Eerder schreven we dat de economische crisis een energie crisis is, of breder gezien een grondstoffen crisis. Hij is niet te bezweren in de huidige economische context, want economisch denken heeft geen oplossing voor fundamentele grondstof tekorten. Economisch denken is fossiel-expantionistisch denken, het is een denken dat fossiele energie verkoopt, niet een die welvaart consolideert. Net als een buschauffeur die bij bergafwaards gaan het gaspedaal indrukt en VRROEM!! roept en lof vangt voor de acceleratie, hebben economen NIKS bijgedragen aan de expansie (niet de ‘groei’) van de economie, ze hebben mensen slechts afgeleid van hun groeiende afhankelijkheid van fossiele brandstoffen en de ‘actualiteit voorspeld’. Nu de bus langzaam tot stilstand komt willen weinig economen geloven dat hun VROEM!! geen moer helpt.
‘Suggereren dat kabinet crisis kan verdrijven is miskenning van problematiek’ (bron)
He? Wat? Inzicht? Maar wat een disqualificatie van al die economische adviezen die aan ons kabinet gegeven werden. Even kijkjen of deze schrijver (Xander van Uffelen) er iets van snapt. Nee hoor, "Het lastige antwoord is dat de crisis niet na enkele kwartalen voorbij kan zijn", tjee, lekker makkelijk. Waarom dan niet? Omdat de schulden afgebouwd moeten worden. Hemeltjelief, wat een diep inzichtelijk antwoord. Kun je schulden afbouwen in een krimpende economie (redenerend volgens de regels). Nee dat kan niet. Een mooi voorbeeld van een "No way out" profeet. Er zit niks anders op mensen, we moeten inleveren tot we niets meer hebben.
Het niveau van iemand die zulke uitspraken doet is 3e klas lagere school, tenminste, geveinst. Het is meestal de mening van iemand die zelf in niet zo’n lastig parket zit, en dus geen intrinsieke motivatie heeft om problemen op te lossen. Zelfs iemand die in de diepste put zal blijven dromen dat hij vleugels heeft of een of andere uitgang vindt, nood maakt creatief. Dat soort mensen komen echter niet aan het woord. Zij hebben immers geen ‘verstand van het probleem’ (dwz ze hebben zich niet in de hoog intellectuele dwangbuis van het economisch denken laten indoctrineren). We hoeven ons echter niet druk te maken om de gezapige slapheid van bovenstaande beweringen, we kunnen ze gewoon opzijschuiven als lariekoek. Omploegen met alternatieven.
Er moeten zaken geleverd worden, gezondheidszorg, voedsel voor ouden van dagen, onderwijs voor jongeren, materialen en vrijheid en energie voor banen, met de ambitie zo een vrij en gelukkig volk te zijn. Wat staat ons daarbij in de weg? Maar een ding : Zoals we die zaken tot nu toe hebben geleverd, kunnen we ze niet blijven leveren. De oplossing die de mensen die die zaken momenteel leveren kiezen is : Minder leveren. Dit is de doodlopende weg die niet leidt over een heuvel waarachter de zon gloort, of toch wel misschien, maar, niet opzettelijk iig. Wat we ook doen we blijven namelijk met een fundamenteel en groeiend grondstoffentekort zitten. Dat zeggen niet veel mensen.
Er is ondertussen een beweging op gang gekomen die bv. de circulaire economie heet, of duurzaamheid, of stadstuinen, recycling, isolatie, efficientie, en daarvan wordt gedaan alsof het een lapmiddel is dat ons gaat helpen ons leven goedkoper, gezonder en leuker te maken. De mensen die zeggen "Sorry, het komt nooit meer goed" doen net alsof de recyclers en verduurzamers een stelletje idealisten zijn. Daar zit een kern van waarheid in want hoe doen de meeste recyclers en verduurzamers hun ding? Met dezelfde steeds schaarser wordende grondstoffen : kolen, olie en gas. De groene economie is een dierentuin met allerlei fossiel afhankelijke spelers die dientengevolge geen barst bijdragen aan een duurzamer samenleving, en dus economisch herstel. Het hoogste dat ze kunnen bereiken is een trager verval.
