Op 25 januari vond in Utrecht een tweede meeting plaats getiteld ‘De Energie Revolutie’, voor de nederlandse politiek. Een van de sprekers was een consultant van McKinsey die liet zien dat er winst zit in decarbonization, maar dat er makkelijke en moeilijker manieren zijn om dit te doen. Zeer opvallend waren twee posities die McKinsey innam, namelijk die ten aanzien van ammonia (werd volledig genegeerd), dat terwijl ammonia een 100% schone brandstof is (de mythe wordt verspreid dat er NOx door vrijkomt, maar die is afkomstig van fossiele brandstoffen, nooit van ammonia) en er ligt een prima infrastructuur voor het goedje. Bovendien is het te maken van water en lucht met behulp van electriciteit uit bv. wind.
Een andere zware ommisie is de disqualificatie van concentrated solar power, geconcentreerde thermische zonnewarmte. Dat terwijl zonne PV wel zinvol wordt geacht. Zonne thermische energie kan worden opgeslagen en gebruikt voor allerlei warmte behoeften, in huis en op het bedrijf. McKinsey keek alleen naar grootschalige en hield daarbij geen rekening met de nieuwere tried and tested.
Het is logisch dat een consultancy dat Biofuels en Carbon Capture and Storage belangrijke technologien vinden interesse heeft in de emissie markt, of in ieder geval dat belang dient. Grote stappen snel thuis is niet rendabel voor de bestaande fossiele industrie, en carbon free fuels (behalve het bewerkelijke waterstof) zijn uit den boze.
Kema had een presentatie over het netwerk. Het argument werd opgebouwd dat in de toekomst meer electriciteit nodig zou zijn omdat warmtepompen meer gebruikt zouden worden. Hierbij werd geen rekening gehouden met opslag van warmte (volledig ondergeschoven) waardoor het rendement van de pompen aanzienlijk wordt verhoogd. Hogere electriciteits rekeningen zoals Kema beschrijft komen namelijk simpelweg neer op verwarmen met electriciteit, wat ivm zonnewarmte zeer inefficient is.
Op die basis werd geredeneerd dat er veel stroom zou rondgaan in het internationale netwerk, dat daarom gemoderniseerd en uitgebreid zou moeten worden. Hierbij werd geen nadruk gelegd op decentrale energie opwekking, maar op het distribueren van variabele bronnen (wind, zon) en het matchen van variabele behoeften. Er werd op huis niveau gedacht over slimme schakelaars en locale distributie. Alles onder het wakend oog van de netbeheerder en de energie maatschappijen.
De spreker van Kema wilde niet ingaan op het bestaan van een apparaat dat mensen in staat steld om locale energie bronnen te delen en te schakelen. Dit is de zogenaamde QBox. Niets bijzonders eigenlijk. Het soort technologie is bijna van de plank te treken, embedded systems zijn modulair en goed ontwikkeld. Domotica zijn een fluitje van een cent, maar wordt gepresenteerd als een revolutie.
Men kan de fout maken te denken dat er nog een lange weg te gaan is, wanneer het alleen een belang is dat wordt afgedekt. De energie maatschappijen willen hun macht behouden en stellen veel in het werk om opties die snel tot vermindering van fossiele behoeften leiden af te dekken. Hiervan zijn vele voorbeelden te noemen. Het Smart Grid is er een van, het is geen slecht idee, maar het impliceert voortdurend grootschalige investeringen die soms pas na jaren tot resultaten leiden. Daarbij zijn er genoeg weerstanden te bedenken die het proces van aanleg zullen vertragen (zie de US), en tot die tijd worden weer andere projecten uitgesteld.
Als laatste is het simpelweg schokkend dat de olie voorraad wordt afgeschilderd als nog vele jaren toereikend. In de Kema slides was het gebruik als constant geprojecteerd, McKinsey repte er niet over en de eerste spreker van de avond verzekerde het publiek dat er echt geen enkele reden is om te denken dat de olie op zal raken. Misschien omdat Shell een leuk contract heeft in Iraq? Het is niet waar.
Olie raakt op, dat zeggen alle experts inclusief het Internationaal Energie Agentschap. Niet alleen wordt het duurder om te winnen, het verkijgen van krediet voor winning wordt ook steeds moeilijker, aangezien de productie verwachtingen niet rooskleurig zijn. Dezelfde vertekening werd in Kopenhagen aangehouden, waarom is een raadsel.
Er wordt nog teveel met het klimaat probleem gespeeld. Het is geen economische kwestie, het is een kwestie van uiterste urgentie waarbij iedereen met kennis en kunde zijn steentje zou moeten bijdragen. Het is het pad naar onafhankelijke, duurzame welvaart en een leefbare planeet. Het kan niet anders dat dat voor de gevestigde industrie en orde pijn gaat doen. Iedereen dient de maatschappij in zekere zin, niemand heeft een uitzonderingspositie. Als de politiek haar rol wil spelen zal ze dit principe voor iedereen moeten laten doen gelden. McKinsey zegt dat totale decarbonization haalbaar is. De politiek moet met eigen inzicht zorgen dat dit ook zo snel mogelijk gebeurt
Feedback naar info@greencheck.nl