Uw pc gebruiken zonder stopcontact is eenvoudig. De netbooks en PC’s tegenwoordig gebruiken vrij veel stroom, maar de zon kan die prima leveren tegen een nog steeds dalende prijs. Heeft u een laptop of netbook dat op 12 Volt werkt dan is het het gemakkelijkst, maar desnoods doet u het via de omweg van 220 Volt.
Wat heb ik nodig
1. Een 12 Volt DC netbook of laptop. U kunt dit nagaan op de achterkant/onderkant van het apparaat. Daar is een plaatje te zien waarop staat welk voltage wordt verwacht.
2. Een plug die in uw PC voedings ingang past. Dit is soms het makkelijkst op te lossen door een multi adapter te kopen en de juiste connector uit het setje te kiezen.
3. Een accu. De kosten zijn rond de 3 Euro per AH, 1 AH = 1 uur voltage bij 1 ampere. Als uw netbook 2 ampere trekt (staat er op) dan kan een accu van 7 AH 3,5 uur mee. Dat is zonder dat er zonnestroom aan toe wordt gevoegd.
4. Een acculader. Dit zijn standaard dingen die verbazend duur zijn. Wat ze doen is zorgen dat de stroom van het zonnepaneel op een acceptabele manier in de accu terecht komt, en dat er geen stroom teruglekt via het paneel. Er zijn drie aansluitingen, voor accu, paneel en wat u van stroom wilt voorzien.
5. Een zonnepaneel. Het paneel moet 12 volt leveren. In de praktijk is dat meer, maar daar wordt door de acculader goed mee omgesprongen.
Solderen
Het enige dat u hoeft te solderen is het snoer waarmee u uw netboek aansluit. Hierbij moet u zeer goed letten op de polariteit, dus welk deel van de stekker de plus en welk de minkant is. De acculader fungeert doorgaans als tussenstation en heeft handige schroefklemmen.
Aansluiten
Aansluiten is ook eenvoudig, accu aan de accu polen, paneel aan de paneel polen en uw netbook/laptop snoer aan de output polen. De accu’s zorgen voor het levelen van de spanning.
Duurzaamheid
Accu’s zijn niet duurzaam, maar kunnen wel gerecycled worden. Dus na een aantal jaren verstandig afvoeren. U kunt natuurlijk investeren in een kleine edison batterij, die gaat 50 jaar mee en bevat geen zuur.
Kosten
Kosten van deze opzet zijn 100 Euro. Het is in wezen een solar UPS. Deze opzet kan natuurlijk ook voor verlichting worden gebruikt.
Intro (kan men overslaan)
Als we de Eurocrisis beschouwen is er volgens greencheck maar een ding aan de hand : er wordt via financiele weg een grondstoffenoorlog gevochten. Wie geen geld heeft kan geen grondstoffen kopen, dus is het spel het ontfustelen van financiele reserves aan de ‘vijand’. Onder anderen de bank JP Morgan Chase heeft hiervoor een compelete strategie ontwikkeld (olv Blythe Masters) die het nu al enige jaren aan het uitvoeren is. Het belangrijkste ‘take home concept’ is dat je grondstoftekorten kunt verbergen of neutraliseren door de geldhoeveelheid te doen krimpen.
Het probleem : Instortend aanbod fossiel. Oplossing : Reduceren geldhoeveelheid
In deze grondstoffen oorlog is Europa de tegenstander van de VS. De VS heeft Europa niet nodig, kan het missen als kiespijn. Dus stort het de europese banken in de grootst mogelijke chaos. De Europese banken zijn min of meer souverein, ze opereren in als een soort terroristen die de landen en burgers van die landen zo veel mogelijk proberen uit te knijpen, allemaal om de grondstoftekorten te verbergen.
