Onze economie is een carboncredit economie, activiteiten hangen af van fossiele energie die men koopt met krediet. Al ons geld is krediet, het is in omloop geleend door de banken. Er is een afhankelijkheid tussen de waarde van geld en de beschikbaarheid van fossiele energie die de meeste mensen als een toevalligheid zien, maar dat is niet zo omdat banken door het al dan niet in omloop brengen van geld de prijs van alle dingen, en dus ook fossiele brandstoffen, kunnen beinvloeden.
Dat er een relatie is tussen geldscheppers en de fossiele industrie laat deze analyse zien. Het verbaast niet dat er een nauw verband is omdat mensen brandstoffen met geld kopen dat door de banken geschapen is. Wij zijn van mening dat banken een essentiele functie voor de fossiele sector vervullen, dus in wezen in dienst van de fossiele sector werken. Het doel is alle beschikbare fossiele brandstoffen omzetten in zoveel mogelijk welvaart. Dit is ook het primaire doel van ‘de economie’, namelijk de maximalisatie van de utilisatie van fossiele brandstoffen. U denkt "Maar dat dient de mens toch niet!" en inderdaad, de economie dient de mens niet, dat mag duidelijk zijn gezien de schadelijke gevolgen ervan.
Het carboncredit systeem moet steeds het de direct besteedbare geldhoeveelheid aanpassen aan de beschikbare fossiele brandstoffen. Gebeurt dit niet dan stijgen of dalen de prijzen, en dit heeft gevolgen voor de uitstaande leningen. Zou er plots geen olie zijn dan zouden we een zeer snelle hyperinflatie zien van de prijs van alle producten die met olie gemaakt worden, tot deze uitverkocht waren. Zou er opeens geen krediet meer zijn dan zou de prijs van brandstoffen dalen tot de laatste cent aan benzine was uitgegeven. Het is onze afhankelijkheid van olie die het systeem beheersbaar maakt, en daarom is in de afgelopen decennia bijna elke activiteit van fossiele brandstoffen afhankelijk gemaakt. Die afhankelijkheid betekent gemakkelijke controle dmv krediet.
We arn’t as much competing with each other as we are competing with the Earth. (CEO Chevron Nigeria)
De rating agencies dus Fitts Moodies e.d. kunnen heel eenvoudig de fossiele consumptie van landen beperken. Banken zelf kunnen ook bepalen of dingen al dan niet gebeuren. Die discretie wordt natuurlijk stellig ontkend, want niemand wil politieke banken, terwijl we tegelijkertijd moeten concluderen dat economische afwegingen bijna altijd de doorslag geven. Het geldverkeer is zo ingewikkeld en ontransparant dat alles mogelijk is. Wie weet waar een volgende ‘crisis’ vandaan getoverd wordt. Wie ziet dat er een energie crisis is (het aanbod fossiel slinkt, verandert van aard en moet over meer mensen verdeeld worden) snapt dat de financiele crisis daar slechts een afgeleide van is. Austerity is energie besparing!
Omdat de meeste politici blij zijn dat ze economisch kunnen denken is het extreem moeilijk om op de grondstof crisis te wijzen. Als mensen zeggen dat de grondstof crisis primair is en dat we olie dus niet moeten verbranden, vergeet hoe olie/gas afhankelijk bijna elk grondstof winnings proces is. Mijnbouw zonder diesel? Kunstmest zonder gas? In Europa wordt daardoor de kar achter de wagen gespannen: Het grid wordt voorop gezet omdat dat de belangen van de handelaren dient, en omdat dat van energie iets ingewikkelds maakt. Geld voor de "Low carbon economy" gaat dus naar dat grid, terwijl het nul komma nul energie opbrengt. Terwijl als je eerst de hernieuwbare energie bronnen bouwt om met de daarmee geproduceerde energie de infrastructuur aan te leggen de kosten een stuk lager zoniet nul zijn.
European leaders signed off on a €5.1 billion envelope for energy infrastructure
projects as part of the Connecting Europe facility. (bron)
De lobby voor het grid is dus een lobby voor uitstel van toename van hernieuwbare energie capaciteit. Het is tegelijk een enorme impuls voor de betrokken constructie bedrijven, die allemaal fossiele brandstoffen gaan gebruiken. Als het klaar is zijn die weer duurder geworden, en dus ook de hernieuwbare bronnen die daarmee gemaakt zouden kunnen worden. Zou er een initiatief starten om elk huis van een kleine turbine en zonnecollector te voorzien (en dan state of the art zodat het voldoende opleverde) dan zou het grid niet nodig zijn. Investeren in energie opslag in batterijen of vloeibare vorm (NH3/methanol) zou een veel flexibelere en goedkopere infrastructuur opleveren.
Wie echter een heel ander uitgangspunt gebruikt en het ontsluiten van de potentie van hernieuwbare energie als prioriteit neemt, komt tot een heel ander beeld van een toekomstige economie. Greenpeace deed een analyse voor Nieuw Zeeland waarin ze concludeerden dat het land al in 2025 100% hernieuwbare kan functioneren, met enorme economische voordelen.