Ondergetekende denkt er regelmatig over om in Spanje te gaan wonen. De reden is dat dat land een geweldige toekomst heeft, het is zonnig, heeft een kust, enorm veel land. Wat staat ongebreidelde welvaart in de weg? De meeste mensen zullen zeggen dat het land failliet is, een bedelaar met de andere PIIGS (Portugal, Italy, Ireland, Greece and Spain) en dat we er grote armoede en ellende moeten verwachten. Die ellende zal duren zolang het zich onderwerpt aan de koolstofeconomische krachten in Europa, het zn. carboncredit systeem, de combinatie banken en energie producenten, die de schaarste managen en groepen uitsluiten om de afzet aan de rest te garanderen. Wie langer dan een minuut over de problematiek nadenkt weet echter dat er niks aan al die schulden te doen is, schuld is verbrande olie, kolen en gas, en heeft maar een reele vorm, namelijk CO2 in onze atmosfeer, plastic in onze oceanen. Met het krediet dat jaar op jaar is gegeven werden steeds fossiele brandstoffen gekocht, en die zijn allemaal verbrand.
Ook niets mis met Turkije
De toekomst zal ons leren of Spanje en de andere PIIGS ontsnappen aan de monetaire knevel, Ierland door golf, wind en geothermische energie aan te spreken, de anderen door hun solar en wind potentieel te benutten (ook geothermie, vergeet niet dat Italie verschillende vulkanen heeft). Dan blijkt dat deze landen productie capaciteit te over hebben, vele megawatts ready to go voor de productie van groenten, kleding, auto’s wat je maar wil. Dit blog zegt al jaren dat we moeten uitkijken naar welvaart zonder limiet, met name in Zuid Europa. Kamp blijkt nu notie van deze optie genomen te hebben:
Nu investeren bedrijven .. daar waar ze de meeste subsidie kunnen krijgen, en niet daar waar de zon het felst schijnt of de wind het hardst waait. (bron)
Correct, en hoeft niet eens ‘het hardst’. Waarom doet IJsland het zo goed? Ze hebben de aluminium industrie binnen gehaald die gebruik maakt van de geothermische energie zodat het aluminium goedkoper kan zijn. En IJsland heeft nog maar een fractie van het potentieel gebruikt! Wie op die manier over landen gaat denken zit helemaal goed voor de toekomst. De solar en wind resource kaarten laten zien waar welvaart in het ‘post petro’ tijdperk het makkelijkst te bereiken is, vanwaar de handel zal plaatsvinden, waar de innovatie zal gebeuren.
Waar de zon schijnt kun je alles
Kamp had zijn pijlen misschien gericht op de subsidies, en gebruikt het argument van relocatie naar waar de energie het goedkoopst is of meest beschikbaar als excuus, maar hij heeft gelijk. Het beste dat de zonnige landen kunnen doen is zelf zonnepanelen en windmolens te gaan maken (mbv zonnenenergie bv.), en die aanbieden aan bedrijven die zich willen vestigen. Het ontsteken van het gigantische potentieel hernieuwbare energie vereist de bijna kostenloze fabricage van de ‘oogstmiddelen’, dat laatste kan door zoveel mogelijk van hernieuwbare energie gebruikt te maken. Dan word de verhouding Solar:Fossiel of Wind:Fossiel snel helder, Fossiel is voor de marginalen, de schrapers, de slaven. Kamp lijkt nog niet zo ver, naar zal als hij dit inzicht heeft bereikt vast interesse hebben in onze monetaire strategie om zover te komen "Euro, Auro en Joule".
Uit bovenstaande volgt tevens dat Nederland er goed aan doet zich te richten op energie transport en opslag, in elke vorm, en hoe gaat het met Heliathos?
Europes Markt voor Duurzame Energie
Kamp blijkt ook te pleiten voor een taakverdeling duurzame energie in Europa, deze zonnenelectriciteit opwekken waar deze het ‘goedkoopst’ is op te wekken, en deze via een markt aan andere delen verkopen.
"Een gezamenlijke aanpak moet ervoor zorgen dat de productie van bijvoorbeeld zonne- of windenergie zich verplaatst naar landen waar dit het efficiëntst kan."