> Een oplossing
Tegen het grondstoffentekort, met name de grondstof fossiele energie, is maar een middel werkzaam : Hernieuwbare energie. Daarmee kan gerecycled en gewonnen, geproduceerd, geplant en gefokt worden tot elke schaarste is opgeheven (een soort bevolkingsgroei beleid veronderstellend). Tot nu toe is Euro’s drukken de respons geweest, maar het is snel te begrijpen dat dit niet gaat werken. Ten eerste omdat banken zoveel ‘schuld’ in hun portfolio hebben dat je hen alleen meer macht geeft (als kredietverstrekker) ten tweede omdat banken zo de macht houden over de vraag waarin wordt geinvesteerd. Banken hebben het over risico, dan bedoelen ze het risico tav hun machtspositie. Financiele risico analyses zijn politiek gekleurd, tegen hernieuwbare energie, omdat de banken nu eenmaal de meeste marge vangen op de handel in fossiele energie en producten die daarvan afhankelijk zijn. Ze hebben echter geen oplossing, meer papiergeld creert niet meer grondstoffen.
De Neuro en Zeuro
Het splitsen van de Euro in een Neuro (Noorden) en Zeuro (Zuiden) is economisch geinspireerd. Wat het idee uitdrukt is het verlangen de grondstoffen die met de Euro gekocht worden efficienter te benutten, iets dat wel kan in het meer geindustrialiseerde Noorden dan in het meer arbeidsintensieve Zuiden. Het is een idee dat ontspruit aan de geesten van dezelfde bankiers, die een winstgevend gebied graag afbakenen om ons de rest van de wereld en bv. het klimaatprobleem te laten vergeten ("kijk hier gaat het nog goed!"). Het is geinspireerd door investeerders die wel snappen dat een Zeuro zich onherroepelijk door een serie crisis zal worstelen waarin iemand met Neuro’s leuk kan komen shoppen (zoals de intl chamber of commerce dat in Athene kwam doen). Het is kortom een lui idee op basis van een roversmentaliteit, de mentaliteit van economen.
Wat is dan wel een oplossing? Het antwoord is om te kijken wat onze welvaart brengt. Dat is productie van goederen en diensten. Dan is de vraag welke basis die productie heeft, en dan is het antwoord momenteel primair : fossiele energie, secundair arbeid, en tertiair hernieuwbare energie. We maken dingen met machines (direct of indirect draaiend op fossiele energie), we maken dingen met onze handen, en dingen groeien op het land of worden recenter door energie uit bv. zonnepanelen en windmolens gemaakt.
Drie(munt)eenheid
We hebben dus drie bronnen van onze welvaart. Drie ‘productiemiddelen’ die we optimaal moeten organiseren en verdelen. In feite erkennen we vandaag de dag maar een van de drie bronnen, namelijk fossiele energie. Dat leidt dan ook al tot problemen omdat arbeid niet met dezelfde munt gewaardeerd kan worden. Mensen worden door gebruik van fossiele energie werkeloos, en krijgen geen (fossiel) geld, want welke tegenprestatie zouden ze kunnen leveren? Het probleem met waardering van arbeid is tot nu toe opgelost door heel veel mensen geen arbeid te laten verrichten, door onze diensteneconomie. Hierin vertoont zich ook het fundamenteel consumptieve karakter ervan, want waarom fabriekswerkers ontslaan maar nagelstylisten laten wildgroeien? Dit komt omdat onze bankiers leven van cashflow, van fossiele brandstof consumptie, ongeacht het nut. Creative destruction is zelfs een van de erkende ideologische pilaren van economisch denken. Waar we door gebruik van fossiele energie mee te maken hebben is het omgekeerde, ‘Destructive production’.
Maar het bovenstaande overwegend is het vrij eenvoudig om de juiste splitsing te bedenken, namelijk die van fossiele, arbeid en hernieuwbare energie. Een munt uitsluitend gerelateerd aan de hoeveelheid olie, kolen, gas (kan de Euro zijn). Dan een munt uitsluitend beschikbaar in proportie met het aanbod van arbeidsuren de ‘Auro‘ en dan een munt gerelateerd aan de hoeveelheid hernieuwbare energie en plantaardige productiviteit, de Joule.
