Uit de oude doos (2009)
Mensen die denken dat we een nucleare toekomst tegemoet gaan zullen teleurgesteld worden. De wereld gebruikt jaarlijks 65,000 ton uranium en delft 40,000 ton. 25,000 ton komt van militaire en civiele voorraden. Volgens een recent gepubliceerde analyse van het Zwitsers Technology Instituut is de civiele voorraad in 2013 op. Er wordt geen nieuwe Uranium gevonden. Een groeiende nucleaire energie industrie is dus niet in leven te houden en de grote investeringen kunnen beter naar alternatieven zoals zon en wind.
Actueel
De centrales in Japan gebruiken ook nucleair materiaal van kernwapens dat Plutonium bevatten. Die stof is niet alleen radioactief, het is ook een van de giftigste stoffen op aarde.
Duitsland geeft het goede voorbeeld (gebruik gezond verstand) door 7 duitse centrales uit te schakelen.
Kat in de zak
De rapporten over de meltdowns houden het midden tussen paniek en lankmoedigheid. Een voorstander van nucleaire energie moet echter kunnen verdedigen dat de centrales niet alleen peperduur zijn om neer te zetten, maar ook van de ene dag op de andere kunnen veranderen in waardeloze economische molenstenen. Stop dat in de winst/verlies calculatie en combineer het met de traagheid waarmee nucleaire energie online komt (kan drie jaar zijn) en het is onbegrijpelijk dat de technologie wordt gebruikt.
Het slachtoffer betaalt
De amerikaanse centrales zijn overigens beschermd tegen te zware claims door de Price Anderson act. Het doel was om de nucleaire industrie betaalbaar te maken, werkelijk verzekeren tegen de risico’s zou te kostbaar zijn. Deze situatie is door mensen met gezond verstand aangevochten maar zonder succes.
"A third major problem with Price-Anderson is that it distorts the economic viability of the nuclear power industry since taxpayers cover the industry’s insurance costs. Not surprisingly, the nuclear industry has fought hard to keep the Price-Anderson liability limit. In sworn testimony before Congress in May 2001, John L. Quattrocchi, senior vice-president of the company that provides most of the private insurance for the nuclear industry (American Nuclear Insurers) stated, “[k]nowing the extent of one’s liability provides economic stability and incentives that would not exist without a limit.” Translation: taxpayers, not the nuclear industry, should bear the brunt of the potential risks of a severe nuclear accident, in order to make their company a stable investment for shareholders."