Month: May 2012

We willen het niet, maar al onze activtieten moeten voor carbon/credit cashflow zorgen. Het geld voor die lobby is er altijd, want het geld dat de banken creeren en daartoe uitlenen aan economische spelers komt net zo hard terug als mensen weer meer carbon gaan gebruiken. Over tien jaar is er over 50% van de verplaatsing geen alternatief voor bewegingen dan met de auto vanwege de manier waarop we ons land en steden inrichten. Zo loopt u steeds meer in de tredmolen van de carbon/credit cashflow.

"Waarom nemen bedrijven de beslissing om zich op een filegevoelige plek te vestigen"..De voortdurende cashflow vanwege het fileforenzen compenseert voor de lagere kosten van de lokatie (linksom/rechtsom)

"In het jaarverslag geeft de minister wel aan dat de files op snelwegen met 18 procent dalen door de ingebruikname van extra rijstroken, maar ontbreekt er een verwijzing naar een onderzoek van Rijkswaterstaat waaruit naar voren kwam dat de instelling van 130-kilometerzones gemiddeld slechts 1 procent tijdswinst opleveren (bron) ." Maar de inkomsten aan het tankstation vielen niet tegen..(bron)

130 km/u kost meer en vervuild meer 

Ze gaat tevens terecht tekeer tegen de amerikaanse politieke commerciele industrie van one-liners en dure campagnes. Als we onze politieke keuzen afhankelijk maken van de carbon/credit reserves van politici, en als we het laten gaan om het geven van macht, niet om het bereiken van resultaten, dan kunnen we alleen beleid verwachten dat in de handen speelt van de partijen met de commerciele belangen. Niet uw belangen. 

Ze pleit voor het reduceren van mobiliteit. Het heeft inderdaad met bouwplanning te maken. Maar ook met het stimuleren van electrisch vervoer, omdat dat mobiliteit op den duur kostenloos maakt.

Het nieuws is vol van de ‘nodige’ bezuinigingen. Door heel Europa wordt de buikriem langzaam maar zeker aangetrokken. Dit is een schande, een trieste oefening in volharding geforceerd door mensen die de pijn nog niet heeft bereikt. In Griekenland gaan drogisten failliet omdat ze de kosten van medicijnen waarvoor de verzekeraars (ten onrechte) niet meer betalen voorschieten. In Spanje worden bepaalde levensreddende operaties niet meer uitgevoerd omdat de geldstromen daarvoor worden afgesneden. Criminaliteit en wanhoop zijn het gevolg. Dit is alles te wijten aan een visieloze industrie en visieloze regeringen.

Het is tijd dat we de kwaadwillende identificeren. Het zijn de mensen die denken dat de markt functioneert en het economisch systeem de oplossing biedt. Die mensen kennen de markt en het economisch systeem niet. Die mensen geloven in de waarde en scheppingskracht van geld. Die mensen snappen niet dat die waarde en scheppingskracht wordt ontleend aan wat mensen kunnen doen, aan de energie die kan worden aangewend, van de kennis en kunde in de hoofden en de orde in de maatschappij. Op alle fronten worden deze factoren door het economisch beleid aangevallen, en nog worden we geacht naar de bloempjes te kijken op de vuilnisbelt. U denkt misschien "Is dat niet overdreven?", nee, dat is het niet, maar u zoekt de risico’s waar we aan blootstaan niet op, u kent ze niet.

Wordt het russisch gas or regeneratieve hernieuwbare energie? 

Je druk maken over de economische situatie heeft weinig zin. Wie oplossingen zoekt in fondsen of subsidies of nieuwe leningen snapt het probleem niet. Het probleem is dat ons geld zijn waarde ontleent aan de energie die we ermee verhandelen, en dat de hoeveelheid energie die we kunnen/mogen verhandelen, ons dagelijks budget, de voorraad, terugloopt. Dit is het enige probleem dat we hoeven aan te pakken, en daarmee lossen we alle andere problemen op, voor zover mensen die zichzelf comfortabel in leven kunnen houden daartoe samen bereid zijn.