De Auro
De namen zijn niet zo gek als je bedenkt dat een perfecte muntsoort voor arbeid een is die pas houdt met het aantal mensen. Het aantal mensen varieert niet heftig, dus is een muntsoort nodig die zich gedraagt als een eindige hoeveelheid. Dit kan bv. goud of zilver zijn (het latijnse woord voor goud is Aurum). Er is misschien te weinig fysiek goud en zilver om ze te laten rouleren, maar er is digitaal makkelijk een systeem te bedenken dat transparant is en blijft. De Auro rouleert vrij van de ene rekening naar de andere, zonder veel kosten, zoals momenteel afrikaans mobiel geld. Er is geen krediet nodig, arbeid kan niet worden verzonnen. Sparen moet altijd met een bepaald doel en kan niet langer dan een paar maanden vooruit.
De Euro
De Euro wordt strikt voor de handel in fossiele brandstoffen. De verdeling van deze munt is gebonden aan de direct te koop zijnde voorraad. Ook hier moet sparen aan banden gelegd worden. De Euro wordt wel als krediet verstrekt maar met een attritie mechanisme, dwz wie het niet gebruikt verliest het langzaam. Het krediet wordt alleen door een centrale instelling verstrekt, en kan vervolgens vrij worden verhandeld. Daarbij wordt steeds gekeken naar de Euro/Joule ratio, dwz, hoeveel Joules komen op den duur per Euro beschikbaar. Voorrang wordt verleend op basis van die afweging.
Joule
De Joule is de bevrijder. Het is een muntsoort die door eigenaren van hernieuwbare energiebronnen kan worden uitgegeven. De koper heeft recht op een bepaalde energie hoeveelheid van de uitgever van de Joule. Dit klinkt omslachtig maar het spoort met de productiviteitsrelatie van de geldhoeveelheid. Wie zijn windmolen laat draaien kan Joules verkopen, ruilen, met mensen die bv. hun wasmachine willen laten draaien. Dit kan via een digitaal systeem, zodat handel en levering soepel verlopen. Er kan niet teveel Joule krediet worden verkocht, alleen voor de eerste maand of maanden bv. Iemand met zonnepanelen kan dus een beetje van zijn stroom verkopen aan de pizzeria, in ruil voor arbeidsgeld of euro’s of pizza’s.
De Joule is geen muntsoort zoals de Auro, die overal te besteden zal zijn, maar heeft een complexe relatie met in hoeverre de uitgever in staat is de energie te leveren, een beetje gelijk aan de warmtewaarde van steenkool. Onze huidige voorziening van fossiele brandstoffen en stroom en gas heeft die complexiteit ook, maar dat wordt in belang van de omzet door de energie producenten verhuld.
De Euro, Auro, Joule mix klinkt complex, maar het is de enige manier om de prijs van arbeid en hernieuwbare energie in de markt van de invloed van fossiel krediet en de cashflow craving speculanten en bankiers te bevrijden. Er ontstaan duidelijke maten en begrip van de geldhoeveelheid. De Euro wordt agressief uitgefaseerd zodat op den duur een puur Auro/Joule based economie ontstaan.
CO2 neutrale brandstoffen, dus methanol of ammoniak van windelectriciteit of zonnemethaan, kunnen bv. blijvend in Euro worden verhandeld. Zo kan de energie infrastructuur in gebruik blijven. De vraag is wel in hoeverre we competitie voor deze hulpbron toestaan of erkennen. Veel van de energie zal gratis zijn, en daardoor kan het zijn dat mensen op den duur de kosten van alles verlagen. Dit is wat ik noem de roboeconomie waarin machines het meeste werk doen, op basis van hernieuwbare energie.
