heeft. Het hele bankaire gesjoemel met potjes, waardoor een aantal sociale zekerheid fondsen nu problemen voorzien, waardoor mensen die hun hele leven pensioenlasten afdragen daar minder van terugzien dan wanneer ze in goud hadden belegd. Het gebrek aan verantwoordelijkheid en sancties voor profiterende wanpresteerders is te schrijnend.
Het Resultaat
Vreemd genoeg zal een economie die op deze wijze uit zijn Keynsian opiumdroom ontwaakt sterker en vitaler zijn dan de huidge op sterven na dode. En hij zal beter zijn voor het milieu.