Er wordt intussen steeds meer ruimte gegeven aan generatieve installaties, zonnepanelen (genereren productie vermogen, nl. energie) en andere systemen die tijdens hun levensduur meer energie produceren dan ze kostten om te maken. Ook wordt steeds beter begrepen wat de voordelen van ‘Cradle to Cradle’ zijn. Wat nog niet wordt begrepen is dat een volledige recyclende wereld gebaseerd op generatieve energie niet de consumptiemaatschappij zal zijn die we nu hebben, iig niet met de consumptie druk die we nu ondervinden. De ‘economische noodzaak’ is er niet. We hoeven geen olie, kolen of gas te verbruiken en geldstromen in stand te houden. De banken hebben nu het distrubutierecht voor die grondstoffen nog steeds. Probeer die grondstoffen eens met iets anders dan fiat valuta (Euro’s, Dollars) te kopen? U moet eerst naar de bank of de werkgever om de Euro’s te ontvangen. Dan mag u naar de benzinepomp. Dit is waar de banken op drijven en waaraan ze hun macht ontlenen.

Generatieve Welvaart

We moeten een nederlandse politieke partij hebben die expliciet voor de generatieve welvaart gaat. Voor een economie gebaseerd op wind, zon, geothermische of golf energie. Dit kan niet in de vorm van een toezegging of lippendienst aan decentrale opwekking of meer groen. Het kan ook niet door over subsidies te praten (ook al helpt dat zeker) . Het kan alleen door duidelijk aan te geven wat een generatieve welvaart betekent : "Welvaart waarvoor we niet hoeven te betalen". Wie een beetje antropologisch is onderlegt weet dat dit tevens de welvaart is die mensen het grootste deel van hun evolutie hebben genoten. Jagen en verzamelen, dus een beetje werk, ok. Maar betalen betalen betalen? Dat alleen in de afgelopen duizenden jaren. (Cradle to cradle is in dat opzicht niet per se natuurlijk, want in de tijd dat mensen wat primitiever waren werden veel gebruiksartikelen van natuurlijke materialen gemaakt, er was niks anders en die werden ook weer weggegooid). Nu we aan plastic e.d. gewend zijn is het wel slim deze materialen te recyclen.  

De maatschappelijke blauwdruk is eenvoudig. Lokale gemeenschappen proberen zoveel mogelijk welvaart voor zichzelf beschikbaar te maken door 1. de energie die nodig is op te wekken en de behoefte er aan te reduceren. 2. Mensen op te leiden om maatschappelijk makkelijk te integreren en de optimalisatie van de welvaart mogelijk te maken. 3. Iedereen krijgt een taak in het beleven van de samen gecreerde welvaart, niemand is altijd de sigaar. 4. De kennis die binnen het (re)generatieve kader uit te wisselen is wordt tussen gemeenschappen gedeeld. 

Natuurlijk is het daarvoor nodig om ook naar de nu gecreerde maatschappelijke structuren te kijken. Veel van wat we aan de overheid overlaten valt in de catergorie waar we zelf geen zin in hebben. Mensen hebben geen zin om voor onbekenden te zorgen. Dat klinkt misschien vreemd, maar in een omgeving met beperkte hulpbronnen, zoals een primitieve omgeving waarin mensen tenslotten ontstonden was je of nuttig en sociaal, of een last en werd je aan je lot overgelaten (zoniet een kopje kleiner gemaakt). Toen steden ontstonden werd de band tussen mensen minder intiem en waren wetten en gelijkheid nodig zodat je misschien niet voor andere hoefde te zorgen, maar wel een middel had als hun gedrag de spuigaten uitliep.