Implementatie
Wie dit leest snapt misschien dat niemand werkt voor zijn recht op benzine, diesel, gas. Er is geen wederdienst die genoeg betaalt voor de productiviteit van een liter benzine. Onze beschikking over fossiele brandstoffen is een gift van onze regeringen en banken. Die kunnen daarmee doorgaan ook als er een Euro, Auro en Joule is, maar zoals hierboven beschreven, optimaal met een gerichte strategie tov de Joule.
Voor Joule handel is openheid over de methoden van verhandeling van energie nodig. Niet van certificaten e.d. maar van de nuts en bolts van het vervoeren van de betreffende energiedragers of vormen. Dit wordt door de speculatieve belangen tegengehouden. Ook moeten energie dragers (energie opslag is door de nieuwe subsidie een onbruikbaar begrip geworden) worden gemaakt, zonder te letten op patenten.
En wat te doen met internationale schuld, speculatie e.d. ? Het beste is om de Euro te ontdoen van onbekrachtigbare schulden. Dwz alle schulden waar niemand voor langskomt moeten worden vergeten. Dat is een gevaarlijke snoei proces (zoals nu bijvoorbeeld met de pensioengerechtigden plaatsvind onder de noemer ‘dekkingsgraad’). Dus je verzint de term ‘Validity’ en gaat elke lening en verzekering op die basis beoordelen, goed of afkeuren. Zo schoon je het fossiele geldsysteem op. Bankiers krijgen hier geen zeggenschap in, waar naar gekeken wordt zijn de menselijke belanghebbende in termen van levenstandaard.
Waarschijnlijk zal de Auro zich initeel in het Zuiden van Europa concentreren, en de Euro en Joule in eerste instantie in Noord Europa. Maar op basis van de Auro en technologie kunnen er een hoop Joules in Zuid Europa worden geproduceert zodat op den duur de balans Auro vs Euro/Joule overal min of meer gelijk is (Zuidelijk toch minder Joule want minder energie handel tbv bv. verwarming).
Copyright: Frits Rincker
We hebben het dagelijks over het terugleveren van electriciteit van onze zonnepanelen. Velen van ons doen dat nu. Vooral tuinbouwbedrijven genereren soms stroom met combined heat and power (CHP) installaties, het gas verwarmt de kas, de CO2 is mest voor de planten en je houd ook nog stroom over! Er is recent een sterke groei van dat soort systemen, omdat gas naar de eindgebruiker vervoeren minder verlies geeft dan stroom te doen en misschien ook om andere reden, namelijk dat een deel van de industrie ons een gastransitie wil laten doormaken, “De Gouden Eeuw van gas noemen ze dat”. Maar wat kunt u ermee?
Prioriteiten, is gas er een?
Je huis isoleren en of zonnewarmte benutten (wat nog redelijk moeilijk is) is effectiever, je krijgt meer woongenot per Euro, dan zonnepanelen kopen. Maar het laatste is nu eenmaal heel makkelijk. Die stroom kan een bron zijn van gas. U denkt, wacht eens even, gas is ethaan, methaan, co2, dat kun je niet maken met stroom. Klopt, maar waterstof gas is ook een gas. Dat kun je prima maken met stroom.
“De afgelopen vier jaar werd in toenemend volume (tot maximaal twintig procent) waterstof bijgemengd in het aardgasnet van appartementencomplex Noorderlicht in Nes, Ameland.“ (bron GasTerra, Eneco, Joulz en Stedin)
Kan het?
Een aantal bedrijven (ook Kema bv) heeft al sinds 2008 stilletjes geexperimenteerd met het bijmengen van waterstof. Het kan natuurlijk, ook 100% kan, hoewel dit niet zo snel geproduceerd wordt. Waterstof is energetischer dan aardgas, het bevat geen CO2, het brand heter, dus er zijn zeker aanpassingen nodig om het optimaal te laten werken. Misschien moet elke ketel en elk gasfornhuis een sensor hebben die het mengsel optimaal afstelt. Dat zal zeker moeten als wij zelf waterstof aan het net gaan toevoegen.
