In het kader van voor de graver typische preinvented/deinvented patronen van onze industriele vooruitgang vroeg ik mij af of een trein die op een luchtkussen surft en met een lineaire motor wordt aangedreven niet goedkoper zou zijn dan een maglev trein, die heeft namelijk een vrij complex spoor. Wat tractie en luchtweerstand betreft zou er weinig verschil zijn. Eens zoeken dacht ik…
Dit is hem dan, de Rohr Aerotrain. Er is een hele geschiedenis online beschikbaar.Het was een apparaat dat zijn tijd ver vooruit was, er was nog geen capaciteit om de permanente magneten voor een maglev baan te maken. Toch is dat niet de reden waarom het concept faalde. Uit de beschrijving van Shonner haal ik de volgende punten:
- Een test baan in de VS was te kort om de snelheid te demonstreren omdat een ander partij een langer stuk opeiste
- De testbaan was om onduidelijke reden zeer duur om aan te leggen en daardoor niet compleet
- De testbaan had geen lineaire motor onderdelen, waardoor de straalmotor moest worden gebruikt
- Een bezoekende franse ingenieur veroorzaakte grote schade en verdween daarna spoorloos
- Onderdelen zoals de remschoenen bevatten (om onverklaarbare redenen) koper korrels waardoor schade aan de rails ontstond
Kennis diefstal
De doodsteek kwam toen UTDCout of Ontario, Canada, ofwel het ontwikelings bedrijf voor publiek transport, bepaalde onderdelen van Rohs Aerotrain conept wilde toepassen in een trein met metalen wielen op rails. Dat proces leidde er toe dat de kennis zonder vergoeding werd overgedragen, waarop het UTDC dankjewel zei en Rohr met niets achterbleef.
“Ufortunately,
Rohr’s manager allowed the UTDC to pick his engineers brains for the ICTS designs without ever getting a contract signed. So once Rohr’s final design specs were approved by the UTDC, the UTDC said, “Thanks. We’ll call you.” When Rohr asked when they should start building the ICTS for them, the UTDC said, “Since we now have all the plans we need, we can build the ICTS ourselves. Goodbye.” And having no contract meant getting no payment.“
Vragen
Is hier sprake geweest van een trage wurging van een prima technologie bv. door de luchtvaart interesses, door de competitie tussen de VS en Frankrijk of andere partijen?
Hoe correct zijn de beweringen over de geluidsoverlast? Was dat omdat er een straalmotor/propellor motor versie werd gebruikt?
Hoe duur zou de exploitatie zijn geweest en hoe verhouden die kosten zich met moderne maglev hoge snelheids concepten?
Patenten
De aerotrain baan is niet langer gepatenteerd, u vind het patent hier. Er is een hele serie patenten die een geinteresseerde partij een goedkoop en toch duidelijk werkzaam concept in handen geven. De vraag die bij mij rijst is of die concept niet onterecht is gestorven, of het niet is vermoord en hoe het wat kosten betreft zou afsteken tegen de concepten van vandaag.
Maglev = Aerotrain
De trein in de video hieronder makt gebruik van een lineaire motor en zweeft op een luchtkussen. Maar het heet maglev. Het kan zijn dat de trein bij een zekere snelheid aan de magneten kan blijven hangen. Dit systeem is in ieder geval extreem duur.
Vacuum Trein
Misschien is het uiteindelijk kosten effectiever om een vacuum tunnel systeem op te zetten. Zo’n systeem is in de maak in Zwitserland. De trein rijd in een tunnel door de alpen waarin de luchtdruk is verlaagd, net als op grotere hoogte in onze atmosfeer. Hierdoor ondervind de trein minder wrijving en bereikt hij hogere snelheden.
“During normal air pressure in the tunnel sections our wheel-less
Railway-Torpedo would be on the way with approximately 200 km/h. If one
reduces the air pressure, lowers the air resistance, in such a way that a
partial-vacuum is produced, the train can be much faster – with up to
600 km/h. ”
Swiss Metro