Het is voor een beter geinformeerd persoon moeilijk om sommige media uitingen te verwerken. De media zijn niet alleen op politiek gebied zeer onbetrouwbaar, waar het ons gemeenschappelijk bezit (onze planeet) betreft is het ook om radeloos van te worden. Hieronder een klein voorbeeld, illustratief door de zorgeloosheid waarmee het uw realiteit vormt (als u wilt vertrouwen).
Op de BBC website lees ik een blogpost van Richard Black over de vage tellingen van tonijnen in de Middelandse Zee. Dit is een typisch hier noch daar artikel, het legt uit dat vissers met hulp van de observers frauderen met de vangst nummers, en deze niet lager maar hoger proberen te laten uitvallen. Black beschrijft de problematiek correct en geeft ook aan dat verkeerde tellingen gevaarlijk zijn voor de visstand. U denkt, goed zo! We moeten dus beter gaan tellen! Hoe doen we dat?
Nu is de Bleufin Tuna stand met 85% afgenomen sinds het vissen begon. Al in 2007 heeft de EU het vissen op Tonijn verboden omdat de quota bleken te leiden to een gedecimeerde tonijnstand. Dit jaar is weer getracht een moratorium in te stellen, maar dit werd door de grote tonijn consumenten in de VN verworpen. Het zou hun "Fishing Economies" schaden, ja nogal wiedes.
De Tonijn zweeft op de rand van uitsterven. Misschien kunt u nu een reden bedenken waarom vissers het willen doen voorkomen dat ze meer gevangen hebben dan werkelijk het geval is?
Maar Mitsubishi speculeert intussen op het uitsterven van te Tonijn, en slaat tonnen en tonnen op bij -60 graden om de komende 15 jaar te verkopen, daarmee het uitsterven in de hand werkend. Als de "Fishing Economy" zo belangrijk was dan zou dit toch zeker verboden zijn, en als de stand zich bij verstandig management in 2022 zou hebben hersteld (met bijna 60% zekerhied, vet!), waarom zou Mitsubishi dan in zulke opslag investeren?
Het feit is dat overbevissing, vervuiling, zuurstof verlies en verzuring onze oceanen dood maken. De visstand zal zich niet herstellen, de VN verwacht dat er over 40 jaar geen vis meer is.
Richard Black doet wat zoveel media channels doen, een beetje half met veel zou en wellicht en eventueel. Waarom? Zodat u niks doet, zodat u doorgaat met vis eten, zodat u doorgaat me benzine en diesel gebruiken, zodat U doorgaat met uw zelfmoord, want dode oceanen produceren giftige dampen zoals H2S.
Wie net als ik de signalen van zelfvernietiging in de media herkent snapt misschien waarom ik deze met toenemende moeite verdraag.
momenteel heeft het scenario hierboven geen happy end