Emissie Handel Opgeschort Door Fraude

Fraude is altijd mogelijk in digitale systemen. Credit Card fraude bedraagt 7 ct per 100 dollar. In 2006 bedroeg de schade hiervan alleen in Engeland 535 Miljoen Pond. We kunnen de 7 Miljoen dus met een korrel zout nemen.

"Around EUR 7 million in allowances have been reported stolen in the
Czech Republic with accounts also hacked in Austria, Estonia, Greece and
Poland as part of "recurring security breaches" over the last two
months. (bron)"

Er zijn echter oudere berichten dat de Emissie handel fraude gevoelig is. Eerder melde Europol dat er de mogelijkheid is om belastingfruade te plegen, ter waarde van 5 miljard Euro!

"The EU’s flagship mechanism for combatting climate change, the Emissions
Trading Scheme (ETS), has been revealed as a magnet for tax fraud on a
grand scale, costing government coffers around €5 billion euros.(bron)"

Dit lijkt een beetje op de banken die zorg uitspreken over mensen die hun flash trading systemen hacken met een paar miljoen dollar schade, terwijl ze er zelf al jaren ongeveer 100 miljoen per dag mee van de beurs van New York afromen.

Emissie handel zou vervangen moeten worden op een jaarlijks toenemende directe fossiele brandstoffen belasting die alleen kan worden uitgegeven aan duurzame energie bronnen. Geen windhandel of het verkopen van de toekomst.

Er is zelfs sprake dat de mondiale emissie handel geen doorgang zal vinden. Niet dat emissie handel in de huidige vorm werkt, maar toch is het de vraag wie de emissie handel om zeep wil brengen en waarom. Er is een ander recent voorbeeld van onwil bij de vervuilers, namelijk de dreiging van raffinaderijen om te weigeren iets te doen aan het zwavel niveau in bunker oil, de brandstof van containerschepen.

Ze zeggen er niet bij dat ze bunker olie nauwelijks raffineren, het is de vuilste olie, zo vanuit de grond in de schepen, en het veroorzaakt een significant deel van de mondiale uitstoot in CO2 en andere vervuilende stoffen. Het resulteert echter in een situatie waarin de raffinaderij zegt "we gaan niks doen" en iemand moet kiezen of hij nog door wil/kan gaan, waarbij niet doorgaan het eind betekent van de shipping industrie en (in essentie) globalisme. Ook hier wordt het tijd voor het doorhakken van knopen. We staan aan de vooravond van de terugkeer van vrachtzeilschepen.

Ecoliner

Leave a Reply