Er is een oplossing voor de huidige verlamming van onze economie, de verlamming die te maken heeft met het afnemen van het aanbod van de primaire driver, fossiele brandstoffen. Zelfs als die langzamer opraken, of er een efficientere manier wordt gevonden om de moeilijk bereikbare energie soorten te winnen zijn er twee aspecten die de huidge energie mix onhoudbaar en onwenselijk maken: 1. Hij is zeer schadelijk voor ons ecosysteem, de schade is nu mogelijk al onherstelbaar. 2. De handel en distributie van fossiele bronnen is in handen van een banksysteem dat geen maatschappelijke verantwoordelijkheid accepteert.
Iedereen kan nagaan dat gedistribueerde duurzame energie een betere oplossing is, niet per se in iedere achtertuin een zonnepaneel, maar meer lokale gezamelijke opwekking. Deze trend wordt vooral bij de burgers opgepikt en aangemoedigd, enigzins verassend, want burgers zijn over het algemeen niet de producenten van onze welvaart, dwz van alle producten en diensten die ons leven aangenaam maken.
Ons financieel systeem heeft echter een vorm ontwikkeld die het verlaten van fossiele brandstoffen vrijwel onmogelijk maakt. De banken rekenen er op dat als ze geld uitlenen er met dat geld voor een bepaalde prijs energie gekocht kan worden om te produceren, olie, gas, benzine, kolen, maar het geld ontleent zijn waarde aan die productie, de producten die gemaakt worden met behulp van die energie. Geld ontleent zijn waarde aan het beschikbaar maken van fossiele energie voor productie. U voelt dat hier iets vreemds aan de hand is.
Stel dat mensen met Euro’s geen fossiele brandstoffen zou kunnen kopen. Wat zou de Euro waard zijn?
De vraag hierboven wordt meestal anders gesteld. er wordt gesteld dat we afhankelijk zijn van olie en de prijs van olie en benzine stijgt en daalt etc. De focus wordt gelegd op de PRIJS, op de waarde van ons geld. Zou morgen alle fossiele brandstof op zijn dan zou ons geld ook niets meer waard zijn. Wat zouden we er mee kunnen kopen als er niks meer gemaakt of aangevoerd wordt? Maar ook, wat moet een olie boer met een miljoen vaten olie als niemand deze voor euro’s of dollars zou denken te kunnen kopen?
Stel dat we met zijn alle onze energie voorziening geregeld hadden zonder fossiele brandstoffen, dan zou een olieboer met zijn olie opgescheept zitten. Dat zit hij zowieso, maar dat valt niet op omdat we geloven dat we ons waardevolle geld ruilen voor de olie. Was dat geld ons niet door de banken geleend dan hadden we de olie niet kunnen kopen, dan hadden we niets kunnen produceren en was het geld waardeloos geweest. Wat is de prijs van olie als banken geld zonder veel moeite kunnen creeren en het essentieel is voor de waarde van geld dat olie betaalbaar is?
Het is voor de waarde van geld noodzakelijk dat we voor een bepaalde hoeveelheid ervan olie kunnen kopen. Kunnen we dat niet dan neemt de productie af en daarmee de waarde van ons geld. Maar voor een olie producent heeft geld geen waarde, elke cent die hij uitgeeft komt op gegeven moment terug, en dan moet er weer olie voor geleverd worden. Het is duidelijk dat de PRIJS van olie een construct is om een systeem in stand te houden. De beschikbaarheid van olie wordt door de banken geregeld. Deze hangt nog het meeste af van hoe slim we de olie benutten in onze economie. Deste leuker we dat doen, deste meer geld wordt ons geleend, deste meer olie wordt onze economie gevoed.
