In de VS maakt men zich op voor de derde ronde Quantitative Easing, ofwel geld drukken. In Europa moet de centrale bank indirect eigen schuld kopen om geld te maken, in de VS koopt de privebank die het geld creert het via Wallstreet terug, ook zonder interventie van de regering. Het zal niet baten. Er is geen enkele manier waarop meer geld meer welvaart zal creeren zonder de bijbehorende carbon (olie kolen en gas) onze maatschappij is helemaal op carbon ingesteld, we maken nauwlijks nog iets zelf, dus wat zouden we met dat geld kunnen verhandelen? In onderstaande video praat een medewerker van Pimco over de situatie. De illusie wordt steevast gewekt dat het een proces is waar men aan economische hendels kan trekken om bij te sturen. De realiteit van de carbon/credit economie is dat het niet om het geld gaat, maar om de carbon. Wie uitrekend hoeveel daar van beschikbaar is en zal zijn weet exact wat er geproduceerd kan worden en kan uitrekenen hoeveel mensen dan een leuk leven kunnen hebben en rondrijden. Carbon is de limiting factor in ons economisch ecosysteem. Geld is slechts een manier om ons af te leiden van die realeit. De woorden die worden gekozen om de ‘toevalligheid’ van de eonomische crisis vol te houden is tergend:
"De Federal reserve can not create economic outcomes, it can create market outcomes.". Ja, aangezien de carbon langzaam aan richting azie verwijnt kan de Fed wel geld drukken en het kopen van geimporteertde producten makkelijker maken, en het kan in de beleggingsmarkten oneerlijk voordeel verschaffen aan de banken, maar het can geen groei stimileren omdat je daar olie, kolen en gas voor nodig hebt, en het tekort daaraan wordt steeds nijpender. Conclusie : Wie over de financiele sector praat praat over meelifers, en de bus waar ze op zaten is door zijn diesel heen, onze focus ligt volstrekt verkeerd.
Carbon is niet volgend, het is leidend!
Limiting Factor Economics, of de Carbon Limited Economy
In de biologische wereld, bijvoorbeeld in onze oceanen, kan men heel eenvoudig bepalen of bepaalde levensvormen voorkomen. Je kijkt naar de mineralen en andere chemische grondstoffen in het water, en je kunt voorspellen welke organismen met die grondstoffen zullen kunnen leven en welke niet, en of er leven mogelijk is (een groeiend deel van onze oceanen is dood vanwege een gebrek aan oa stikstof en ijzer die op grotere diepte te vinden zijn). Om het carbon credit systeem op een andere manier uit te leggen : Carbon is de belangrijkste limiting factor. Als prijzen gelijk gehouden worden (dit heeft te maken met contracten die ook hun waarde moeten houden) dan moet de geldhoeveelheid zo worden geregeld dat men niet teveel benzine kan kopen. Was dat wel zo dan veranderd het gedragspatroon van mensen en gaat de prijs omhoog. Er zouden tekorten ontstaan. Er wordt hierbij van een ‘prijs ontwikkeling’ gesproken, maar die is kunstmatig vanwege de controle over hoeveel geld we hebben. Wordt al het krediet ingetrokken dan hoeft de benzine pomp ook geen benzine meer op voorraad te houden.
Een algen bloom voor de kust van New Zealand vanwege het wegvallen van een limiting factor
Omgekeerd kan men economische groei beschrijven als het goedkoop beschikbaar maken van brandstoffen, het daardoor aanschaffen van meer motoren en mechanische productie, het daardoor toenemen van de welvaart, het daardoor toenemen van de bevolking, en het daardoor groeien van brandstoffen en het daardoor toenemen van de krediet behoefte. Als er kunstmest in water terecht komt en stikstof geen limiting factor meer is ontstaat er een algen plaag, een bloom, een ‘economic boom’?