Er zijn vast sociologen die beweren dat religie het empathie probleem in grote gemeenschappen oploste. Het schiep ook een klasse van machtige priesters die lekker lui op de offeranden konden zitten wachten. Wie niet wil dat een groep fanatieke idioten met denkbeeldige vriendjes een oorlog begint creert kleine seculiere gemeenschappen. Kleine gemeenschappen waarin mensen zichzelf in leven kunnen houden vormen automatische sociale cohesie, want die is gebasseerd op wat de denken dat we voor elkaar betekenen, en dat is daar duidelijker. Daarbij moeten deze gemeenschappen ook nog schoonheid nastreven, want dat maakt ze robuuster voor het geval er een missionaris langskomt die zegt dat ze door een god gered moeten worden. Dit alles in theorie natuurlijk, als blauwdruk. Maar mooiere steden wil iedereen toch wel?

Er zullen echter altijd dingen blijven die mensen niet echt willen doen, bv. zorgen voor ouderen en kinderen die geen familie zijn. Het is wat dat betreft beter als we snappen dat mensen mentaal nog niet zijn ‘aangepast’ aan de maatschappij waarin ze leven.

De blauwdruk heeft een reductie van cashflow tot gevolg. Energie gelden en handels stromen zullen teruglopen of zelf verdwijnen. Grote delen van onze industrie zal niet langer nodig zijn. Centrale productie en distributie is niet langer nodig, omdat deze de energie consumptie optimaliseert, en die doet niet meer ter zaken als we genoeg generatief vermogen hebben opgebouwd. Netto zullen mensen niet slechter af zijn, maar sommige individuen die nu profiteren wel.

Hoeveel van deze centrales passen er in Marocco? Kan deze centrale een centrale voortbrengen? 

Regeneratieve Welvaart 

Wie de maatschappij uit de grip van schaarste van hulpbronnen wil bevrijden moet zich richten op het maken van generatieve (hernieuwbare) energiebronnen met als enige energie input generatieve (hernieuwbare) energie. Niet een golf energie installatie die stroom maakt, maar een golf energie installatie die golf energie installaties maakt! Niet een windmolen die warmte opwekt maar een windmolen die windmolens maakt. Een zonnepaneel dat zonnepanelen maakt, een geothermische bron waarvan de energie wordt gebruikt om geothermische energie aan te boren!

De beste plek om daarmee te beginnen is Zuid Italie, Griekenland, Spanje, Portugal. Omdat het daar kan. Vooral Duitsland lijkt die uitdaging al decennia geleden te zijn aangegaan. Zij zijn de reden waarom er zonnecentrales bij Sevilla en Barcelona staan. Maar zijn dat fabrieken van zonnecentrales? Zoniet, waarom kan dat niet? Waarom wordt zo het potentieel niet met maximale snelheid beschikbaar gemaakt?

Er komt een tijd dat niemand meer boven het maaiveld kan uitspringen. Dat iedereen relatief tevreden is en er geen Exxon of Shell of JPMorgan of Goldman Sachs de dienst kunnen uitmaken. Waarom niet? Omdat idereen snapt dat dat kolder zou zijn. Nederland heeft wat het nodig heeft. Duitsland heeft wat het nodig heeft. Europa heeft wat het nodig heeft, en geen oiie-, kolen- of gaskoopman heeft ons in een wruggreep.  

Uit het interview met Leah McGrath Goodman blijkt dat er grootschalige ‘prijsmanipulatie’ plaatsvindt in de olie industrie. Als gevolg ligt de prijs benchmark nu in Europa. Haar boek ‘The Asylum’ over de olie markt, laat zien dat het geen echte markt is, maar een distributie systeem, waarbij de prijs in relatie met de beschikbaarheid van geld in de economie het verbruik bepaalt (het zn. carbon/credit systeem). Dit was het gevolg van de dominantie van de VS over de aanvoer, een situatie die nu kennelijk ten einde is. Wallstreet dreef het op de spits door voor de omhoog gemanipuleerde Brent Crude benchmark te gaan aangezien deze cashflow dus meer fees voor de banken garandeerden. De Saudi’s wilden een stabiele prijs om hun eigen cashflow en olieflow niet te doen stagneren. Dit kan zijn omdat het produceren van olie uit een bron niet zomaar te stoppen en weer op gang te brengen is, of omdat alle schakels net als een logistiek systeem onder hoogspanning staan. Prins Alwaleed legt het uit in de video hieronder, waarbij we kunnen constateren dat de olie prijs intussen boven zijn gewenste niveau ligt, het niveau waarop mensen niet naar alternatieven zoeken.

