Salderen en Energiebelasting zijn hot topics. Henri Bontebal schreef een analyse van de mogelijke effecten van wetswijzigingen tav deze voor de schatkist belangrijke belasting. Het wordt snel duidelijk dat het ontbrekene van goede gegevens en een helder beeld tav economische effecten een duidelijke conclusie lastig maken.
Henri beschrijft dat in ons regeerakkoord een verkapte feed-in maatregel is afgesproken. Deze zegt dat lokale stroom productie en leverings intitiatieven minder energie belasting zal hoeven betalen tov de gemiddelde afnemer. Net als bij het feed-in tarief gaan zo de energiekosten voor de niet lokaal duurzame opwekker omhoog.
"..Invoering van een verlaagd tarief in de eerste schijf van de energiebelasting op elektriciteit die afkomstig is van coöperaties van particuliere kleinverbruikers, aan deze verbruikers geleverd wordt en in hun nabijheid is opgewekt. Deze wordt lastenneutraal gefinancierd door een generieke verhoging van het reguliere tarief in de eerste schijf van de energiebelasting."
Volgens ons wordt de energie belasting en teruglever discussie verkeerd gevoerd. De verschillende motivaties om een issue te maken van deze belasting zijn 1. De cashflow door de banken 2. De inkomsten van het rijk. De eerste categorie is niet irrelevant, een grote factor in de Nederlandse politiek gaat over geldstromen die beheerd worden door mensen die daarvan leven. Maar als we op de tweede factor focussen dan werpt zich een vraag op : Zijn de onkomsten uit energiebelasting van teruggeleverde stoom een inkomsten derving van het rijk? De redenering dat dan geen fossiele energie wordt verkocht en geassoscieerde belasting gewonnen gaat niet op, die fossiele energie zal ergens anders wel verkocht worden, zoals we zien met het ETS debackle. Misschien in een ander land dat wel, maar dan is er nog steeds geen analogie tussen die inkomsten en wat gedorven wordt.
Het rijk heeft recht op een deel van onze productiviteit, omdat het onze grenzen beschermt en allerlei verantwoordelijkheden neemt die ons leven veiliger en aangemamer maken. Energie is een productiemiddel, en om dit productie potentieel te bevorderen wordt meer belasting geheven over niet productief gebruik (verbruik) ivm productief verbruik. De burger betaalt meer voor de energie, en meer energiebelasting. Wordt dit geld over een gebruiker van fossiele energie geheven dan zal dit misschien/waarschijnlijk leiden tot minder gebruik van die energie ivm wanneer de belasting niet geheven werd. Het rijk kan dat geld dan zelf aan energie laten uitgeven door de instanties die het energie belasting geld ontvangen.
Hernieuwbare zonnepanelen energie is echter een totaal ander dier dan fossiele energie. Het ontstaat bij een cooperatie of burger op het dak, zonder aankondiging of economische afstemming. Dit is een zeer essentieel verschil dat niemand lijkt op te vallen. Stel in een afgelegen dorp wordt een windturbine van 10 MegaWatt geplaats. Plotseling is er voor duizenden euro’s stroom. Echter, niemand heeft geld om het te kopen, want dat wordt al gebruikt om alle andere transacties te regelen. Niemand heeft geld om de energie te kopen! De prijs verlagen tot bijna gratis blijkt een ramp, na een paar weken heeft de eigenaar van de turbine al het geld uit het dorp geslurpt. De kolenboer is ook failliet en vertrokken. Op een of andere manier moet het geld terugkomen, en men spreekt af dat de stroom dan maar gratis moet zijn.
De vraag is "Waar komt het geld vandaan dat men als belasting int". Als iemand een zonneinstallatie neerzet dan wordt de stroom door het (meest fossiele) energiebedrijf vergoed, de terugleververgoeding. Daar zit belasting en btw bij. Er wordt verondersteld dat het energiebedrijf deze stroom elders verkoopt,