Mensen zeggen wel dat we moeten overgaan naar een nieuwe economie, maar het zal geen economie zijn in de zin die wij nu kennen. In plaats van activiteiten zoveel mogelijk te verweven en onderling afhankelijk te maken zal de nieuwe economie of ‘werkwijze’ de door ons zo gedoopte ‘roboeconomie’ bestaan uit vele autonome processen die lokale behoeften vervullen. Daarbij zal er een groter netwerk zijn van uitwisseling en distributie van energie zoals we dat nu ook hebben via de ECB,FED, want banken distribueren energie door de distributie van geld. Het handelsweb zal niet langer afhankelijk zijn van centrale leiding door organisaties als de BIS, maar zal zichzelf vormen vanuit de lokale prestaties. Het zou mooi zijn, en de kans is groot, als er een wel centraal orgaan was dat informatie en technologie verdeelde zodat elker regio zich kon ontwikkelen, net zoals nu gebeurt door ontwikkelingsbanken, echter zonder de bijbehorende afhankelijkheid van de dollar en olie/kolen en gas. Waarom? Omdat het kan en omdat het de wereld veiliger maakt.
De zon kan je land verdorren. ze kan het ook irrigeren..
Dit lijkt allemaal nogal ingrijpende materie, maar dat lijkt het vooral omdat het korte metten maakt met de gangbare economische denkwijze. Hoe meet je in termen van economische groei de werkelijke groei van een appelboom die elk jaar meer appels draagt. Er gaat geen cent in om, de verkoop van appels onttrekt geld aan circulatie, er ontstaat behoefte aan meer geld want er is tekort. Is dat economische groei? Nee, dat is deflatie! Alleen appels die groeien aan met veel investeringen gerealiseerde kweekboompjes, exact gequantificeerd en in het businessplan van de nodige schuld voorzien, en daarbij een gezonde extra fossiele energie cashflow genererend kunnen ‘groeien’. Niets mag vanzelf gaan in een (fossiele) economie.
De nieuwe maat voor economische groei moet anders gekozen worden dan die we nu hebben. We meten bijvoorbeeld welzijn, culturele integratie, participatie, gezondheid. Deze waarden optimaliseren we door het scheppen van voorzieningen, onderwijs en uitdagingen. De grote uitdaging die ons nu scherp houdt, de competitive productie sector blijft, maar er veranderd iets fundamenteels. Aangezien niet meer om schaarse fossiele energie wordt gewedijverd, via winst, omdat energie niet langer schaars is, zal er worden gewedijverd voor het basis inkomen dat iedere burger ontvangt. Waarom? Omdat de zon voor niks schijnt en de wind voor niks waait en mensen zo door middel van geld kunnen bepalen wat er met die energie geproduceerd wordt. De staat heeft zijn eigen inkomen te besteden, want geld wordt in deze economie door de belastingdienst gecreerd (u gelooft het niet!). Begint het al aantrekkelijk te klinken?
Hoe komen we daar? Heel simpel, door hernieuwbare energie bronnen te bouwen. We hoeven daar niet mee te stoppen, we kunnen doorgaan tot we èn onze eigen behoeften, èn die van onze vriendenlanden, èn die van de ecologie en de werkzaamheden voor het herstel ervan kunnen bevredigen. Wat kost dat? NIETS. Hoeveel windmolens kun je maken met de energie van een windmolen? Ten minste drie. Hoeveel zonnepanelen met de energie van een zonnepaneel? Ten minste zeven. Voelt u ’em? Hernieuwbare energie bronnen zijn zelfreplicerend te maken (bij wijze van spreken, niet noodzakelijk in een of andere futuristische manier). Boeing werkt aan robots die vliegtuigen maken. Waarom geen windturbines? Waar draaien die robots op? Windenergie? Dit is het ‘Robo’ deel van de ‘Roboeconomy’
Een goede strategie om hiermee te beginnen is de introductie van twee extra muntsoorten in de EU, de Auro en de Joule, naast de Euro. Zie ook mijn post "Euro, Auro en Joule". De Auro, een gouden munt, zal geen autoriteit kennen, en bedoelt zijn voor de betaling van menselijke arbeid. De Joule zal worden uitgegeven door de belastingdienst op basis van de hernieuwbare energie productie en is voor lokaal gebruik. Door regels op te stellen voor de investering van Euros kan het aandeel Joules in omloop steeds groter worden gemaakt, tot de Euro overbodig wordt (net als de Dollar en de Yen etc.). Het is duidelijk dat de Euro schulden dan al lang allemaal zijn afgeschreven zoals dat hoort. En dat daarmee de macht van de banken over ons dagelijks streven naar welvaart geschiedenis is geworden. Prima. De economie is dood, lang leve de Roboeconomie.