Dit is een denkfout van Minister Kamp, het idee is dat gebieden die ‘dure’ energie opwekken daarmee stoppen, en de energie gaan kopen van de gebieden die deze ‘goedkoop’ opwekken. Dit is op een economische manier denken over een niet economisch ding, namelijk een niet schaars ding, hernieuwbare energie. Het is enige tijd vol te houden dat wind energie iets kost, maar op gegeven moment bouwt men de turbines met windenergie en blijkt dat je voor de productie welliswaar een turbine nodig hebt, maar geen geld.
Kamp gaat voorbij aan de noodzaak tot bereidheid van de zonnige delen van Europa om de daar opgewekte energie af te staan, te verkopen, met minder rendement dan als deze lokaal in eigen fabrieken zou worden benut. Het handelssysteem veronderstelt een enorme investering in infrastructuur en een nu al dure markt die nergens op slaat als je geen groot overschot hebt.
De fossiele markt werkt mbv een duidelijk overschot fossiel dat maakt dat de prijs varieert. Als er geen overschot was zou de prijs stijgen tot alle olie/kolen/gas gereserveerd was en dan zou je voor geen goud nog energie kunnen kopen. Zn. Prijselasticiteit in fossiel is maar schijn. Hernieuwbare energie zou die zowieso niet hebben, want zelfs de variabele capaciteit zou een harde limiet kennen. Krediet scheppen om meer energie te kopen kan dan niet. Kredietverstrekking zou door de energie producenten moeten plaatsvinden, want het zou de markt in staat stellen de energie die beschikbaar is van de producenten te kopen (zoals nu ook gebeurt, maar in de huidige situatie doen banken alsof ze geen enkele relatie hebben met de energie branche).
Een markt zou betekenen dat bv. Spanje zijn stroom zou kopen en Frankrijk en Nederland, terwijl tussen Spanje en Nederland door transport significant energieverlies zou optreden. Dus Nederland zou meer moeten betalen voor de stroom, maar wat kunnen de Spanjaarden dan kopen met de Nederlandse Euro’s? Dingen die wij maken met hun energie. Maar willen ze dat in de hoeveelheden waarin ze het geld verdienen? Twijfelachtig. Het zelfde probleem ontstaat als dat wat de VS met olie ondervond, namelijk dat de olie producerende landen al het geld opslurpen, eerst het goud en toen de dollars (vandaar de olie crisis en het verlaten van de goudstandaard).
De producenten moeten dus zelf krediet verstrekken, en niet de consumenten zoals de VS of Europa. Omdat in die situatie lokale productie efficienter is is het niet logisch dat een markt echt werkt, tenmiste niet een die standhoudt. Het resultaat zal zijn dat de Zuidelijke staten of onder dwang, of vrijwillig door solidariteit, de energie aan het Noorden afstaat, zoals Nederland gas gaf aan Italie. Het is logisch waarom fossiel geinteresseerde banken zo blij zijn met het verstoren van de Noord Zuid relatie, met Goldman Sachs bankiers aan het roer in Italie en Griekenland, en de teneur van de commerciele media dat het Zuiden een wanprestatie zou verrichten. De enige die daar overigens consistent tegen in gaat is Duitsland (niet duitse bankiers).
Kamp redeneert dat men in zonnige landen minder subsidie voor zonnepanelen nodig heeft, maar wat als Spanje eigen fabrieken bouwde om met zonnewarmte en electriciteit zonnepanelen te maken. Dan zouden deze gratis kunnen zijn.
De hernieuwbare toekomst heeft geen energie gebrek, dus is het zaak de boel in samenspraak en solidariteit in te richten. Als de producenten verduurzamen en de bevolkingsgroei kan worden beheerst is er geen probleem, en kan er enorme welvaart ontstaan, terwijl een overschot hernieuwbare energie wordt gebruikt om onze atmosfeer en ecologie te herstellen. Dit is de Roboeconomie, waar robots draaiend op hernieuwbare energie de ecologie herstellen en schone energie de economie bepaalt. Wie hier aan twijfelt moet realiseren dat herstel hoe dan ook zal gebeuren, met of zonder ons.