Recent werdt bekend dat de bossen van Europa aan hun CO2 tax zitten. Bomen nemen CO2 op tijdens de groei, maar als ze volwassen zijn dat neemt die opname af. Dit is geen nieuws, bosbouw voor de kap heeft een kantelpunt waar het in termen van houtopbrengst niet meer rendabel is om het bos langer te laten staan. Hout is waar de CO2 in suikers en cellulose wordt opgeslagen. Dus het is nieuws met hoog ‘Duh!’ gehalte. Het zou echter een reactie moeten veroorzaken, namelijk : Hoe zorgen we dat we toch CO2 blijven absorberen?
In plaats van dat de melding dat de opname door bossen wordt gevolgde met een discussie wat er aan te doen, lijkt de pers tevreden met de vaststelling, en lijkt het publiek te moeten geloven dat bossen nu als opslag/afvang medium moeten worden afgeschreven. Dit is de typische “Idiocarcy” domheid die alom nodig is om fossiel in het zadel te houden. Het is een goede test van het publiek dat vrij beschikbare informatie bronnen nauwelijks nog kan vertrouwen of beoordelen. Ganzen op een fois gras boerderij, die fossiele cashflow maximaliseerd (en we lezen dagelijks wie daarvan profiteren).
We zitten in deze problemen omdat we ze niet oplossen. Omdat we ons laten dwarsbomen door idioten.
Het antwoord op de verminderde opname van CO2 door bossen is : Kappen, nieuw bos aanplanten. Echter, dan zal worden gezegd dat het hout prima als biomassa bij te stoken is en eindigen we met het uitstoten van het hele reservoir in europese bossen vastgelegde CO2. De doelstelling is CO2 vastleggen, en dus moet gekapt hout worden opgeslagen op een manier waardoor de koolstof niet vrijkomt. Dit kan misschien nog het beste door het te verkolen (via pyrolyse), misschien moet er een proces komen dat de nutrienten er uithaalt. Rot of vrij verbranden is iig geen optie. Ook gebruiken in gebouwen niet, want dan wordt het alleen later verbrand.
Oude bossen zijn mooi, en niet elke oude boom hoeft te worden gekapt. Een zichzelf voedend proces van CO2 neutrale bosuitbreiding ontwikkelen is echter een goed idee
Een slim proces dat alleen de koolstof uit de biomassa haalt zou nog steeds veel energie opwekken met de waterstof die ook in het cellulose zit. H2O zorgt wel voor een broeikas effect, maar regent ook weer neer. Dit zou een CCS (Carbon capture and storage) techniek zijn die zichzelf betaalt, die niet eens subsidie nodig heeft. Een CCS techniek die een vorm van carbon (C) oplevert die veel minder volume in de ondergrondse opslag inneemt. Een die WEL werkt. CO2 de grond in spuiten wordt alleen geadverteerd omdat er dan gas of olie de grond uit komt. Het is dus een fossiele winningstechniek, en in de ontwikkeling ervan wil de sector best wat subsidie steken.
Het kappen van bossen die niet meer ontwikkelen en ze vervangen door jonge aanplant met een proces waarbij CO2 vrije energie te verkopen is kan een strategie zijn om veel meer bos te realiseren dan we nu hebben. De energie (stoom of misschien waterstof) kan gebruikt worden in machines zodat land geschikt kan worden gemaakt voor meer bos, of het kan worden benut om de woestijnen te bewerken zodat deze meer biomassa voortbrengen (zie Peter Westerveld en Contour Trenching). Door de bossen te vervangen en alleen water als emissie toe te staan kan dus een schone motor ontstaan voor ecologisch herstel.
Veel planten kunnen de verandering van het klimaat zowieso niet bijbenen. Het is dus geen gek idee bomen in regios waar dit zo is te vervangen door typen die het de komende 20 jaar goed zullen doen. Bosbranden zoals we in de VS zien zijn een verschrikkelijke aanslag op onze atmosfeer. Er is geen enkele reden waarom bossen niet beschermd kunnen worden tegen branden, bv. door de aanleg van irrigatie systemen. De passieve, economisch gemotiveerde benadering van problemen moet worden vervangen door de actieve, roboeconomische aanpak. Met hernieuwbare energie of de energie uit de waterstof van oud hout kan dat, en er zal geen fossiel gelieerde bank kunnen dwarsliggen.
Biomassa is een van de manieren om het CO2 overschot in onze atmosfeer te verminderen. Het is ook een manier om de evolutionaire weerbaarheid van de bossen te vergroten. Er moet zeker niet voor monocultuur worden gekozen, want als er in de opwarmende wereld een schimmel of insect ontstaat waar het type boom dat we planten niet tegen bestand is dan is het meteen afgelopen. Varietiet en vrije kweek van soorten, misschien wel een actieve strategie voor diversiteit is een essentieel deel van het ‘meenemen’ van leven op deze veranderende planeet. Het aanplanten van bossen mbv energie uit oude bossen is daarblij misschien een oplossing. Het zal bovendien veel banen scheppen en mensen laten zien dat er wel een weg uit deze ellende bestaat.