Hieronder een afbeelding van een simulatie van hoe radioactieve deeltjes die met het koelwater van de Fukushima centrale in zee werden gespoeld zich hebben verspreid.
(bron)
Computer modellen en satelieten maken het mogelijk beter te zien waar vervuiling zich concentreert en hoe deze zich verspreid. Satelieten voor metingen van CO2 hadden weinig geluk, aangezien 2 stuks op precies dezelfde wijze bij lancering verongelukten. De aanhouder wint met als resultaat dat we vandaag 2 keer per dag allerlei gassen in de atmosfeer in de kaart kunnen brengen. Het laat zien dat de invloed van rampen en vervuilingen al snel over de rest van de wereld merkbaar is, zoals bij fukushima (foto oceaan vervuiling). Een goede ontwikkeling, laat ons meteen zien waar we het beste op vakantie kunnen gaan 😉