Piek olie zal de mensen die geld moeten verdienen (de normale consument) het eerst raken. Zij hebben per definitie niets te bieden want ze werken voor carbon credit. Banken en andere financieele spelers hebben het makkelijker omdat zij als krediet verstrekkers altijd goed voor zichzelf kunnen zorgen. De enige manier om de terugtrekking van de energie voorziening richting industrie en weg van de consumenten te voorkomen is door tegelijkertijd hernieuwbare en duurzame energie bronnen te promoten. De industrieen zullen claimen dat zij het meest efficient met de teruglopende aanvoer van energie omgaan, maar het is veel beter om een gebrek op te heffen dan er mee te leren leven, zeker als dit op termijn niet kan (omdat de fossiele voorraad hoe dan ook eindig is). De grootste weerstand hiertegen komt van de banken en energie bedrijven. Het geld dat we gebruiken ontleend zijn waarde voor het grootste deel aan de rol bij het verdelen van fossiele brandstoffen. Deze heilloze koers verlaten we pas als we zorgen dat hernieuwbare energie bronnen met hernieuwbare energie gemaakt kunnen worden. 

“A genocidal crime on unimaginable scale”

Update : De olie bedrijven mogen eigen gewapende beveiliging organiseren.

Statoil en Rosneft zullen gaan samenwerken bij het exploratie en winning van onderzeese olie en gas reserves. Er liggen enorme hoeveelheden gas op de zeebodem, bevroren in een water combinatie die Methane Hydrate/Clathrate heet. Dit gas komt vroeg of laat vrij vanwege de opwarming van de oceanen als gevolg van de olie, gas en kolen winning in afgelopen eeuw. Statoil redeneert dat als het gas toch vrijkomt dan kunnen we er net zo goed geld mee verdienen. Ze hebben zelfs een Clathrate Challenge. Het is deze gestoorde mentaliteit die losgeslagen klimaatverandering een gegarandeerde eventualiteit maakt. Lees de tweede alinea van een post op de get Statoil Linkedin groep. De schrijver is een professional uit de offshore branche.

“>Er wordt overigens een onderscheid gemaakt tussen fossil fuels en clathrate methaan.

Could? Will! Dat hangt niet af van zorgvuldigheid maar van het simple feit dat we doorgaan met stoken. Ok, maar waarom “Could (it) wipe the entire human race of the planet”? Natuurlijk weten olie en gas maatschappijen dat, het zijn tenslotte in de basis geologen. Het clathrate gas en de CO2 doodt de oceanen, de anoxische oceanen gaan giftige gassen produceren (H2S), de giftige gassen doden alles op land en in de zee, en het wordt 4 miljoen jaar heel stil op aarde. Google de Great Dying of End Permian Extinction. Die vond niet plaats vanwege een meteoriet inslag (zoals ter afleiding wordt beweerd), maar vanwege vulkaan uitbarstingen die CO2 in de atmosfeer brachten. Er vond hetzelfde proces plaats als dat we nu zien. Exact behalve dat we de vulkaan uitbarstingen kunnen vervangen tot heet verbanden van de carbon fossiele sedimenten.

Het duurde niet 100.000 jaar, maar bijna 4 miljoen jaar voor er weer enig vergelijkbaar leven op aarder rondbewoog.

In zijn stukje in de Volkskrant vandaag zet Thomas von der Dunk eindelijk eens een paar redenen op een rij waarom onze conservatieven zo tekeer gaan tegen duurzaamheid. Hij noemt twee factoren, de zakelijke en de culturele. 

