Click to enlarge
Zoals hier al werd gezegd is hernieuwbare energie bepaald een vijand van het huidige ‘grid denken’ als het om energie levering gaat. Dit komt omdat hernieuwbare energie op een bepaalde plek wordt opgewekt, en vervoer van de energie energie kost. Je hebt meer aan het opgewekt vermogen vlak in de buurt van waar je die opwekt dan verder weg, en dus zal de aanbieder altijd liever zijn stroom op korte afstand afzetten.
Dit afstandseffect word momenteel voor de consument verborgen gehouden, wie dichter bij de centrale woont betaald niet minder dan wie ver woont. Als je een zonnepaneel aan het eind van een lange dijk monteert en alleen aan het net verkoopt maak je een goede deal. Het afstandseffect maakt dat bij toepassing van dezelfde technologie een centrale in de stad beter rendeert dan een op 100 km afstand.
De vraag is nu, waarom zou je op een netwerk in electriciteit handelen. Het antwoord tot nu toe was de variabiliteit van wind, de continue opwekking van waterkracht of de traagheid van aanpassing van productiviteit van kolen en gascentrales. Dit alles in een omgeving waarin electriciteit opslaan absoluut niet kan (hoewel in elke auto en mobiele telefoon een accu zit, en centrales bepaald niet goedkoop zijn). De reden van deze wanorde is dat mensen er geld aan verdienen. Wie een solide energie voorziening wil kan het ook anders doen.
Vattenfall overdreef de prijs van het netwerk
"The city Senate put the figure at around 400 million euros, but Vattenfall says it is worth around three billion euros. Swedish power giant purchased the grid in 1997 from Berlin’s former municipal power firm Bewag for 1.17 billion euros." (bron)
Berlijn ziet het ook zo. Het kreeg tot nu toe stroom van Vattenfall, die ook eigenaar van het net van de stad was. Berlijn heeft dat net nu gekocht, nadat al eens was gebleken dat Vattenfall de waarde ervan sterk overdeef. Sec kan de waarde van een net niet meer zijn dan het kost om het aan te leggen. Berlijn gaat 100% over op Hernieuwbare energie. Het krijgt een stads energie leverancier onder het gezag van de vuilophaaldienst BSR. Vuilverbranding is helaas een ‘rendabele’ manier van energie opwekking (in onze optiek ook enorme kapitaalvernietiging en een klimaatzonde).
Het net in Nederland is soms nog met schuld opgezadeld waardoor kosten vaak hoger zijn dan nodig. De financiele kant van de privatisering is redelijk vaag omdat er origineel 9 miljard naar de provincien en gemeenten stroomde, dat maar met mondjesmaat vrijkwam en nu eindelijk door gemeenten in duurzaamheid gestoken wordt.
6-10% van de energie van Vattenfall komt van de wind
Het zijn de burgers van Berlijn die het voortouw namen in de democratisering van het net. Natuurlijk is het de vraag of het helemaal open wordt gegooid, en of opslag een factor wordt of dat de vuilverbranding de rol van backup wil blijven spelen. Er zijn redelijk wat opties voor opslag, zeker als stadsverwarming meedoet, dan is waterstof opeens een stuk rendabeler. 100% hernieuwbaar kan, en Berlijn gaat ervoor. Het lijkt een modelstad te worden want veel duurzame techniek komt uit Duitsland.
Als je iets in eigendom hebt kun je zelf bepalen wie er gebruik van maakt en hoeveel dat kost. Misschien is dat wel heel weinig.
Als het streeft naar 100% hernieuwbaar betekent dat dat het wellicht 0% zal inkopen in de toekomst, iig in de buurt van Berlijn. Dan wordt de rol van het grid een vraagteken. Investeringen in enorme leidingen door Europa worden moeilijker te verdedigen, behalve met het argument dat de handelaren er omzet mee genereren. Het kan natuurlijk zijn dat Berlijn een afspraak maakt met Spanje voor de opwekking van zonnestroom, maar dan mag het verlies niet te groot zijn onderweg. Voor het grid is het in ieder geval een onzekerheid. Misschien blijkt het dan ook opeens mogelijk overproductie te minderen en wordt opwekking en opslag de nieuwe groeimarkt voor de mensen uit de energiebranche.
Hieronder de antwoorden van mr. Kamp. Het is duidelijk dat zijn beleid gericht is op het beschermen van energie intensieve bedrijven en werkgelegenheid, ongeacht of deze vervuilende activiteit in stand houdt. Dit is maakt de markt minder flexibel.
Lichtpuntje 1 : Kernenergie is niet ‘duurzaam’ en zal niet worden gestimuleerd.
Lichtpuntje 2 : Wind op land is het goedkoopst, met 0.095 Euro ct per kWh, dat is 1/20 van wat u betaalt! Waarom bouwen we op zee? Omdat dat centrale opwekking is, en dus compatible met een grid.
Kamp zegt : ‘Het einddoel is dat duurzame energie volledig kan concurreren met fossiele vormen van energie’. Dit is een waanbeeld.
Er is een directe wisselwerking tussen prijzen, de kosten van krediet en de beschikbaarheid van fossiele brandstoffen. We produceren met fossiele energie, als die er niet is heeft het geen zin krediet te verstrekken, of dit krediet zal door inflatie waardeloos blijken. In deze afhankelijkheid bewegen hernieuwbare bronnen zich, en aan die afhankelijkheid houdt Kamp vast. Dat betekent dat hernieuwbare bedrijven in het financieel systeem (dat een toekomst ziet als verstrekker van gaskrediet naast kolen, teerolie, schaliegas) duur en klein zullen worden gehouden, of vlammend (winstgevend) ten onder zullen gaan zoals Solyndra. Alleen als de staat het belang van hernieuwbare energie als welvaartsbron prefereert over fossiel kan dit proces worden doorbroken.
Vuilverbranden is rendabel zegt Kamp. Ja? Dus vuil dat je met de hand van de stoep moet ophalen en met vuilniswagens verzamelen, pletten, naar de oven vervoeren, verbranden incl. 60% verlies en vervuiling is rendabel?
De ‘Opslag’ (subsidie) in het kort
Door de prijs van fossiele energie te ijken op 0.05 Euro per kWh kan worden bepaald hoeveel opslag men krijgt voor alternatieven, dus een windpark van 0.095 Euro/kWh krijgt 0.049 Euro/kWh subsidie. De prijs van de alternatieven is natuurlijk sterk afhankelijk van het risico dat de kredietverstrekker ziet (neem het voorbeeld van Minnesma die 5 mln wilde om zonnepanelen naar Nederland te vervoeren (no go), of het geval Helianthos).
Ironisch kan de woordkeuze voor de subsidie van EZ ‘Opslag’ worden gezien als het blokkeren van het meest gangbare woord in de discussie over electriciteitsopslag (bewaren, accumuleren).
