EZ meldt dat salderen per 1 juli onbeperkt zal kunnen. Dat betekent dat hoeveel zonne, wind of andere stroom u ook opwekt, u krijgt er geld voor van uw energiebedrijf.
De woordvoerster van EZ, Esther Benschop: “Ja, het klopt dat er onbeperkt gesaldeerd mag gaan worden. In de Wet belastingen op milieugrondslag waar de energiebelasting deel van uitmaakt, was onbeperkt salderen voor kleinverbruikers al mogelijk voor zover de productie van zelfopgewekte elektriciteit het verbruik van elektriciteit niet overstijgt. In het wetsvoorstel dat onder andere ziet op wetswijzigingen in de Elektriciteitswet is het voorstel om deze salderingsgrens voor duurzame elektriciteit nu ook te laten vervallen”.
Dit zou in principe betekenen dat Nederlandse burgers alle stroom die ze nodig hebben zelf kunnen opwekken en verhandelen, want met de productie van een kWh krijgt een producent ook het geld om producten te kopen die met die kWh geproduceerd kunnen worden. Er zijn echter nog een paar obstakels.
Zonwater?
De productieve waarde van stroom
Met stroom kun je bv. water zuiveren, dwz bronwater maken. Als u met uw zonnepanelen aan het net levert zou u de Euros kunnen gebruiken om in bij de bronwaterwinkel een fles te kopen. De fles brengt u terug. In principe kunt u die fles dus kopen met geld dat u van uw energie bedrijf krijgt en die de bronwaterwinkel later gebruikt om de stroom te betalen die het water zuiverde (afgezien van kapitaal kosten, dus stel het kost u meer, bv. vijf keer meer, dan nog zou u van uw zonnestroom bronwater kunnen kopen).
Dit creert een vreemde geldstroom voor de economie zoals we die kennen, want sec hoeft het energie bedrijf niet betrokken te zijn, en hoeft het zelfs niet om Euro’s te gaan. Het mogen ook Joules of kanaries zijn. U kunt de ‘credits’ in principe in de vorm van Euro’s direct van de belastingdienst oid ontvangen op een voorwaarde : Dat ze verdwijnen als de bronwaterwinkel de energie heeft gebruikt. Er zijn momenteel nog vier problemen met deze wenselijke pure handels situatie.
De oorsprong van het geld
Nu krijgt u uw geld van het energie bedrijf, dwz als u teruglevert ontvangt u Euro’s van Eneco, Greenchoice of Essent oid. Die moeten die euro’s in kas hebben. Gelukkig gaat het voor het energiebedrijf in de meeste gevallen niet om betalingen maar om gedorven inkomsten (u houdt geld dat u elders verdiende). Echter energie schepping rechtvaardigt (mits de energie wordt verhandeld) geldschepping zonder meer, zolang dit geld wordt vernietigd bij levering van de energie. Zoals de energie wordt geconsumeerd wordt dan ook het geld geconsumeerd. Energie bedrijven werken niet zo. Banken werken wel zo, want die creeren schuld (die het geschapen geld ‘consumeert’), echter banken zijn gebonden aan fossiele energie en werken niet mee aan vrije geldstromen (want dat betekent machtsverlies). Deze monopolies moeten worden opengebroken door (hernieuwbare) energieproducenten een geldscheppende rol te geven.
Het moment van productie
Doordat opslaan van stroom (en warmte) sterk wordt ontmoedigd en vertraagd moet geproduceerde stroom momenteel grotendeels direct worden geconsumeerd. Het net is geen batterij, en is geen manier om energie op te slaan. Er is hoogstens sprake van vervanging, dwz uw zomerzonnestroom wordt vervangen door winterkolenstroom. Dus als u geld krijgt voor uw stroom, en dit twee dagen later bij de waterwinkel uitgeeft aan een fles bronwater, dan heeft u het energie bedrijf nodig gehad om voor de winkel de stroom te produceren. Wat met uw stroom is gebeurt is moeilijk te zeggen.