"Toen Balkenende en paar jaar terug als een van zijn speeltjes met een kennisforum aan kwam zetten, werd dat niet door onafhankelijke geesten als inventieve uitvinders en ondernemers bevolkt, maar pionnen van de grootste bedrijven. Die wilden zo een vinger in de pap houden opdat vooral hun conserverende belang werd gediend." 

Iets verderop zegt hij

"Wel, wie Nederland plus energie zegt, zegt Shell. Daar zitten ze niet allereerst te wachten op het aanmoedigen van de concurrentie in de vorm van een heel nieuw product dat zij niet zelf kunnen monopoliseren."

Dit zijn echter geen onafhankelijke zaken. De productiekosten voor de bedrijven hangen af van de grondstoffen die ze gebruiken. Als dat vloeibare brandstof is, plastic en als ze daarvoor een zacht prijs krijgen zoals bv onze bloementelers (geen belasting) dan hebben we het hier over maar 1 factor, de fossiele industrie die een product levert waar productie en handel van afhankelijk zijn. De reden van de conservatieve bias tegen duurzaamheid is dat het een omslag betekent en dat daarvoor geen reserves bestaan onder de een moordende competitie van de ‘markt’. 

Maar er is een tussenpersoon in deze die zich onzichtbaar maakt. Het bankwezen. Naast een regering die subsidies geeft zijn de banken de enige die de ruimte kunnen scheppen voor investeringen in hernieuwbare energie bronnen. De banken beheren de markt en beinvloeden die sterk met oa derivaten en flash trade van aandelen. Ze hebben die macht niet omdat ze iets hebben waarmee we werkelijk produceren, maar omdat we banken de controle hebben gegeven over het ruilmiddel waarmee we bij de fossiele industrie kunnen aankloppen voor de belangrijkste grondstoffen, olie, kolen en gas. Von der Dunk heeft het hier niet over. Hij belicht wel de consument van fossiele industrie (het bedrijfsleven) en de producent (Shell) maar niet de handelaar en arbiter van de markt, de banken. 

Het deel waar von der Dunk verklaart dat we geen industriele natie zijn is niet correct, we zijn een van de eerste industriele naties in de wereld, met onze molens die van alles verwerkten. We hebben hoogovens (gehad), hij heeft mischien nooit van Chemalot gehoord. Nederland heeft misschien minder industrie nodig gehad en is/was zeker een handels natie. Denemarken is de basis van Maersk, maar wij hebben Vopak. De afhankelijkheid en ruilhandelspositie die deze industrieen ons land geven is belangrijk voor het verkrijgen van zaken die we zelf niet kunnen of willen maken. Deze industrieen zijn ook afhanlijke van fossiele input.

Als von der Dunk schrijft dat we onze maak industrie stilzwijgend over de grens hebben laten verdwijnen vergeet hij dat dit door twee factoren werd mogelijk gemaakt : De lobby en de beschikbaarheid van fossiele brandstoffen in de overzeese productielanden (want die stond toen nog vrijwel volledig onder controle van de VS). De lobby bestond omdat de verhuizing geld oplevert voor de logistiek en voor de brandstof verkopers en voor de financiele intermediars, de banken. Dat is niet omdat we in Nederland geen dingen willen maken. 

Raakt von der Dunk aan de kern van de zaak? Niet echt. Hij concludeert dat ook onze logistieke sector meer heeft met olie dan met wind energie. Dat is omdat de brandstof nog steeds vloeibaar en fossiel is, een toevalligheid. Zijn blinde vlek ligt in de verbindende factor tussen al onze activiteiten, en het belang dat deze factor heeft in get behoud van een structuur waarin ze essentieel zijn, de banken en het bankwezen.

