Zon + Zand = Zonnecellen

Zonnewarmte is een van de alternatieve energie bronnen die in de woestijn rijkelijk voorhanden is. Daarnaast kan men daar ook plenty zand vinden, of SiO, de grondstof voor zonnecellen. Een japanse groep is daardoor al op het idee gekomen om in de woestijn zonnepaneel fabrieken aan te leggen die zichzelf met de eigen panelen van stroom zouden voorzien en zo steeds meer zonnepanelen zouden kunnen produceren.

Zich voortplantenden fabrieken

Dit zogenaamde ‘Sahara Solar Breeder’ project lijkt echter over het hoofd te zien wat er bij het maken van zonnecellen komt kijken, en de milieu impact van het normaal zeer intensieve ‘Siemens’ proces. De stappen zijn deels electrolytisch, deels een kwestie van verhitten. Dat laatste kan ook met de zon gebeuren. Dit zou een combinatie van zonne thermische en pv installaties rechtvaardigen waarmee nog meer energie beschikbaar zou kunnen worden gemaakt.

10.000 zonnen en 1700 graden Celsius met een bescheiden spiegel

In het Chinese deel van Mongolie hebben wetenschappers dit gedemonstreert. Waar het om gaat is het maken van de Solar Grade Silicon, of SoG. Die wordt gemaakt van metalisch silicon met vervuilingen, die vrij makkelijk te fabriceren is. De stappen zijn in onderstaande plaatjes te zien. De stap van metalurgisch silicon naar de monocrystalline ingot (de tube) zijn met zonnewarmte te doorlopen.

Links het thermische en chemische proces, rechts de stappen in geel die met zonnewarmte kunnen worden genomen.

Besparing

Niet alleen is het proces schoner omdat het minder kolenstroom gebruik (zoals nu in China het geval is) en omdat er minder gemene stoffen bij komen kijken, het is ook goedkoper omdat men geen electrische oven gebruikt. Het pure silicon wordt van het metalurigsche silicon afgepelt met geconcentreerd zonlicht en veranderd meteen in druppels die tijdens het vallen doorreageren. Deze vallen in een mild zuur waar de metaalvervuiling die meevalt in oplost.

Daarna worden de druppels in een kristal veranderd. Dat gebeurt door een staaf monocrystaline silicon in een vat gesmolten Sog druppels te dopen en deze er langzaam uit te trekken terwijl de SoG afkoelt. Hieronder de eerste ingot zongezuiverde monosilicon die ooit werd gemaakt.

De ingot monosilicon, goed voor cellen met een efficientie van 14,5% tot 16,5%

De prijs van monocrystaline silicon bepaald die van zonnepanelen. Deze is nu afhankelijk van de prijs van kolen en olie. De hier gepioneerde methode gebruikt 1/10e van de energie die normaal nodig is (30/40 kWh ipv 200/400 kWh). Omdat deze techniek zelden onder de aandacht komt (ok hij is twee jaar oud), zelfs niet op de Desertec forums e.d. waar hij zeker thuishoort wilde Greencheck het nog eens laten zien. Op deze manier zijn CSP centrales en PV fabrieken een potentieel zeer productieve combinatie en zal het energie potentieel van noord Africa sneller kunnen worden benut. Iets voor Aruba?

Het Sahara Project

Onderstaande video is een promo van het sahara project, het lijkt zich echter op zaken te richten die veel later aan de orde komen. Economische theorieen zijn al tevreden als er van alles gebeurt, iemand die wil dat we het klimaat probleem aanpakken zal willen dat er specifieke dingen eerst gebeuren. Het zou niet de eerste keer zijn dat een project een winstgevende geldput blijkt te zijn. In het begin kan men de gefabriceerde panelen simpelweg naar de rest van de wereld vervoeren, desnoods met brandstof die ook met zonnewarmte is gemaakt. Mauritanie maakt overigens al glas grondstoffen, dus dat is misschien ook een prima plek om te beginnen.


Leave a Reply