Verbeteringen in beleid EZ
Het manco van Kamp is dat hij geen verschil onderkent dus de fossiele en duurzame economie. We hebben al eerder voorgesteld om een nieuwe (parallele) economie te definieren op hernieuwbare energie basis, danwel een alternatieve kredietsoort te lanceren, de Joule, naast de Euro en de Auro (voor arbeid). Op deze manier wordt het fundamentele verschil tussen duurzame bronnen en fossiele bronnen nooit duidelijk en blijft de duurzame energie branche gevangen in de fossiele kosten matrix. Om een voorbeeld te geven: Een windturbine produceert 5000 kWh stroom, dan kan de eigenaar van de turbine 18.000 KJoule ‘krediet’ aan het bedrijf verstrekken, dit bedrijf kan het krediet gebruiken om lokaal zaken te kopen vaarvoor de betreffende producenten behoefte hebben aan energie van de turbine. Het bedrijf kan de energie als deel van het salaris aan de werknemers uitkeren, die hiermee hun boiler en vriezer en wasmachine draaiende houden. Het bedrijf kan voor het krediet betalen met eigen producten die het aan de eigenaar van de wind turbine levert (het kan dus ‘product krediet’ verstrekken). Natuurlijk is de output van de turbine dan effectief voor een bepaalde periode gereserveerd en over de tijd varierend, dus het energie krediet kan niet allemaal opeens worden verbruikt. Er moeten dan ook regels zijn tav hoeveel krediet een turbine eigenaar mag verstrekken. Dit voorbeeld laat meteen een aantal verschillen zien tussen de klassieke en hernieuwbare economie waar Kamp nog geen notie van lijkt te hebben. Hernieuwbare energie kan pas echt met fossiel concureren als het een eigen kredietsysteem heeft. Greencheck.nl is een van de enige sites die hier over schrijft (zie ook Groen Geld en de Belastingvrije Staat).
Vragen van de Pvda
De leden van de fractie van de PvdA vroegen om een toelichting waarom grootgebruikers van energie minder gaan bijdragen aan de stimulering van duurzame energie dan kleingebruikers. Hoe verhoudt zich dat tot het principe “de vervuiler betaalt” of in dit geval “de verbruiker betaalt”, zo vroegen deze leden.
De energiebelasting kent een generieke tariefstructuur. Daartoe is in het verleden besloten om negatieve effecten op de concurrentiepositie van mondiaal opererende bedrijven te matigen. De degressieve tariefstructuur leidt tot een lastenverdeling burgers en bedrijven in de verhouding 50:50. Ook de opslag voor duurzame energie, die naadloos aansluit op de energiebelasting, is op een 50:50 basis verdeeld over burgers en bedrijven. Iedere gebruiker van gas of elektriciteit betaalt mee aan de energiebelasting en de opslag duurzame energie. Binnen een bredere belangenafweging waarin ook oog is voor behoud van de positie van energie-intensieve bedrijven en de werkgelegenheid in Nederland, wordt zoveel als mogelijk recht gedaan aan het principe dat de vervuiler betaalt.
Ook vroegen deze leden op welke wijze de opslag ook voor het daadwerkelijke doel, stimulering van duurzame energie gebruikt zal worden. Deze vraag is ook aan de orde gekomen tijdens het plenaire debat over het wetsvoorstel in de Tweede Kamer op 28 november jl.
Aan het begin van de kabinetsperiode wordt een inschatting gemaakt van de hoogte van de uitgaven en de hoogte van de inkomsten wordt daarop naadloos afgestemd. Daarbij is aanvullend binnen het kabinet de afspraak gemaakt dat indien de uitgaven achterblijven bij de geplande uitgaven, het desbetreffende budget wordt doorgeschoven naar volgende jaren. Er zijn daar geen beperkingen aan. Het budget blijft dus beschikbaar voor de stimulering van de productie van duurzame energie. Daarmee worden binnen de geldende begrotingsregels de geraamde inkomsten volledig gebruikt voor het doel van de heffing.
De leden van de fractie van de PvdA vroegen voorts of er op dit moment sprake is van subsidie van “vuile” energie. De discussie over subsidies op “vuile” energie komt telkenmale op.
Ik ben evenwel van mening dat er niet zozeer sprake is van “subsidiëring” van fossiele of “vuile” energie maar dat andere belangen en verplichtingen in het geding zijn. Voor een fors deel komen verleende belastingvrijstellingen namelijk voort uit internationale verdragen, zoals het verdrag van Chicago voor het internationale vliegverkeer, waarbij is afgesproken dat er geen heffing op kerosine wordt opgelegd, en de Akte van Mannheim, dat een accijnsvrijstelling voor het internationale scheepvaartverkeer regelt. Men rekent daarnaast ook de degressieve tariefstructuur van de energiebelasting tot de vermeende subsidies op fossiele energie. De degressieve tariefstructuur is om redenen van behoud van concurrentiekracht en werkgelegenheid bij het Nederlandse bedrijfsleven in het leven geroepen en zou ook worden ingezet indien wij een volledige duurzame energievoorziening zouden hebben. Ook andere Europese landen kennen vergelijkbare voorzieningen.
Vragen van het CDA
De leden van de fractie van het CDA vroegen of de evaluatie van de SDE+ regeling nog steeds is voorzien in 2014.
In het Regeerakkoord is opgenomen dat in 2016 de voortgang wordt beoordeeld en over het vervolg wordt besloten. Aan de hand van deze evaluatie kan het subsidiebeleid ter stimulering van de productie van duurzame energie worden bijgesteld. De uitkomst van de evaluatie zal overigens niet van invloed zijn op de dan reeds lopende subsidiebeschikkingen.
Voorts vroegen deze leden naar de stand van zaken omtrent de verlenging van de goedkeurende beschikking van staatssteun ten aanzien van de verlaagde tarieven voor de glastuinbouw in de energiebelasting. Bij de Europese Commissie ligt de goedkeuring voor van de steunmaatregel gericht op verlenging van de verlaagde tarieven voor de glastuinbouw in 2013 en 2014.
Ik verwacht dat de Commissie nog voor eind 2012 een beslissing zal nemen. Indien de Commissie haar goedkeuring verleent, kunnen de verlaagde tarieven per 1 januari worden voortgezet. De beoogde tegenprestatie voor de verlaagde tarieven zal dan (net zoals in 2011 en 2012) het CO2-kostenvereveningssysteem zijn. Ingeval dat de Europese Commissie geen goedkeuring verleent, zullen in dat geval zowel in de energiebelasting als in de opslag voor duurzame energie de generieke belastingtarieven ten aanzien van het aardgasverbruik gaan gelden.
Vragen van de PVV
De leden van de PVV-fractie vroegen of de opbrengst van de opslag voor duurzame energie van € 100 miljoen in 2013 exclusief BTW is.
Het BTW-effect wordt in de berekening buiten beschouwing gelaten. Ook bij een verhoging van de energiebelasting en de accijnzen op motorbrandstoffen worden de opbrengsten berekend zonder de opbrengst daarin mee te nemen. Er is geen sprake van een ‘extra’ BTW-opbrengst, aangezien de consument het geld maar een keer kan uitgeven. Wanneer op een product meer BTW wordt geheven, loopt de Staat dezelfde BTW elders mis. De uitgaven voor de SDE+ en de opslag worden dus zonder meeweging van een BTW-effect op elkaar afgestemd.