Het is niet het cultuur historisch besef in Nederland waar de conservatieven zich door laten leiden, het is het risico voor de cashflow en voor de rol van Nederland in de wereld die het dwingt zich in de dodelijke omhelzing van de fossiele energie vast te klemmen. Kijk naar landen die de greep op de fossiele brandstof verliezen, zoals Engeland en Spanje. We moeten dus een goede afzet markt blijven voor olie, kolen en gas, en bovendien, voor mensen met zelfvernietigingsdrang is er de constatering dat er geen gebrek is aan bv. aardgas. Als de toendra’s van Siberie smelten en Statoil het clathrate gas weet aan te boren dan zitten we er voor de laatste 500 jaar van het bestaan van de mensheid nog best warmpjes bij. Al dit verbranden rechtvaardigt een hoop bewegingen van Euro’s over de hele wereld en dat is waar het om gaat. De Carbon ziet von der Dunk wel, maar de credit zijde van de vergelijking wordt door hem zwaar onderbelicht. 

De oplossing is om de macht om geld te scheppen terug te nemen van de banken. Dit kan op 100.000 manieren worden gesabotteerd dus moeten de banken meteen op de schop. De truc is om twee valuta’s te maken, een voor fossiele brandstoffen, een voor alle andere transacties, dwz wie benzine nodig heeft moet een bepaalde muntsoort gebruiken die een deel van het inkomen vormt. Financiering in die muntsoort is alleen nodig voor projecten die fossiele brandstoffen gebruiken. Er is ook financiering mogelijk in een andere muntsoort waarmee alles behalve fossiele brandstoffen kan worden aangeschaft, dus bv. alleen 100% groene stroom (groen gas is niet groen). De groene krediet verstrekkking is voor de banken, de zwarte krediet verstrekking wordt aan strengen banden gelegd (gereserveerd voor essentiele functies en de aanleg van hernieuwbare energie bronnen). We ransoeneren zo de fossiele brandstoffen en ja, dat kost een hoop banen. De upside is dat we ontdekken hoe onze economie 100% groen kan zijn, want dat kan. We ontdekken dat groene energie krediet zeer lokaal is en dus niet echt geschikt voor wereldhandel, dat we dingen dus beter zelf kunnen maken en dat dat goed is voor de werkgelegenheid. In plaats van de olie productie te nationaliseren om deze aan iedereen ter beschikking te stellen moet deze worden genationaliseerd om hem zo snel mogelijk af te bouwen. Onze competitieve industrie is dat alleen omdat het in competitie is voor de grondstof energie. Dit proces hoeft niet ten koste te gaan van onze welvaart, maar zal wel een probleem zijn voor de ‘economie’ vanwege het verdwijnen en opdrogen van cashflows. We kunnen niet wachten tot dat inzicht bij rechts Nederland dat aan deze cashflows verslaafd is, het deel van de politiek dat vast zit aan fossiel.

Onze vertrouwde lood accu is eigenlijk een onding. Wie een accu koopt weet dat het ding vroeg of laat kapot gaat. Dan is er de verplichting om hem af te voeren met bijkomende kosten. Wat moeten we met het afval van al die nieuwe electrische auto’s als de batterijen op zijn (Iets dat Maartje Smeets zich al eens afvroeg)?  Hierop zijn twee antwoorden te bedenken.

Zeer giftige maar tevens waardevolle grondstoffen die we om mysterieuze reden (nog) niet 100% recyclen. 

Batterijen

Het eerste antwoord ligt in het veranderen van het ontwerp van batterijen. De lood accu gaat kapot, een Edison accu niet (bij zorgvuldig gebruik). Accu’s ‘slijten’ omdat de chemische reactie welliswaar omkeerbaar is, maar het lost lood op dat nooit exact op dezelfde plek terugkomt. Omdat de electrodes van lood zijn gemaakt betekent dat graduele vervorming en uiteindelijk falen van dat onderdeel. Dat is een design keuze. Het is ook mogelijk om koolstof of nickel electrodes te gebruiken (met een iets ander electrolyt) en dan is dat soort slijtage er niet! Een andere reden waarom accu’s slijten is omdat er electrolyse of andere onwenselijke chemische reacties optreden. Dan moet er wat water bij, dus dat is geen echte slijtage. 

