Deze zeer goede documentaire laat zien wat de tegenstellingen zijn. De ‘economische waarde’ van biomassa blijkt nul te zijn. Er zijn een hoop verkeerde gewoonten, dat is eveiden. Maar het is niet ‘production and consumption’ op zich die zorgt voor de depletie, maar het voor belangrijke mate de carbon based economy die niets hoeft te geven om natuurlijke biomassa.
De carbon based economy verdient aan kunstmest en intensieve landbouw en het kunstmatig toevoegen van alles wat planten nodig hebben. Dat die aanpak tegelijk tot enorme econologsche problemen leidt wordt gezien als irrelevant juist vanwege het succes van de kunstmatige aanpak. Waarom het kunstmatig doen? Omdat je dan intermedairs nodig hebt, die je hiermee macht en status geeft, zo wordt de olievoorraad verzilverd.
Het is niet dat intensieve landbouw geen goede kanten heeft, het is oa voor Nederland erg belangrijk geweest om beter te begrijpen hoe landbouw werkt, zodat we geen hongersnoden meer moesten leiden zoals eind 19e en begin 20e eeuw. Maar de optimalisatie lijkt doorgeschoten en de aanpak is niet toekomstbestendig.
Recent is er meer aandacht voor eco-restauratie. Bv het zn Molai Forest dat door een man in India werdt aangelegd uit compassie met slangen die in de hitte van de zon waren omgekomen. Of de 86 jarige engelsman die niet alleen een heel eiland groen maakte maar tevens zeeschilpaden een handje helpt (de achterlijke interviewer maar even negeren). Economische overwegingen zijn hier helemaal niet van belang, want de economie heeft helemaal geen interesse in het creeren van natuurlijke reserves, ten minste, de carbon credit economie die uit is op de marge die aan om het even welke activiteit kan worden verdient.
Eco restauratie is een belangrijk onderdeel van de Robo(eco)nomische visie van onze toekomst. Als we eindlijk controle over het carbon/credit kartel krijgen en de directe vernietigende kracht ervan kan worden getemperd zullen we ontdekken dat we tijd te kort komen om spontaan herstel van ons ecosysteem af te wachten. We zullen actief moeten restaureren maar gelukkig is dit iets waar onze ecologie zeer positief op reageert. Hiervoor zullen we automatische systemen gebruiken (robots), duurzame energie bronnen, misschien veel glas, op het land en op zee. Alleen door de variatie en de hoeveelheid van het leven op aarde te doen toenemen (maximaliseren?) kunnen we hopen dat er organismen zijn straks de niet te mitigeren aspecten van klimaatverandering kunnen overleven.