Banen vallen weg door automatisering (robotisering)
Banen
Post NL belooft binnen vijf jaar de postsortering veel efficienter te kunnen maken. Veel werknemers zijn niet meer nodig. Dit zal wel tot protesten leiden door mensen die "een baan" willen. Dit is een typisch fenomeen in het carbon credit systeem, er zijn handen over. Machines doen het werk op gas (electriciteit) en de mensen worden zonder geld naar huis gestuurd. Als iemand een machine uitvond die alles maakte wat we nodig hebben (en draaiend op olie of gas of zonne energie), dan zouden we in het huidige model allemaal werkeloos en zonder geld thuis zitten en niks van de productie kunnen kopen. Daarmee is het model van ontslaan en de competitieve economie direct gediskwalificeerd. De competitie is er maar om een reden: Er is maar zoveel carbon. De realiteit is overigens dat mensen die niet nodig zijn voor de productie geld krijgen van de staat. Dit omdat deze mensen hun geld/olie net als werkende mensen zullen uitgeven en dat is goed voor de econmie. Mensen die dit stelen vinden snappen het niet. Dus volledige werkgelegeneid is onzin, maar dat mag je niet hardop zeggen.
‘Utiliteits waan’ die nodig is in de carbon/credit economie heeft al geleid tot het uitvinden van de term Euthenasie. Vandaag consumeert bijna iedereen meer dan hij produceert, en oude krakemikkige malloot George Berhard Shaw zou ons allemaal dood maken. Na de Tweede Wereldoorlog waarin de Nazis Bernhards ideen wel kek vonden kwamen we in Europa tot de conclusie dat mensenlijke utiliteit geen basis is van zijn bestaansrecht, en werden we ‘sociaal’. We pasten ons aan aan de carbon economische realiteit.
Er zijn mensen die zeggen "Ja maar ik werk voor mijn geld en die luie zakken niet!!". Je doet inderdaad iets voor je geld, maar je zult nooit hetzelfde kunnen doen als de waarde die dat geld representeerd. Dagelijks je auto naar Amsterdam op en neer duwen kun je niet. Waarom de man bij de pomp de transactie (jou geld voor zijn benzine) goedkeurt heeft een andere reden dan dat hij blij genoeg is met dat geld. Dat is het Carbon/Credit systeem.
Roboeconomy
Het hierboven beschreven probleem is voor massochisten. Wie zich voor een neerwaardse economische spiraal gevangen ziet is gebiologeerd door het carbon credit systeem en geloofd dat mensen die over geld hoeveelheden en ratings praten iets zeggen. Dit is alsof je in een casino zit en men gaat je uitleggen dat omdat de 1 euro chips op zijn je geen koffie zult kunnen drinken. Loop het casino uit, er zijn honderden cafe’s waar je een kop koffie kunt krijgen.
Energie is zo overvloedig beschikbaar dat onze huidige economische benauwdheid te genant is voor woorden. Zelfs in de middeleeuwen wist men rij na rij productieve windmolen uit de klei te trekken, en wij laten ons wijsmaken dat we de grondstoffen niet hebben om ons energie tekort en daarmee ons productie tekort aan te sterken. Gewoon windmolens, golf energie installaties en zonnepanelen maken.
Het argument "dat is te duur" is een carbon/credit argument. CSP, Concentrated solar power is het eenvoudigst te realiseren met de materialen die beschikbaar zijn, maar de PRIJS is te hoog, investeerders en banken willen van alles en werpen van alles tegen, want ze willen het domweg NIET. want het zijn carbon/credit investeerders. zonder de rol van distributeur van credit voor de aanschaf van carbon is de rol van banken zo goed als voorbij.
De toekomst ziet er in tegenstelling tot de economisch pessimisten rooskleurig uit. Niet alleen wordt energie lokaal en in overvloed opgewekt, ook zal automatisering onze postsorteerders hun saaie baan besparen. Dit is de Robo(eco)nomy. de economie waar in automatisering voor welvaart zorgt, op basis van duurzame energie bronnen. Zal Nederland op een enorme aadwarmte bron, dan hoefde we toch niet te werken? We verkochten onze enrgie aan mensen die deze niet hadden en lieten hun werken! Oh, dat was onze gasbel, die aardwarmte, en dat proces was onze carbon economie! Dat kan ook met hernieuwbare bronnen, maar het hoeft niet. De rollen zouden wel eens kunnen worden omgekeerd, want Italie waaraan we jaren gas verkochten baad in een overvloed aan zonlicht.
Wat we niet moeten doen is doorgaan onze overblijvende carbon te laten verkopen door het huidige systeem. De consumptie economie is een ondragelijke en nodeloze verkwisting met ecologisch rampzalige gevolgen. We zijn oliedom als we ons onze duurzame welvaart laten ontfutselen door idioten die tot de laaste druppel willen doorgaan met hun megalomane carbon/credit spel.