Door het vervangen van een electrode door koolstof ontstaat een combinatie tussen een accu en een double layer capacitor, met zeer aantrekkelijke eigenschappen :

"2000 cycles at 100% cycle every 7 hours vs. 300 – 500 cycles for typical deep-cycle LA batteries ." (bron)

Door lood te vervangen door KOOLSTOF. Dat kan niks kosten! Wat doen we nog met de normale accu’s?

PbC® battery stores H⁺ in the negative electrode in the fully charges state which move to the positive electrode during discharge where they are neutralized to form water.  The result is reduced acid concentration swings from the charged to discharged state which reduces grid corrosion on the positive electrode and leads to longer life of the positive electrode.

Nickel Iron Accu’s

De Edison (nickel/iron) accu is een vergeten type accu dat nog steeds wordt gemaakt. Dit soort batterijen gebruikt geen zwavelzuur of lood en slijt nauwelijks (gaan 40 jaar mee). De accu werd lang gezien als de beste uitvinding van Edison. Ze kosten drie keer zoveel als lood accu’s, maar daarmee matchen ze dan wel de levensduur van de panelen.

Deel twee 

Double layer capacitors

Double layer capacitors (ook wel ultracapacitors genoemd) vind je onder andere in electrische auto’s omdat ze zeer snel lading kunnen opnemen en afstaan (voor acceleratie en remenergie opslag). Het zijn eigenlijk een soort batterijen waarin echter geen chemische reactie plaatsvindt, maar een soort herorientatie van moleculen, een ordening die energie kost. De energie komt weer vrij als de orde zich onder invloed van de polariteit van moleculen en warmte opheft, eens soort springveer effect. In double layer capacitors zit vaak normaal electrolyt, maar deze hoort zich niet zoals in lood accu’s te splitsen e.d. Hierdoor kan een beetje te veel spanning een double layer capacitor makkelijk beschadigen. 

De kosten van dit soort capacitors is nog te hoog. De materialen voor een typische capacitor zijn koolstof, plastic en kaliumydroxide. Het is de manier waarop deze materialen worden toegepast die gepatenteerd is en dus geld kost. Ook de optimalisatie is voor huis tuin en keuken gebruik helemaal niet belangrijk. Misschien heeft u wel 2 kuub over voor zo’n opslag systeem, en zou het dan een stuk minder kosten. 

De levensduur verdubbelen is al een hele winst. Batterijen zijn dan maar 1,3 keer zo duur.. 

Recycling

Het beste is natuurlijk recycling voor de batterijen die dat nodig hebben. Als de batterijen met dit in het achterhoofd worden ontworpen dan is dat niet eens een dure grap, en als de maschienes en logistiek daartoe met duurzame energie wordt geraliseerd  dan tenderen de kosten naar nul. Een volledig recyclebare lood accu vergt zoals we weten alleen af en toe wat gedistilleerd water. 

Grid Storage 

Edison batterijen worden geprezen om de levensduur, de oudste functionerende batterij is meer dan 100 jaar oud, dus zeker de investering waard geweest. Wie echter nu een bank lood accu’s koopt (met een koolstof electrode) en tegelijkertijd pleit voorde creatie van een 100% recycle regime zal ontdekken dat de kosten van zelfs grote opslag met conventionele accu’s een even goede investering kunnen zijn. Natuurlijk zijn er dan nog steeds alternatieven (zoals redox flow batterijen, vliegwielen etc.) Maar dit houdt de accu fabrikanten in bedrijf dus het vergt minder investering om de omschakeling te maken. Elk huis een paar van dit soort batterijen en de dure investeringen in ons electriciteits net worden overbodig. 