De leden van de PVV-fractie vroegen of kernenergie ook onder duurzame energie valt. In de Europese richtlijn 2009/28/EG ter bevordering van het gebruik van energie uit hernieuwbare bronnen is een definitie opgenomen van energie uit hernieuwbare bronnen. Het gaat dan om energie uit hernieuwbare, niet-fossiele bronnen te weten wind, zon, aerothermische, geothermische, hydrothermische energie en energie uit de oceanen, waterkracht, biomassa, stortgas, gas van rioolwaterzuiveringsinstallaties en biogassen. In de Elektriciteitswet 1998 is in aansluiting hierop “duurzame elektriciteit” gedefinieerd als elektriciteit, opgewekt uit hernieuwbare energiebronnen (zie artikel 1, eerste lid, onderdeel u, van de Elektriciteitswet 1998). Hernieuwbare energiebronnen zijn, in aansluiting op de Europese definitie, wind, zonneenergie, omgevingslucht-, oppervlaktewater- en aardwarmte, energie uit de oceanen, waterkracht, biomassa, stortgas, rioolwaterzuiveringsgas en biogas (zie artikel 1, eerste lid, onderdeel t, van de Elektriciteitswet 1998). Noch op basis van de Europese definitie, noch op basis van de nationale definitie valt kernenergie dus onder duurzame energie.
De leden van de fractie van de PVV vroegen om een overzicht van de huidige prijzen per kWh voor verschillende soorten duurzame energie en vroegen tevens hoeveel subsidie in deze tarieven is verwerkt.
Voor de openstelling van de SDE+ regeling berekenen ECN en DHV KEMA jaarlijks per duurzame energietechnologie de gemiddelde kostprijs: de zogenoemde basisbedragen. Voor een grootschalige zonne-energie installatie bedraagt in 2013 de gemiddelde kostprijs € 0,148 per kilowattuur. Voor windenergie op land met turbines kleiner dan 6 MW is de kostprijs € 0,095 per kilowattuur en voor windenergie op zee € 0,160 per kilowattuur (zie ECN: basis bedragen in de SDE+ 2013 Eindadvies, ECN-E–12-038). De SDE+ subsidie dekt alleen de meerkosten ten opzichte van fossiele energie. Ondernemers die denken goedkoper te kunnen produceren dan het gemiddelde bedrag dat door ECN en DHV KEMA is berekend, mogen in een eerdere fase projecten indienen in de zogenoemde vrije categorie, maar dat betekent dan wel een lagere subsidie. Voor 2013 worden de inkomsten uit de verkoop van elektriciteit op circa € 0,05 per kilowattuur verondersteld. Een ondernemer die bijvoorbeeld een wind op land project voor een bedrag van € 0,095 per kilowattuur indient, heeft dan in eerste instantie recht op een SDE+ subsidie van € 0,045 per kilowattuur. De definitieve hoogte van dit bedrag hangt af van de werkelijke energieprijzen in het jaar van de productie van de energie. Zoals is aangegeven, valt kernenergie conform de Europese en nationale definities niet onder duurzame energie en hiervan wordt in het kader van de SDE+ dus geen basisbedrag berekend.
De leden van de PVV-fractie vroegen hoe de hoogte van het tarief van de energiebelasting wordt bepaald.
Bij de energiebelasting is er – anders dan bij de opslag voor duurzame energie – geen direct verband met specifieke uitgaven. De opbrengsten van de energiebelasting komen, net zoals dat het geval is bij bijvoorbeeld de accijnzen, direct ten gunste van de algemene middelen. De hoogte van de energiebelasting maakt deel uit van de bredere fiscale beleidsoverwegingen en het begrotingsbeleid.
De leden van de fractie van de PVV vroegen of de opbrengsten uit de opslag voor duurzame energie worden geoormerkt en of financiële middelen die in een bepaald jaar niet worden besteed, in mindering worden gebracht in volgende jaren.
Voor het antwoord op deze vraag verwijs ik kortheidshalve naar het antwoord dat ik hierboven op een soortgelijke vraag van de leden van de fractie van de PvdA heb gegeven.
De leden van de PVV-fractie vroegen of het doel van de opslag duurzame energie, het stimuleren van de productie van duurzame energie, nader kan worden geconcretiseerd.
Het doel van de SDE+ is het zo kostenefficiënt mogelijk stimuleren van de productie van duurzame energie. Met de opslag voor duurzame energie worden eerste en vooral de uitgaven die samenhangen met de SDE+ gedekt. Echter, indien er andere opties zijn om de productie van duurzame energie kostenefficiënt te stimuleren, zouden ook de kosten daarvan uit de opslag duurzame energie kunnen worden gedekt. Om deze reden is in het wetsvoorstel niet concreet de SDE+ genoemd, maar is het achterliggende doel omschreven.
De leden van de PVV-fractie vroegen welke duurzame energieopties in beeld komen als de meest kostenefficiënte opties geen subsidie meer nodig hebben. Ook vroegen de leden van fractie van de PVV wat het einddoel is en of de heffing vervalt indien dit doel is gehaald.
Indien duurzame energie opties in de loop van de tijd rendabel worden, zoals thans het geval is voor afvalverbrandingsinstallaties (wtf?), kan het beschikbare budget voor de SDE+ ingezet worden voor andere opties zoals windenergie op zee of energie uit osmose. Het einddoel is dat duurzame energie volledig kan concurreren met fossiele vormen van energie, zodat stimulering van hernieuwbare energie niet meer nodig is. Op dat moment zal de opslag voor duurzame energie kunnen vervallen.
De leden van de fractie van de PVV vroegen om een geactualiseerde tabel waarin de ingeschatte lasten voor diverse categorieën gebruikers worden vermeld tussen 2013 en 2031. Tevens vroegen deze leden om de geraamde budgettaire
bedragen voor MEP, SDE, en SDE+ in deze periode.
De onderstaande tabel verschaft het gevraagde overzicht naar de huidige stand van zaken. Na 2020 zijn de benodigde middelen afhankelijk van de reeds aangegane verplichtingen en de dan geldende doelstelling. Om toch een globaal beeld te geven is er in de onderstaande tabel vanuit gegaan dat het niveau van € 3,8 miljard in 2020 ook in de periode daarna geldt. Tabel geraamde kas uitgaven en gevolgen voor de lastenontwikkel ing 2013- 2031 zie stuk.
De leden van de PVV-fractie vroegen hoe de oplopende reeks naar € 1,4 miljard tot stand is gekomen en of het in het vooruitzicht stellen van deze bedragen een rem is op de efficiëntie. Bovenstaande tabel geeft inzicht in de oploop van de uitgaven die samenhangen met de stimulering van duurzame energie. De oploop naar €1,4 miljard was afgesproken in het vorige kabinet.
Met die budgettaire middelen zou een aandeel hernieuwbare energie van 12% worden gerealiseerd. Dit kabinet zet in op een aandeel van 16% duurzame energie in 2020. Voor 2050 streeft het kabinet in internationaal verband naar een volledig duurzame energievoorziening. Voor het realiseren van de ambitie van 16% duurzame energie in 2020 zijn middelen gereserveerd in het Regeerakkoord oplopend tot structureel € 3,8 miljard per jaar, waarbij rekening wordt gehouden met een door ECN geraamde kostenontwikkeling. Met deze middelen is volgens ECN en PBL naar huidig inzicht een aandeel van 16% haalbaar, zie doelstelling-van-16-duurzameenergie-vraagt-om-extra-windparken-op-zee-en-inzetten-extra-biomassa en regeeraccoord Dit neemt niet weg dat via drie sporen ingezet wordt op het versneld rendabel maken van duurzame energietechnologieën zodat uiteindelijk beduidend minder middelen nodig zijn. Deze drie sporen zijn:
- een hogere Europese CO2-prijs waardoor fossiele energie duurder wordt en hernieuwbare energie minder subsidie nodig heeft;
- meer investeringen in relatief goedkope hernieuwbare energie, zoals windenergie op land, waardoor de inzet van duurdere opties kan worden gematigd;
- innovatie bevorderen waardoor de kostprijs van duurzame energie op termijn door het voortschrijden van de techniek verder omlaag kan worden gebracht.
