Dit blog is geweid aan de werkelijke energie uitdaging waar we voor staan. Momenteel wordt nog een spel gespeeld met onze toekomst, een zeer immoreel spel, omdat de regel is : Verbruik fossiel of we maken je financieel kapot Vraagt u zich af waarom er geen krediet is voor zonnepanelen (50% oid)? Een 50% krediet betaalt zich toch terug in vijf jaar? Laat het 10 jaar lopen en je hebt een opbrengst van ongeveer 7%, no brainer nietwaar? Daaraan kun je meteen zien dat er iets serieus mis is met onze maatschappij. Als we dat probleem niet fixen kunnen we de rest vergeten als kinderspel.
Ziehier het probleem:
Dit plaatje is afkomstig uit een analyse van de TU Delft met de naam ‘De Energievoorziening van Nederland, Vandaag (en Morgen?)’. Dit is op basis van maatschappelijk verbruik uw persoonlijk verbruik. Er wordt ingeschat dat de energie behoefte in kWh bijna 50 keer zo groot is dan u op uw meter ziet. Dit is niet opvallend omdat het 50 keer meer is, natuurlijk vinden er processn plaats ter onze behoefte, maar denk er eens over na. Dagelijks is er per nederlander 50 keer meer energie nodig dan die nederlander zelf gebruikt. Laten we voor het complete plaatje aannemen dat we 2/3 warmte nodig hebben, dus 12 kwh per persoon per dag en dus 16 keer zoveel gebruik buiten ons zicht.
Dat daar iets mis mee is kan men meteen zien. Het zou kunnen betekenen dat we tijdens ons werk gemiddelde deze hoeveelheid energie gebruiken nietwaar? Elka dag gebruikt de gemiddelde nederlander 192 kWh energie tijdens zijn werkzaamheden. Al deze werkzaamheden zouden noodzakelijk zijn voor ons bestaan nietwaar? Het wordt uitgelegd:
"Overigens is dit slechts een indicatie van onze werkelijke “energie-footprint” – de hoeveelheid energie die waar ook ter wereld wordt ingezet ten behoeve van onze levenswijze. We importeren goederen die in toeleverende landen voor een zekere
energievraag zorgen. Denk aan automobielen, productiemachines voor de industrie, veevoeder voor onze intensieve veehouderij, enzovoort. Omgekeerd hebben we een grote staal- en (petro)chemische industrie en de landbouwsector, die voor een belangrijk deel hun producten exporteren. Onze inzet van brandstoffen voor het internationale vervoer komt voor een belangrijk deel ten goede aan mensen die buiten onze grenzen wonen. De werkelijke energievraag per persoon is dus een andere, maar dat punt laten we hier verder buiten beschouwing"
Ok, maar hoeveel energie is dan wel nodig om onze huidige welvaart voort te zetten? Dat is een veel gecompliceerdere vraag dan kijken hoeveel we nu gebruiken en dit extrapoleren naar de toekomst. Het roept ook andere vragen op.
Een andere benadering het Energie beslag
Misschien meer relevant is het zogenaamde energie beslag. In 2001 heeft het RIVM een analyse gemaakt voor het energiebeslag en consumptie patroon in 2030. Daarin staat de volgende grafiek:
In deze calculatie zit alles wat we nodig hebben inclusief vakanties, kleding, taxi ritten eten etc. Een zeer grondige analyse. Deze valt slechter uit dan de eerste. Ons gebruik gaat namelijk naar 227 kWh/dag (gerekend vanuit 300 GJ per jaar. Het energie gebruik is (volgens het rapport) ruwweg verdubbeld sinds 1995.
Een ander plaatje is het directe versus indirecte energie gebruik per gebruikscategorie. Dit is wel interessant want het zijn die indirecte energie lasten die ons de das om lijken te doen.
Verwarming en verlichtig valt in de categorie ‘woning’ en algemene consumptie ten behoeve van de leefomgeving (dingen in en om het huis) valt in de categorie wonen. Winkelen is van de consumenten kant inderdaad weinig energie intensief. De ‘markt’ daarentegen is energieintensief. Energie gebruik is anders verdeeld dan in de recentere analyse. Dit is alles best interessant maar er blijkt op geen enkele manier dat er keuzes gemaakt moeten worden. Waarom? Vanwege dit grafiekje:
Piek wadduh?
Net als dat schulden die niet kunnen worden betaald niet zullen worden betaald (hoewel het IMF de schijn levend probeert te houden) zal energie die niet beschikbaar is in 2030 ook niet gebruikt worden in 2030. Tot nu toe ben ik nog geen analyses tegen gekomen die rekening houden met piek olie. Uit het bovenstaande grafiekje is wel snel te zien waar de grootste impact zal zijn van een belemmerende prijsstiging en zalfs ransoenering van brandstoffen, en dat is in de voedsel voorziening, de ‘markt’ (ofwel de categorie ‘wonen’) en vakanties. Het laat ook zien waar we het beste onze gewoonten kunen veranderen om de grootste besparing te realiseren. Helaas zal de vrijwillige besparing snel worden ingehaald door de noodzakelijke besparing, mede vanwege de vage grafiekjes van het EIA en de nederlandse onzelfstandigheid op dit gebied (want waarom komen we zelf niet tot zulke resultaten?).
Maatschappelijker herconfiguratie
Persoonlijk concludeer ik uit bovenstaande analyses dat de omslag die we moeten maken niet die is naar andere energie bronnen, maar naar een ander model van productie en consumptie. We moeten denken aan de eigen fysieke arbeid als onderdeel van de oplossing totdat onze energie inzet vervangen is door alternatieve bronnen (waarvan we er nog een aanzienlijke hoeveelheid moeten maken). Zelf zonder de uitdagingen van het klmaat probleem s het waarschijnlijk dat we naar een compleet ander wereld model gaan, het (voor de grap door mij) zogenaamde Agoracentrische ofwel dorpsplein gerichte model.