De symbiose van banken en energie leveranciers, met name die voor industrieel gebruik, wordt steeds duidelijker zichtbaar. Daarbij hebben de partijen elkaar in een houdgreep uit eigenbelang. De banken bepalen de prijs van de olie, de olie producenten zoeken ook naar een tempo van aanbod waardoor mensen niet ongerust raken, omdat dit steeds moeilijker wordt zorgen banken dat burgers, steden, staten, landen failliet gaan, zoals nu Griekenland en de andere PIIGS. Deste meer geld je als bank aan de circulatie kunt onttrekken, deste meer olie blijft er voor degene die leuke dingen doet. Speculatie is ook een prima manier om geld van handen te laten verwisselen,dus vrienden rijk te maken en om te kopen. Leden van het congres van de VS haalde een rendement dat gemiddeld 12% hoger was dan normaal, en zijn vrijgesteld van vervolging voor insider trading. Alle geldreserves worden agressief opgeofferd om de vraag naar fossiele brandstoffen te beperken, zelfs pensioenfondsen.
"..Banks are speculating the price higher..Saudi wants the price between 70-80..We don’t want the west to find alternatives.."
Wat dit betekent voor duurzaamheid is dat ons geld alleen duurzaam kan zijn als de banken ‘afspraken’ kunnen maken met de leveranciers van de duurzame energie. dat kan wel met centraal opgewekte stroom, omdat banken daar van a tot z bij betrokken zijn. Dat is ook wat we zien. Windmolens op zee, grote projecten. Niet alle banken kunnen dat doen, want ze hebben 100% belang bij een goede relatie met de olie en gasboeren. Veel duurzame energie wordt nog niet voor productie gebruikt. De strategie is ook om in eerste plaats efficientie aan te moedigen (dus gebruik van fossiele energie voort te laten duren) en ten tweede de consument er op aan te spreken (zodat de productie op fossiele basis blijft). Aan de bedrijfskant wordt een emissie handels systeem op gezet zodat elk duurzaam project geld oplevert om fossiele brandstoffen te kopen en te verbranden, om over de derivaten maar te zwijgen. Het financieel systeem is als een egel in een afvoerpijp, het kan maar een kant op : gebruik van meer fossiele brandstoffen, of als het op raakt, gebruik door de leukste producent..
Nathan de Rothschild, kolenmagnaat
Het systeem zoals hierboven beschreven zal bij elke duurzame investering de fossiele belangen moeten meewegen. Er wordt tenslotte fossiele energie ingezet om de duurzame projecten te realiseren. Daarbij is er de keuze tussen investeren in leuke producenten of in duurzame energie bronnen. Zolang het eerste nog in een leuke context mogelijk is is in het laatste weinig interesse. De ironie is dat die er absoluut zou moeten zijn. Het maakt voor een bank wel uit of hij/zij eigenaar is van de energie die met het geld wordt gedistirbueerd. In het laatste geval is men niet alleen zeer machtig, maar zelfs nuttig, en kan een veel minder enge maatschappij worden geschapen, omdat niet met andere banken hoeft te worden geconcureerd. De enige bank die een energie monopolie nastreeft op dit moment is de Rothshild bank, Nathan Rothschild probeert alle kolen op aarde te kopen.
De Rothschild bank is wellicht de rijkste bank op aarde, eigenaar van de Bank of England, de londense goudbeurs en vele vele andere waardevolle bezittingen. Waarom zou de Rothshild niet in de duurzame energie stappen, de mogelijke welvaart zou onbeperkt zijn. Feit is echter dat goud en zilver net zo goed als papier geld alleen waarde hebben als er iets te verhandelen valt, en ook hier creert de overgang van fossiele naar duurzame energie een moeilijk obstakel. Rijkdom is een relatief begrip, zonder welvarende maatschappij heeft het net zoveel betekenis als een expat compound in Nigeria. De broer van Nathan. David, lijkt wel interesse in duurzaamheid te hebben. Hij is een avonturier die recent met een van plasic flessen gemaakte boot de wereld rond heeft gezeild.
Deel 2 volgt, stuur uw mening of opmerking naar info@greencheck.nl