Deze drie sporen passen naadloos binnen de filosofie van de SDE+, waarin verschillende duurzame energie technologieën met elkaar concurreren en daarmee versneld rendabel kunnen worden. Door deze vormgeving van de SDE+ zullen de geraamde bedragen geen rem zetten op de efficiëntie.
De leden van de fractie van de PVV vroegen of binnen of buiten de Europese Unie soortgelijke belastingen bestaan als de
opslag voor duurzame energie en zo ja, wat de hoogte hiervan is. In de Europese Unie is conform de richtlijn energiebelastingen in alle lidstaten verplicht sprake van een eindverbruikersheffing op gas en elektriciteit. In alle lidstaten van de Europese Unie vindt op de een of andere wijze stimulering van duurzame energie plaats, omdat alle lidstaten via de richtijn hernieuwbare energie zijn gebonden aan ambitieuze doelstellingen ten aanzien van het aandeel duurzame energie. Dit leidt linksom of rechtsom tot kosten voor burgers en bedrijven. Zo geldt bijvoorbeeld in Duitsland een feed-in tarief ter stimulering van duurzame energie. De kosten daarvan worden gefinancierd door een opslag op de energierekening van de energieafnemers (burgers en bedrijven) van ongeveer 5 cent per kWh in 2013.
De leden van de PVV-fractie vroegen of al duidelijkheid bestaat over de goedkeuring van de Europese Commissie voor het CO2 vereveningssysteem.
Voor een antwoord op deze vraag verwijs ik verwijs kortheidshalve naar het antwoord op een soortgelijke vraag gesteld door de fractie van het CDA.
De leden van de fractie van de PVV vroegen of de voorwaarden waaronder energie-intensieve bedrijven vrijstelling krijgen van de energiebelasting ook gelden voor de opslag duurzame energie en zo ja, of hier ook sprake is van een convenant.
De opslag voor duurzame energie sluit naadloos aan bij de regels van de energiebelasting. Dat geldt dus ook voor de vrijstelling voor energie-intensieve bedrijven in de energiebelasting. De convenanten die hieraan ten grondslag liggen zijn meerjarenafspraken tussen de rijksoverheid en de betrokken bedrijven waarin afspraken zijn gemaakt over energie-efficiency. Deze convenanten vormen de tegenprestatie om voor de vrijstelling in aanmerking te komen. Op 16 oktober jl. zijn de resultaten van de convenanten Meerjarenafspraken energie over 2011 naar de Tweede Kamer gezonden (zie Kamerstukken II 2012/13, 33 400 XIII nr. 6).
De leden van de PVV-fractie vroegen hoe lang de periode is waarvoor de subsidie wordt vastgesteld. Ook vroegen deze leden of, als dit een lange periode is, of in de voorwaarden hiervoor voorzieningen worden getroffen.
De SDE+ subsidie wordt verstrekt gedurende de eerste 12 of 15 jaar van de energieproductie, afhankelijk van de technologie. Subsidie voor een dergelijke termijn is nodig om ondernemers investeringszekerheid te bieden. Het gaat immers om investeringen met een lange voorbereidings- en terugverdientijd. Er wordt daarom ook geen exit regeling opgenomen. Een ondernemer krijgt echter alleen subsidie uitgekeerd over de duurzame energie die daadwerkelijk wordt opgewekt en zolang en voor zover de prijs van fossiele energie lager is dan die van het basisbedrag.
De leden van de PVV-fractie vroegen naar de evaluatie van de SDE+. Voor een antwoord op deze vraag verwijs ik kortheidshalve naar een antwoord op een soortgelijke vraag van de leden van de CDA-fractie.
De leden van de PVV-fractie vroegen of de SDE+ ook kan worden ingezet voor het veranderen van bestemmingsplannen, het aankopen van grond of het verstekken van vergunningen. De hoogte van de subsidie is gebaseerd op de meerkosten van hernieuwbare energieproductie ten opzichte van de marktprijs van energie. Bij het bepalen van de meerkosten worden kosten voor het veranderen van bestemmingsplannen en voor het verkrijgen van vergunningen gezien als voorbereidingskosten. Dergelijke voorbereidingskosten worden niet meegenomen in de meerkosten, omdat een producent geacht wordt deze kosten af te dekken uit het rendement op zijn investering. Grondkosten worden wel meegeteld in de meerkosten. In de praktijk is er overigens vaak geen sprake van aankoop van maar een gebruiksrecht op gronden. Voor de berekening wordt uitgegaan van een marktconform kostenniveau.
De leden van de PVV-fractie vroegen voorts of het juist is dat bedrijven en instellingen al dit jaar in konden schrijven voor de SDE+ subsidie. De SDE+ regeling is in 2011 gestart en inmiddels twee keer opengesteld.
In 2011 met een budget van € 1,5 miljard en in 2012 met een budget van € 1,7 miljard. Het budget betreft de optelsom van de maximale uitgaven gedurende de volledige subsidieperiode van 12 tot 15 jaar. Er is sprake van een tijdsverloop tussen de toekenning van de subsidie en de daadwerkelijke productie op basis waarvan de subsidie wordt uitgekeerd. Doorgaans is deze termijn minimaal twee jaar, in welke termijn de productie-installatie wordt gebouwd. De eerste substantiële kasuitgaven die samenhangen met de afgegeven beschikkingen in 2011 volgen daardoor pas in 2013. Voor de grotere projecten is deze termijn afhankelijk van de technologie 4 tot 5 jaar, wat ook de uiterste termijn is waarbinnen projecten operationeel moeten zijn.
Vragen van D66
De leden van de fractie van D66 vroegen waarom in het wetsvoorstel niet gekozen is voor een gelijke lastenverdeling per eenheid geconsumeerde energie, een zogenoemd vlak tarief.
Over dit wetsvoorstel is een amendement van het lid Van Veldhoven ingediend dat een vlak tarief introduceert in plaats van het degressieve tarievensysteem naar analogie van de energiebelasting (Kamerstukken II 2012/13, 33 115 nr. 9). Het gevolg van een vlak tarief zoals voorgesteld in dit amendement is dat de verhouding tussen burgers en bedrijven zou gaan schuiven van een 50:50-verdeling naar een 35:65-verdeling. Huishoudens zouden daardoor minder gaan bijdragen maar de prijs zou dan betaald moeten worden door de mondiaal opererende bedrijven, zoals staal- en chemiebedrijven. De lasten bij deze bedrijven zouden extra toenemen ten opzichte van de situatie die het kabinet voorstelt. Deze bedrijven zijn als gevolg van hun mondiale positionering doorgaans niet in staat om kostenverhogingen door te rekenen in hun afzetprijzen waardoor hun winsten op Nederlandse activiteiten worden uitgehold en er negatieve gevolgen voor de locale werkgelegenheid kunnen ontstaan. Thans verkeert een deel van deze bedrijven al in economisch zwaar weer. De chemische industrie heeft onlangs de noodklok geluid, daar zij nog nauwelijks in staat is te concurreren. Het kabinet heeft daarom het totale lastenbeeld voor huishoudens en bedrijven tegen het licht gehouden en alles afwegende gekozen voor een 50:50 verhouding. Binnen deze bredere belangenafweging waarin dus ook oog is voor het behoud van de positie van energie-intensieve bedrijven en de werkgelegenheid, wordt zoveel als mogelijk recht gedaan aan het principe dat de vervuiler betaalt.