Twenty (20) customers receive a 20% discount with a payment in full of a Zapp Star Platinum 48Volt 500Amp Hour 24kWH Battery. For these 20 customers the price of the Zapp Star Platinum 48-500 is reduced from $26,400 to $21,120. Talk with Hank or call Stephen at 406.579.7777 to be included in our 20/20 Special. (source)

Zapp works claims to have a 25 times more efficient Ebattery 

Recycling machines

Regeneratie in Nederland 

Over batterij storage 

Over Edison NiFe accu’s

Edison Accu’s te koop

Nickel Iron Battery Association 

Open source prototype development

3 keer zo duur maar 10 keer zo duurzaam… 

Terwijl TEPCO doorklungeld op kosten van de belastingbetaler en de rest van de wereld doordraait is het voor Japanners geen afgesloten hoofdstuk. Het wordt steeds duidelijker dat voedsel uit bepaalde gebieden in Japan radioactief zal zijn, en dat de deeltjes zich in wezen over de hele planeet hebben verspreid, en het dodental als gevolg maar moeilijk te bepalen zal zijn. In de rest van de wereld gaat de lobby rustig door met het promoten van de commerciele voordelen van kern energie, uitgaande dat alles goed gaat en de gevaren negerend.

"Our globe is now home to over 400 nuclear power plants

many of which have little or no insurance coverage against accidental damage." 

Mogen we iedereen er hier aan herinneren dat kern energie niet verzekerd is? Nergens in de wereld, evident niet in Japan maar wetterlijk ook niet in de grote voorstander de VS is er een reserve voor het aanpakken van rampen. Dat kan ook niet, want financiele reserves vertegenwoordigen (als je het goed doet) energie, dus dat zou het rendement nog rampzaliger maken. Deze roekeloosheid hoeft niemand te verbazen, we hebben tenslotten een klimaat probleem, met name vanwege Ronald Reagan’s beslissing om het effect te negeren.

Hieronder een (non expert) vertaling van een speech van een Japanse Hoogleeraar Koide van de Universiteit van Kyoto.

font-family: Verdana, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 17px; text-align: left; background-color: #f3f3f3; ">クリーンな食べ物はない。

Er is geen onbesmet voedsel.

残念ながら福島の事故は起きてしまい、全地球に汚染を広げてしまっている。そのため、クリーンとか安全という食べ物というものはありません。

Helaas, de ramp in Fukushima gebeurde en heeft radioactiviteit over de hele wereld verspreid. Er is dus geen voedsel meer dat onbesmet of veilig is.

ただし、猛烈に汚れている食べ物から比較的安全な食べ物まで、連続的に分布している。それをどのように受け入れるかが問題。
Er is echter een schaal van zeer besmet voedsel tot relatief veilig voedsel. De vraag is hoe dat voedsel te verdelen.

猛烈な汚染食品は原子力を進めていた方々に食べてもらう。東電幹部、原子力を進めてきた政治家や、学者に食べてもらう。そういう仕組みを作りたい。
Zwaar besmet voedsel zou gegeten moeten worden door mensen die kernenergie hebben aangemoedigd. Het management van TEPCO, en politici en wetenschappers die achter kern energie stonden. Zo’n systeem zou ik willen zien.

後は、原子力をここまで許してきてしまった大人たちに、汚染された食べ物を食べてもらって、子どもたちに汚染されていないものを食べさせてあげる。

De rest van het besmette voedsel zou gegeten moeten worden door volwassenen die geen actie tegen kern energie ondernamen zodat het veilige voedsel voor de kinderen overblijft. 

ただしそれを実現するためには、どの食べ物がどれだけ汚染されているのかを正確に検査する必要がある。その情報を提供するように東京電力に言っている

Echter, om dit systeem toe te passen moeten er accurate meetgegevens zijn van de besmettings niveaus. Ik heb TEPCO gevraagd die informatie te verstrekken.

その作業をしようとすると、膨大な作業になる。多くのお米・野菜・魚をきちんと検査することをしないと子どもたちに食べさせることはできない。

Het is een omstlachtig proces, maar tenzij we al ons voedsel goed inspecteren op radioactiviteit kunnen we het niet aan onze kinderen te eten geven.