Uit het jaaverslag van Eneco (2008)
Met behulp van Eneco Ecostroom wordt via elektrolyse waterstof geproduceerd. De Ecostroom voor de waterstofproductie wordt opgewekt door 334 m2 zonnepanelen die zijn geplaatst op het dak van het Kennis 8t Innovatiecentrum Ameland. Dit schone waterstofgas wordt vervolgens bijgemengd met gewoon aardgas. Stedin die het aardgasnet op Ameland beheert, stelt haar netwerk ter beschikking voor dit onderzoeksproject,
Waterstof verbrand met zuurstof en maakt zo water. Er komt geen CO2 vrij. Elk verbrandings proces in onze atmosfeer met hoofdzakelijk stikstof maakt echter ook stikstofmonoxide (NOx) dat schadelijk is. Deste heter de verbranding deste meer NOx. Een extreem verschil is er echter niet, toch blijft het beste de kook gassen af te voeren.
Koken op waterstof geeft heerlijk malse gerechten, omdat de verbrandingsgassen hoofdzakelijk uit waterdamp bestaan!
Hoe maken we dat waterstof?
Waterstof maken is erg simpel.Je zet er stroom op (twee draden erin) en bij een bepaald voltage zie je belletjes ontstaan op de draden. Dat is zuurstof aan de ene kant, waterstof aan de andere. Als je de draden van nikkel maakt of een ander slim materiaal en je voegt de juiste stoffen aan het water toe dan gaat dat best soepel. De efficientie (energie in waterstof per kWh stroom gebruikt) is hoog, 80% Er ontstaat ook wat warmte, die je nuttig kunt gebruiken (bv om water in een reservoir te verwarmen).
Het waterstof kan onder druk worden gegenereerd, dus gasdruk. Dan hoef je het niet meer samen te persen, dat gaat wel iets minder snel, maar de stap tussen uw waterstof en het gasnet is een hele eenvoudige. Misschien zijn er eisen aan het bijmengen en is het verstandiger om een unit in uw wijk te zetten die voor een aantal huishoudens de waterstof in het gasnet inbrengt, daarbij bv het waternet gebruikend en warmte aan de stadsverwarming toevoegend (hoewel gas en stadsverwarming meestal niet goed samengaan).
U kunt het waterstof gas als u dat thuis of in uw achtertuin genereerd ook zelf opslaan, gescheiden van uw gasvoorraad, en zelf bijmengen. De kosten daarvan zijn verbazend laag, als u maar ruimte heeft voor een grote ballon. Deste lager de druk in de ballon, deste minder gas zal er uitlekken. Een van de gevaren is het ontstaan van knalgas (u raad al waarom) maar er zijn methoden om dit te voorkomen.
En hoe gebruiken we de waterstof?
Niet alleen kunnen we het met waterstof verrijkte gas gewoon verbranden, met minder CO2, we kunnen het ook in brandstof cellen gebruiken. Deze zijn soms in staat om zowel methaan als waterstof te verwerken. Dit proces is niet erg efficient, dwz je krijgt maar 50% van de energie die in het gas zit terug als stroom. De rest wordt omgezet in warmte. Dat laatste is alleen nadelig als je geen warmte nodig hebt. In de meeste huishoudens kan de warmte echter goed worden gebruikt, in de boiler of iets vergelijkbaars..
Ok dus teruglevering..
Gas is heel iets anders dan stroom. Als je gas in een leiding pompt zonder dat het meteen weg kan stromen gaat de druk omhoog. Later als je het gasfornuis gebruikt daalt die druk weer iets (moet in een bepaald gebied blijven). Stroom kun je zo niet ‘samenpersen’ of in het net opslaan. Gas terugleveren is dus makkelijker dan je zou denken. U kunt bij uw eigen waterstofgenerator het volume waterstof dat u toevoegt meten, of u kunt de stroom (kWh) meten die u naar een gezamelijke waterstofgenerator stuurt. Zo kan precies na worden gegaan wat uw aandeel is, en kan zelfs worden gesaldeerd. Opslag is eenvoudiger en goedkoper dan die van electriciteit. U zou net als op Ameland een panelen veldje kunnen hebben die uw net en buffers op druk houden.