Om dezelfde redenen is niet gekozen voor een lastenverdeling over huishoudens en bedrijven in verhouding tot het totale energieverbruik tussen huishoudens en bedrijven waar deze leden naar vroegen. Een dergelijke verdeling zou de lasten voor ruim 70% bij bedrijven leggen.
Vragen van Groen Links
De leden van de fractie van GroenLinks vroegen naar de regeling voor grootverbruikers van energie, zoals aangekondigd in het Regeerakkoord.
De regeling waar de leden van de fractie van GroenLinks aan refereren is de in het Regeerakkoord voorziene compensatie voor de toenemende lasten uit hoofde van de opslag voor duurzame energie. Deze compensatie wordt ingezet voor fiscale lastenverlichting bij bedrijven ter compensatie van de gevolgen van de SDE+ heffing. Als gevolg van de oplopende uitgaven voor de SDE+ in de periode 2013 tot en met 2017 tot € 875 miljoen in 2017, nemen de lasten voor bedrijven toe met circa € 440 miljoen.
In het kabinet zal in de loop van het komende jaar nadere besluitvorming plaatsvinden hoe deze compensatie vorm moet krijgen. In de energiebelasting bestaat geen afzonderlijke regeling voor grootverbruikers van energie. De energiebelasting is een generiek systeem met een degressieve tariefstructuur. Door deze tariefstructuur worden de negatieve effecten op de concurrentiepositie van mondiaal opererende bedrijven gematigd.
In dat licht moet de vrijstelling voor energie-intensieve bedrijven worden gezien voor het elektriciteitsverbruik dat uitkomt boven 10 miljoen kWh. Overigens staat tegenover deze vrijstelling een tegenprestatie in de vorm van deelname aan meerjarenafspraken over energie-efficiency. Op 16 oktober jl. zijn de resultaten van de convenanten Meerjarenafspraken energie over 2011 naar de Tweede Kamer gezonden (Kamerstukken II 2012/13, 33 400 XIII nr. 6). Daaruit blijkt dat de verbetering van de energie-efficiency 1,9% bedraagt ten opzichte van 2010. De opslag voor duurzame energie sluit naadloos aan op de energiebelasting en is op een 50:50 basis verdeeld over burgers en bedrijven.
Iedere gebruiker van gas en elektriciteit betaalt mee aan de energiebelasting en de opslag duurzame energie: geen huishouden of bedrijf is uitgesloten van deze opslag. Binnen een bredere belangenafweging waarin ook oog is voor behoud van de positie van energie-intensieve bedrijven en de werkgelegenheid wordt zoveel als mogelijk recht gedaan aan het principe dat de vervuiler betaalt. (w.g.) De Minister van Economische Zaken,
It doesn’t matter how it failed, it matters there was the option to fail. Only carbon interested activity is free, all other behaviour is forced by circumstances.
"President "I don’t want to open the Pandora box." Says if parties want to open text, need to stay 2-3 more weeks" (tweet Lisa Friedman)
Ok, they are still bickering in DOHA about who gets how much money. All through the process people have tweeted how hard it was to get heard. The Phillipines deligate cried as he pleaded for his magetyphoon stricken countrymen. It’s sad, dramatic, there’s complex structure and meaning, many people totally live it, but the whole even misses its purpose entirely.
The tragedy of our generation is that it became dependent on marginal energy sources, fossil and nuclear. (Hermann Scheer)
Two people know to be early dismissers of a COP style process are Herman van Rompuy (Wikileaks docs) and Hermann Scheer (democracy now interview ), must be something to do with the name. It is quite obvious now there’s no way negotiations are going to lead to a solution. As long as money is part of the discussion it’s a farce anyway, because money has value only when you can use it to buy fossil fuels, meaning mitigation, adaptation is cash for big oil! Same for the carbon trade. A brilliant find, let’s trade, earn money, leverage, get rich. To what end? More access to carbon credit! COP18 is a bankers wet dream, and a great way to store leaders in their most useless state : disagreement.
COP18 serves, bankers, lawyers, the carbon industry, the idea that the global economy can be part of the solution
So what is the right approach? What does help? The question could be, is what is actually required something the COP18 participants can do? Can lawyers, negotiators, passionate advocates do anything to solve the climate problem?
The Olympics for negotiators..
The only way to move things in our present economy is to get credit, allocate it from government funds, and pay someone to do something. Banks are always in the mix influencing what action is taken by presenting one more risky than the other. They always get away with that because we all understand they protect their business, eventhough they have no business per se as intermidiaries, and they are supposed to serve the common good in return for our trust!
Most cashflow of banks occurs because there are fossil fuels
We now see a much more coersive and captive reality where you can’t really initiate anything without the financial system being ok with it, and the financial system clearly serves it’s biggest cashflow generator, the carbon industry. This is why we have an economic crisis, why the UK is in the dumps, why Spain, Italy, Greece is cut off, because of a fossil fuel crunch. But this means that the only mechanism of action is politically disinterested in climate action.
Of course the carbon industry could announce they only want to sell carbon to make reneweables, but that is not what the people in that industry are interested in.
But almost noone realizes that a climate action world economy is totally different from the present one. Noone considers that credit assumes resources, and resources have to come from somewhere. Chances are there are NO resouces if you have to work only with renewables. That means credit is not usefull, it is meaningless. What is meaningfull is acces and the ability to exploit existing known resources. Thinking without banks and carboncredit requires a reorientation to local affordabilities. Without carbon verly little can be done besides subsitence farming, let alone climate action. Only more renewables will make it possible to generate the flexibility and productivity we know today from such stuck position.
You can’t use fossil fuels if you want to really solve the climate problem
Climate action is something different from finding interesting schemes to profit from in our present economy. It can not use carbon fuels, it can not expect to succeed with them, so it makes no sense to start based on them. Saving fuel and energy efficiency are only usefull for the time until fossil fuels run out, then you’ll need renewables, so why not start pushing that now?
Its a race for survival, won by the ones with most energy
Instead of a global legal framerwork that fails, we need a globally adaptable action plan that secures our future ability to act and not descend into chaos.
Steps for true climate action
1. Create as much carbon free energy sources as possible
2. Fight and reduce the freedom, influence of banks and fossil fuels companies
3. Reduce all polluting behaviour with rationing and replacement schemes
4. Announce global achievements and reward the top achiever
5. Open up all patents with the provision the products can not be exported.
6. Teach different economics, focus on local action, local manufacturing
7. Help local communities deal with climate change by sharing knowledge and teaching skills.
De avonturier Bertrand Piccard ontmoet in bovenstaande video de gebruikelijke deprimerende vragen, ongelofelijk eigenlijk hoe over het feit heen wordt gewalst dat deze man met zijn vliegtuig kostenloos naar elke plek op aarde kan vliegen. Brandstof is geen ondergeschikt deel van de kosten van luchtvaart,deste verder je wil deste meer het kost. Electromotoren zijn overigen ook nog een stuk onderhouds vrijer dan straalmotoren of turboprops. Het is overigens gewoon vliegen, en een vreugde voor een piloot.