Om handel te krijgen zoals hierboven beschreven met de waterwinkel is energie opslag essentieel. In uw buurt moeten zn. flow batteries of accu banken worden gebouwd, of uw stroom moet in de vorm van waterstof of methaan of methanol of ammoniak ergens centraal worden gebufferd. Dit zorgt voor verlies, maar u produceert gratis dus dat is op den duur irrelevant. Alleen dan kunt u uw verdiende geld aan de waterwinkel geven, en kunnen deze in principe exact met gebruikmaking van uw stroom het water zuiveren. U snapt dat de ontmoediging van energie opslag (en het misbruiken van die term voor een heffing) een sleutelstrategie is van de fossiele energie sector.
Technisch verlies
Zou de belastingdienst direct Euro’s creeren in handen van de mensen die energie terugleveren dan zou de voorwaarde wel moeten zijn in hoeverre deze energie in een verhandelbare en benutbare pool terecht komt. Dus leidt uw stroom tot verhandelbare goederen. Zoniet dan is hij waardeloos, of slechts geschikt voor uw eigen gebruik (om een ei mee te bakken of de koelkast draaiend te houden). Kan een tuinder in uw buurt de stroom gebruiken voor de lampen boven de tomaten dan wordt de stroom een factor in het verhandelbaar zijn van tomaten, dus een economische factor. Dan moet die kweker uw stroom kunnen kopen en dat rechtvaardigt dat u geld krijgt om uit te geven.
het is dus nodig op individuele basis te onderzoeken hoeveel van uw stroom kan worden afgenomen. Dit wordt beinvloed door verlies bij transport, door het aanbod van andere producenten etc. Dit zou door een jaarlijkse of maandelijkse herijking van de waarde van uw stroom kunnen worden bereikt. Dit betekent dat in deze ‘Joule economie’ veel meer zicht is op productiviteit, en dat er plekken zijn waar hernieuwbare investeringen meer welvaart opleveren dan elders. Hierbij speelt opslag ook een belangrijke rol, want dit maakt transport van energie mogelijk.
Belasting
Een veel gehoord argument tegen verduurzaming is de belastingderving door de staat. Deze is verbonden met schuld verplichtingen en betalingen. Wie meer van onze economie snapt weet dat het nooit gaat om al het geld, maar alleen om het geld dat we direct kunnen besteden en waarmee we fossiele energie consumeren. De rest is geen geld in enige betekenis, slechts een belofte, en zoals we zien (met de bezuiniginen) een waardeloze belofte. Belasting heffen op geldstromen die banken en de staat zelf genereren houdt slechts in dat de staat een bepaalde hoeveelheid product en met name fossiele energie uit de totale pool neemt zodat het deze naar eigen inzicht kan aanwenden.
In een situatie waar burgers die stroom krijgen hiervoor door de belastingdienst van Euro’s worden voorzien (naar rato van de productiewaarde zie hierboven) kan de belastingdienst niet zomaar een deel van die Euro’s innemen (of inhouden, wat niet weet wat niet deert). Het moet daarbij ook intelligent kijken naar de waarde van energie tav het eigen beleid. Dus wil het sociale woningen electrisch laten koken dan kan dat met stroom van nabijgelegen huizen, en deze mensen leveren dus een zinvollere bijdrage aan de maatschappij dan iemand op een boerderij ver van andere woningen. Het heeft geen enkele zin geld te creeren (in de kas van de belastingdienst) om die stroom te kunnen kopen dan wel te doen alsof die elders beschikbaar is. Als de boer de stroom gebruikt om kunstmest te maken is het echter een heel ander verhaal, dan kan de belastingdienst met het gecreerde geld de kunstmest kopen, of dat geld aan arme boeren geven die de kunstmest willen kopen. Kunstmest productie met stroom is overigens een belangrijke vorm van energie opslag.
Zie voor een transitie strategie : De Euro, Auro en de Joule
U snapt dat dit een veel gedetailleerde aanpak en vernieuwend economisch denken vereist, en dat de opslag van energie de belangrijkste sleutel is om tot dit proces te komen. Olie, gas zijn al in opslagmedium, zijn te transporteren met weinig verlies en hebben daarmee alle wenselijke eigenschappen als energiebron en drager. Door de realisatie van stroom opslag kan ongelimiteerde saldering leiden tot een nieuwe economie. Dus gericht subsidieren van energie opslag, batterijen, flow batteries, NH3 generatie, lage druk H2 opslag en andere wijzen van het vastleggen van zelf opgewekte energie zouden nu op de agenda van een welvaartsgericht EZ moeten staan.
Meer via Roboeconomy.com