Nederland kampt met woningnood. De geplande ontwikkling van nieuwe woningen gaat veel te langzaam. De factoren die hiertoe aanleiding hebben gegeven zijn divers, van banken/beleggers die woningen van de markt houden, leegstand tot de stikstof crisis. Snel bijbouwen is lastig, D66 en CDA komen nu met het plan voor 10.000 woningen in het zn. Almere Pampus, maar die toch wel logische realisatie zal nog jaren duren.
Een veel snellere oplossing is het uitbreiden van ligplaatsen voor woonarken. Dit kan eenvoudig aan de rand van Amsterdam, de kade van het Haveneiland en IJburg Zuid zijn prima plaatsen waar snel een grid van flonders kan worden neergelegd voor een groot aantal drijvende woningen. Die kunnen in de buurt of bij Harlingen (waar ook mooie werven zijn) worden gebouwd door gebruik te maken van bestaande pontons, woonarken en nieuwe bouwsels. Er zou een variatie kunnen zijn waarbij super eenvoudige woningen in de loop van de komende jaren worden vervangen door betere woningen of zelfs nieuwbouw in hetzelfde gebied.
Het bouwen van drijvende woningen gebreurde al in Amsterdam, en er zijn door inzet van avontuurlijke bouwers mooie voorbeelden. Twee of drie verdiepingen op het water is helemaal niet vreemd. Nederland moet ook zijn toekomst onder ogen zien, een die zeer nat zal zijn door het veranderende klimaat. Een groot deel van het westen zal teruggegeven moeten worden aan de zee. Er zijn twee opties : Nederland houdt op te bestaan, of we gaan meer water onder onze voeten tolereren.
Natuurlijk zullen banken en de makelaardij zulke snel uit de grond gestampte woningen lelijk willen maken en neerzetten als “noodwoningen”. Elke vierkante meter woonoppervlak moet in NL nu eenmaal voor de hoofdprijs verkocht worden. De oorzaak van onze woonschaarste in een notendop!
Drijvende woningen kunnen een basis hebben op palen, betonnen ponton of stalen ponton. De bouw kan in werven plaatsvinden waarna ze naar hun plek worden gesleept. De configuratie van een wijk kan dus naderhand worden gewijzigd om bv. ruimte te maken voor binnevijvers en waterparken
Het idee van een woning als spaarobject gaat langzaamaan niet meer op, zelfs als een woning apprecieert, de geldwaarde in de toekomst zal niet zomaar kunnen worden omgezet in koopkracht, aangezien die gebaseerd is op fossiel krediet, iets dan nu aan het uitsterven is. In Amsterdam is de waarde van leefruimte bepaald door het gemiddelde inkomen van de potentiele bewoner, dus hoog, en het speculatieve rendement wordt beschermd door niet bij te bouwen. De banken beheren een schaars goed en houden het schaars (net zoals ze dat met geld doen). Het is tijd om daar tegen in te gaan omdat het de sociale cohesie en het functioneren van de stad aantast.
In het algemeen zien we het Markermeer als groeigebied. Er kunnen honderduizenden drijvende woningen op worden geplaatst, in combinatie met een zonnecentrale van 18750 Hectare die genoeg stroom genereert (25,000 MW) om alle andere centrales te kunnen sluiten. Niet alleen woningen maar ook jachthavens en vogel gebieden kunnen worden geintegreerd in deze visie. Dit helpt ons niet alleen de kennis van drijvend leven te vergroten maar verzekert tevens ons pensioen, want energie is nodig voor de creatie van welvaart. Laat IJburgbaai het begin zijn van de stap op het water en uit de huiswaarde schaarste. Het fossiele/krediet bank systeem loopt toch op zijn laatste benen!