De interviewer doet alof Bertrand een superman is omdat hij zijn hoofd wel 20 uur bij het vliegen kan houden. Alsof een commerciele lijnvlucht naar Sydney geen 23 uur of langer kan duren. De vragen lijken erop gericht te beadrukken dat niet iedereen dit kan, en daar is Bertrand het niet mee eens.
"You can train for this..There are no Supermen or Undermen…You need to accept the taste for searching into the unkonwn, for getting out of the common assumptions, to accept the doubts and the question marks."
Dit is een voorbeeld van hoe duurzaamheid het leven goedkoper zal maken. De zon heeft geen eigenaar en er is geen bank die zonnekrediet verstrekt dat de piloot moet uitgeven om de zonnestralen te benutten. Zo werkt onze economie nu wel, we moeten geld verdienen of lenen om brandstoffen te kopen die we vervolgens verbruiken.
Keer op keer terug naar de pomp, terug naar het werk, terug naar de bank, Een Sisyphus economie.
In alle opzichten is onze huidige maatschappij in een sadistische val gelokt waarin het fossiele brandstoffen nodig heeft en daardoor geen ruimte heeft om van die behoefte af te raken. Dit zal alleen maar erger worden, simpelweg omdat het olieeconomie paradigma aan het falen is. Wie een opleving verwacht op basis van een stimulus (injectie van olie krediet in dezelfde olie behoeftige maatschappij) en het lijden omarmd als een noodzakelijk kwaad mist de definitieve aard van het eind van goedkope olie.
De kostenreductie die het gebruik van eigenaarloze energie veroorzaakt kan oplopen tot 100%
Simpelweg de koektrommel langzamer proberen leeg te eten biedt geen uitkomst als men niet weet hoe aan nieuwe koekjes te komen, het is slechts uitstel van executie. Juist daarom is er behoefte aan voorbeelden van de nieuwe welvaart, waarin een piloot een vliegtuig kan huren voor om het even welke reis, van Amsterdam naar Rome, door naar Kaapstad, dan naar Sydney. Zonder er eerst lang en hard voor te hoeven te werken.
The world is more and more aware of the effects of its emissions. Eventhough the lies and parasitism of financial intermediaries keeps the global psyche in a depressed state it is clearly dawning on many that time to act has come.
To act on climate change there are many ways, many tried and tested yet virtually unknown ways. But the most obvious way is to store carbon. This is not done because carbon, contained in biomass for instance, is viewed as a valuable thing, to be burned in power plants and drive the economy. As we move away from coal fired and adopt the energy of hydrocarbons like methane, gas (falsely calling it green), the alternative of burning biomass is as polluting if not more so. We need to start doing something else.
How about recycling the nutrients but not the carbon?
Carbon can be stored in the soil, where it is pretty stabile (Terra Preta). It can be burried in the ground, we know it’s quite long lastig there, and we can sink it to the bottom of the ocean, it seems as long as there’s no oxygen carbon is pretty safe.
How would this work? Waste streams will have to be processed one way or another, and although it’s now usual to get gas from decomposing waste (reducing its greenhouse effect by burning Methane to co2), the carbon can be gotten out by pyrolizing the waste, this is burning it without oxygen. The heat of such a process is partially from oxydizing carbon, hydrogen and other stuff, but the heat of that process can take apart materials and leave us with a type of charcoal, mostly carbon.
Specific types of pyrolysis can yield oil, gas and coal. It’s a hot equivalent of being deep and underground under high pressure.
This carbon should be dumped at sea or burried in places we know are fit for it. Not only would we sequester carbon (without the nutrients, so it would not deplete the ability to grow biomass), but we would be storing energy as well. There should be a system that takes any biomass and separates the usefull nutrients fromthe coal, and move that wastestream not to the next power plant, but out to sea or underground.
Our society should have these streams in place, both to get some energy out of it, and to attain the highly storable charcoal (and oil). Even if it is not that much, it can lead to a scale up next to biomass production zones. Instead of siezing this opportunity we seem to be relentlessly finding more biomass to burn without being left with anything to show for it. Use the hydrogen if you need, ditch the carbon!
En waarom hebben kolen centrales geen aansluitkosten? Het is duidelijk dat het beleid van duitsland, waar iedereen van het netwerk gebruik mag maken, beter is dan een onbetrouwbare netbeheerder als Liander.
Zolang denetbeheerders de grootste klanten blijven beschermen komen we in Nederland nergens. Het gaat ten koste van de economie, want die draait veel goedkoper op hernieuwbare energie dan op kolen, olie en gas. De overstap naar hernieuwbaar heeft echter een aantal aspecten die totaal niet sporen met het huidige economische systeem.
Energie en Geld, Carboncredit
De energie geldstromen in de economie zijn zeer belangrijk voor banken omdat bijna elke transactie een energiecomponent heeft. Wie voor een product betaalt betaalt voor grondstof, arbeidsloon, kapitaal en energie. Als producenten en consumenten zelf energie op gaan wekken verdwijnen deze componenten en dus een hoop inkomsten uit de transacties, waar banken niet blij mee zijn. Maar het hele idee van krediet-verstrekking zou in een puur hernieuwbare economie anders werken.
Eindige productiecapaciteit, oneindige potentie
Als er in een land alleen windmolens draaien die de lading dekken, hoe begin je dan iets nieuws met krediet? Kun je er fossiele brandstoffen mee kopen dan heb je in een keer extra productie capaciteit, en kun je gaan produceren. Maar als de energievoorziening gelimiteerd is door het hernieuwbare aanbod dan moet je eerst capacteit (windmolens) bijbouwen voor je meer energie beschikbaar hebt voor productie.
Ook als je materialen in het buitenland koopt is het nu zo dat je de producent geld geeft waarmee hij de energie kan kopen om te produceren, zonder dat daarvoor enige voorziening getroffen hoeft te worden. Net als wanneer u met de auto naar Spanje gaat, u tankt gewoon wat u nodig hebt. Wat als we alle auto’s electrisch reden en net aan de capaciteit zaten, hoe kom je dan in Spanje? Ook als je geld hebt los je je ongematchte energie behoefte niet zomaar op. Geld zelf wordt iets van zeer onzekere waarde. De transitie naar zo’n situatie is een flinke.
Overvloed
Het alternatief is om hernieuwbare energie in overvloed te maken, dus zoveel dat er altijd overblijft. Maar dan heb je daar al voor betaald, en komt bij het gebruiken ervan geen extra investering kijken. Stel er is een windmolen die voor tien huizen stroom kan leveren, maar er staan er nog maar vijf, dan kunnen de volgende vijf gewoon aansluiten, alleen de kosten van onderhoud delend?
Er is dus een groot verschil tussen de huidige economie die met ‘oneindige’ grondstoffen werkt en een die met hernieuwbare bronnen werkt. De capaciteit is met hernieuwbare energie bepaald door het landoppervlak, zelfs bij Aardwarmte. Lokaal gebruik is altijd optimaal itt gas dat van over de hele wereld wordt aangesleept. Het kan zijn dat landen zoals Spanje zich gaan toeleggen op het produceren van vloeibare energiedragers als LPG (methaan), methanol, en NH3. De vraag wordt dan : Waarom levert Spanje dat aan Nederland? Waarom niet? Het zal er waarschijnlijk op neerkomen dat nederlanders in Spanje centrales runnen voor Nederlands gebruik, of dat de economie naar het Zuiden verhuist, waar produceren dus makkelijker is.
De kosten van hernieuwbare energie
Het paradoxale van hernieuwbare energie is dat het welliswaar gemixed wordt, maar dat het alleen de fossiele leveranciers iets kost. De windmolen draait wel, maar de olie, kolen en het gas moet dagelijks worden gekocht en vervoerd etc. Zeker als de producie en consumptie niet op het zelfde moment plaatsvinden is dit een groot probleem voor de fossiele leveranciers, zozeer dat ze een heffing vragen zoals in Duitsland. Daar is zonnestroom in de zomer rijkelijk voorhanden en wordt dan vergoed aan de eigenaren van panelen. In de winter geven die dat geld uit aan fossiele stroom. Ze betalen er dus eigenlijk niet voor. Het is echter een probleem dat leveranciers zelf veroorzaken, aangezien ze blijven hameren op de onmogelijkheid van opslag. Het geheim van opslag is dat ze daardoor buiten spel worden gezet. Iemand met panelen die zijn wintergebruik kan opsparen in de vorm van Methanol, NH3 of Waterstof die hoeft geen aansluiting meer!
Dus Liander rekent drie keer zoveel en zorgt dat de molens er niet komen. Elke molen is een nagel aan de doorskist van centrale opwekking, zeker als mensen er wat beter geinformeerd over gaan denken. De huid wordt dus duur verkocht.
It’s to hard to see all these people optimistically traveling to COP18 in Doha. It’s a nice fantasy but it doesn’t work. I myself was at the COP15 in Copenhagen, which was horribly organized and a punishment as government representatives from as far as the Phillipines stood freezing in the -9 Centigrade cold. Now it’s a huge arena of voices, people enjoying the perk of a visit to a desert city, people believing in global empathy and justice.
Doha model? Fantasy!
Doubt is killing humanity. Doubt was introduced in the climate debate by Frederick Seitz, a retired nuclear expert that advised to undermine the emerging attribution of climate change effects to human behaviour by publishing the studies casting doubt on the findings.
Humanity may go extrinct just because of this man and his desciples
Doha is doubt. Division of opinion and arguing is doubt in action. All the while under the solution to the problem, the sun (it’s 24 degrees there today), having the successes and failures of the negotiations about promises to do this or that. Its virtual reality, fantasy.
One can hold a storytelling gathering, an action coordination gathering or a victory celebration. What is Doha?
The picture is clear, we are facing 3-4 degrees at least on our present course. Action is stifled by banks living off the cashflow of carbon trade and carbon traders that don’t give a damn. How many people don’t give a damn is hard to guess, but even if people do, the most motivated end up in Doha getting nowhere. This is clearly not the right approach. One reason is that there’s no entity to enforce law on a global scale except the ones based on fossil fuel ownership.
What works
If there’s nothing you can promise, and there’s no way to enforce there’s no reason to hold a meeting setting law, promising money, fixing a system, unless you simply want to profit within the existing context (like with the CDM system). What you have is a narrative, about how we tried to negotiate a global treaty but how it was undermined. It is a tale of a loss, another carbon sympathetic aspect of the COP meetings. Let’s turn that around.
Ten people can push a car so it starts, with or without coordination
The alternative narrative is that we discovered the COP meetings where no way to achieve our goal of global coordination, but that we discovered that coordination is secondary to what we wanted to achieve, namely action. Ok, we can’t set global rules, but that does not have to mean there won’t be global action. It is just going to be less easy to control and exploit by the intermediaries that are now killing us. Thats a good thing!
The PostCOP global challenge
The PostCOP Global Challenge will not be who gets help from who, who pays for what, how much trees need to grow where. It will simply be to do the most CO2 emission reduction in your area, by any means, grow the most renewables, or helping others do so, and then holding an annual or even three monthly meeting on progress. All participants pledge to allocate resources (not money) for the three month winner. Everybody learns and enjoys the race.The PostCOP organisation just checks claims of positive action, which include:
- Reducing carbon use
- Increasing renewable power production
- Removing bank, industrial and carbon influence from politics and media
- Increasing biomass with positive carbon balance
- Sharing patents in helpfull areas like renewable energy technology
- Helping others do the same
- Actually capturing and sequestering carbon
- Reforestation, Dedesertification and Ocean Revitalization
The PostCOP Global Challenge can be participated in by the smallest of organizations. The comparison has to be based on the number of people in the area for which the change of improvement is made and the number of people involved in the action (or some system). Money is not considered, but emissions of the effort will be.
It requires no coordination only the assesment wich is done by one group that can’t disagree. In short, we have a global metric of demise, CO2, but we need a metric of competition for recovery, and maybe the PostCOP Global Challenge is a good start.
How to participate?
Just publish your effort with mention of the Post COP Global Challenge, mentioning the category and the date of achievement. No announcement before hand, only when it’s done. Send to info@greencheck.nl
Today Peter Altmaier (German politician and Federal Minister for the Environment, Nature Conservation and Nuclear Safety) suggested creating a Club der Energiewendestaaten or a Club of Energy Transition States (not to gas that is). That the head group. Believe us, there will be a race, let it begin as soon as possible.
+
Bovenstaande combinatie (~1,6m x 1m) kunt u voor 450,- incl. bestellen en in huis aansluiten aan uw stopcontact. Dan heeft u dat geld in wezen belegd met een rendement van meer dan 10%. Dit is beter sparen dan de zilvervloot, want er is correctie voor inflatie. Laat uw zoon of dochter de stroom opwekken voor de computer en tv. Ook voor huurwoningen is dit een goede oplossing, gewoon op het balkon (we werken aan speciale beugels om hem uit het raamte hangen). De panelen zijn waardevast en er zit garantie op. U heeft nagenoeg geen installatiekosten (kunt u zelf doen). Meer weten? Stuur een email naar info@greencheck.nl
Systeembeschrijving
Omvormer MICRO-0.25-IOUTD
Paneel ET Solar P660235
250 Wattpiek, met inkomsten van 44,- Euro per jaar, ofwel 10%. Koop er 3 en u heeft recht op 15% (200 Euro) korting op de totaal som onder SDE+ (pot 2012 is leeg, dus deze wordt in jan 2013 uit die pot betaald, ook als u in december koopt).
Geoengineering means ‘Doing specific things to influence Earth’. Its being treated like a untoucheable subject one can not really talk about, while it is happening on a massive scale as we speak. The immense army of gasoline burninge vehicles is creating damanging and poisonous aerosols every day, in some cases visibly called smog, and add chemicals to our environment that change it in the shorter and longer term.
This piechart shows our options. Above 2 degrees we’re screwed, so
our goal is to stay within the blue part, only possible with specific action, geoengineering.
At a recent conference on the topic some options where discussed. Without going into the specific methods it can be observed that whatever one may propose it will have opponents, and the more methods proposed the harder it becomes to achieve agreement on the merits. There are some that argue we should not be discussing actual approaches as they may jeopardize the multilateral nature of climate talks. As if it is more important to agree on a plan to solve climate imbalance than actually solving it!
Adding iron to the ocean increases it’s CO2 absorption
But there are several ill defined beliefs people have that influence their support for geoengineering methods that should be named to make it possible to have some validity to the remaining arguments.
0. Health effects of method ignored. We would like to stay with the current set of species, not a wildly diminished set in a world less capable of supporting them. No introduction of pollutants should be allowed, especially ones affecting humans please. Anything lethal to our environment (but cooling it) is still useless.
1. Energy requirements ignored. Geoengineering will require energy. Some methods can be dismissed outright if they either have no energy strategy or use easily depleteable energy sources. Fossil fuels are clearly not allowed nor sufficient nor effective.
2. Material resources requirements ignored. If you want to cover the oceans with white plastic you probably could, but are you sure? Iron fertilization requires iron filings, which require energy to make, transport, apply. A succesfull technique has to pay for itself or be costless.
3. We can’t change the ecology. One may draw a map showing all areas where we can grow more trees, where we exclude all protected areas and be left with to little to solve the problem. The problem is extinciton of most species including us. The criteria should be to minimize ecological disturbances, but certainly allow any increase in the volume of biomass, lifeforms if it helps. You can change the ecology, as long as you don’t destroy it, and then of course minimally.
4. There’s "No way out". It seems at the moment no approach is allowed to win the debate. That is how people talk about it. We dismiss stratospheric sulphur seeding for it’s damaging effects, then black ball Iron Fertilization (even though it worked!) and move on to fantasize about large scale approaches that may not even make sense. A lot of attention is parked in the "If we do this than we have that and that benefit!" Listing benefits, getting giddy, achieving nothing. "No way out" is preached by the carbon lobby as the most lazy strategy to render people useless.
Methods
Lets go through the methods discussed and see how they do on the score on the above points.
Albedo, reflecting light, sends energy back into space, cooling Earth
Creating polar albedo using glass sheres, ‘Ice911‘
Leslie Field is looing to increas Albedo, reflection of sunlight back into space. She has been experimenting with small psheres (40-100 nanometer) she buys off the market. The glass sheres float and reflect sunlight, and dumping them in the polar region can cool it just enough to increas ice and protect existing ice from melting. Its not a mystery whether it will cool or float, but first obviously there’s a health effect that is being ignored. What do floating glass beats do to marine life? Could it become airborne and be inhaled? Where does it end up? Microplastic is a problem as it can even enter our blood stream. Second, an energy concern. What energy are you using to make massive amounts of sperical glass beats? Leslie admits she has other issues, like how to contain them.
It seems it’s a good idea executed badly. We think the use of glass is one of the best options at sea as there’s plenty of raw material for glass (most of our planet ignoring the iron at the core). So let’s not dismiss floating glass, but find improvements.
But Leslie also makes a mistake in trying protect ice by covering it directly. If she needs cooling she can achieve that more effectively where heating is strongest. Not on the pole but around the equator! She does have a point in that the dark polar ocean warms more rapidly, so our question would be if cooling at the equator would be more effective than at the poles in achieving cooling at the poles.
Waves with air in them are white
‘Bright Water‘ creating microbubbles in water
Water containing airbubbles will turn white and reflect sunlight. Russel Zeitz solution is also to increase Albedo. Bubbles can stay in solution for days if they are very small. Immediately you see there’s a problem with this suggestion. Eventhough air is free the mixing must require energy, the energy requirement is not adressed. The bubbles are short lived, even if they last for a month, they dissapear, and warming sets in again. How are we going to apply this technology for the duration it takes to get back to 280 PPM CO2? The health question is also asked, not answered. This can work if it would be solar or wind powered, but how many machines does it take, who runs them?
Chemically capturing CO2 from the air
It’s not hard to capture CO2. Its like making soda, but with some extra chemical to bind CO2 as you mix it with water. Once it’s in solution and concentrated you can get it out and store it, even ship it and sell it (to an oil comany). David Kieth piloted an approach, he’s an expert on the topic of CSS. The hard part of CSS is where to go with the CO2. We have seen it used to get more oil and gas out of wells, in the US CO2 leaked to the surface from a Fracking well, with dangerous effects (suffocating farm animals in the field). A better option, making it much more interesting is using the CO2 to make methane and even plastic. This however would require use of renewable energy while the technology is firmly in the hands of the fossil fuel industry. To monetize CO2 is counterproductive as long as the value of money is derived from it’s ability to purchase fossil fuels.
Using Biomass to capture CO2 from the Air (producing Biochar)
There are many more methods of capturing CO2, mainly through biomass production. Biochar is charcoal of from this biomass, and it turns out biochar can be stabile in the soil, with beneficial effects. So people like Richard Branson are looking into it, we wrote about it here as Terra Preta, black earth, the most fertile kind. Jim Thomas dismisses this option based on an analysis of land where it’s allowed to change the vegetation. He (rediculously) favours finishing the legal framework before making the situation more complex with actual action. We clearly don’t have that option.
Amazingly there is another way to use the storage capacity of the soil, and that’s by simply not plowing. "No Till Farming" strategy will leave carbon in the soil where plowing would otherwise allow it to be oxidized. Many say to Plow is not helping much anyway. Can we stop then!? Here it’s clear the term Geoengineering is just a word, what we look for is smarter behaviour vis a vis our environment!
Tilling came about in order to remove weeds to increase production, but it appears that if we allow crops to grow all year round we end up with both en more vital soil, a bigger variety of food crops and less CO2.
Algae and Deep Ocean Fertilization
Using biomass to remove CO2 is such a wide topic so we pick one more that’s being discussed a lot in the context of geoengineering, which is large scale algae growing. This is assumed to happen at sea and not on land (which is what Jim Thomas does to dismiss it). Growing algae at sea has been investigated and can reliver results as long as you don’t stop doing it. There’s no reason however to stop as it protects and fosters marine life. The argument against it is the fertilizer requirement. People that looked deeper into this topic however have clear answers to all objections. Fertilizer will be deep ocean water, from around 200 meter, that can be pumped up using wave action. The process is simply bringing the nutrients where the sun is, and it works.
Read carefully: Befor you follow the link at the end of this paragraph consider the objections raised in it. The two main reasons to disqualify pumping up deep ocean water is nr. 1. The effects can not be measured easily, as they include wide scale cooling! Nr. 2 if one stops pumping up deep ocean water the climate will warm mainly because of surface water mixing with deep water warming the oceans. But why would you stop?! This is the study.
More options to follow
Our solutions nr. 1. Bambooya
Growing biomass at sea does not have to be in the water. We propose to build rafts so big they become like land. The rafts can be made of Bamboo, grown on the floating land! Fertilization with deep ocean waters. This means one can grow a continent of bamboo, capture all the carbon one wants, turn it into charcoal and sink it to the ocean floor. At the same time one can have all the normal agriculture and fishfarms going on. If you’d like to try this on a warm coast somewhere, email us here.
Our solutions nr. 2. The new steel
We will remain slightly secretive about the second solution as it is quite an enormous dislocator of current interests. It can solve many problems, including irrigation, albedo, the carbon crunch, growing food in arid regions, cutting cost of mitigation. We need about 30.000 Euro to demo it.