Where to start
Nederland is een gasland. Dat is wellicht de reden waarom we niet zo veel over zelf waterstof produceren horen. Een andere reden is misschien dat het mensen echt zelfstandig kan maken. Een paar kuub is genoeg om uw dagelijkse behoeften aan waterstof op te slaan, en dan heeft u geen gasaansluiting meer nodig. Dat ‘kost’ geld (te duur kan gezegd worden vanuit degenen die momenteel profiteert of vanuit uw optiek!).
Warmte is uberhaupt geen focus terwijl daar het grootste deel de energie die we verbruiken naartoe gaat. Het is de markt van de gasleveranciers en stadswarmte centrales die een zeer merkbare lobby hebben (misschien kent u de “niet meer dan anders” discussie, en de gespreken over prijsbescherming zodat stadsverwarming zelfs waar de dienst nog niet bestaat garantie heeft dat het genoeg zal omzetten?). U bent als burger echter niet beperkt in uw vrijheid om waterstof te gebruiken en bv. als cooperatie de mogelijkheden te exploreren. Piece of cake.
Biogas
We hebben het overigens nog niet over terugleveren van biogas gehad. Dat zal in een huishouden niet snel voorkomen, omdat bioreactors moeilijk te managen zijn en de hoeveelheid te vergassen afval meestal meevalt. Maar biogas installaties zijn aangesloten op het gasnet. Hier gooit de gaslobby roet in het eten door bij elke aansluiting een bufferleiding te eisen die heel lang moet zijn en het aansluitproject heel duur maakt. Zoals zo vaak luistert de regering te veel naar de bestaande spelers, zich niet bedenkend dat het gewoon bedrijven zijn die zeggen en doen wat goed is voor de winst.
ref : gasterugleveren
De economische crisis is een energie crisis, dat mag u meteen in uw zak steken. Daarom is geen enkele strategie effectief, economische denken beschouwd de aanvoer van energie als normale handel in het systeem. Dat moet ook wel, want hoe verzilver je anders die miljoenen vaten olie, tonnen kolen en kuubs gas.
In werkelijkheid speelt fossiele energie natuurlijk een bijzondere rol in een economisch model. Het is een creatieve factor (als het in machines gebruikt wordt), het zorgt voor prijscompetitie en marktvergroting (als het in de logistiek gebruikt wordt), het is een grondstof, het kan tot producten verwerkt worden (plastic), het kan een factor zijn in de voedselproductie (kunstmest uit gas, landbouw). In veel van deze rollen zijn fossiele brandstoffen een limiting factor die nu nog niet limiting is, maar die dat wel met desastreuze gevolgen kan worden.
Maar stel dat er alleen fossiele energie werd gebruikt, dan moet duidelijk zijn dat de productie van goederen en diensten, de logistiek e.d. in omvang beperkt is door de aanvoer van die energie. Deste efficienter de ‘economie’ deste meer producten per vat olie, maar er is in principe een linear verband tussen het aantal producten dat steeds weer gemaakt moet worden en het aanvoer volume van de fossiele energie.
Over geld hebben we het dan nog niet gehad. Geld functioneert doordat mensen dingen voor een bepaalde prijs willen verkopen, met geld kan dat.
Ons economisch groeimodel wordt eindelijk openlijk door politieke partijen bekritiseerd. De groei is niet nodig, nadelig, onrealistisch wordt door verschillende politici betoogd, met name door Marianne Thieme van de Partij van de Dieren. Het is een feit dat als je de Aarde als koektrommel beschouwd, je net als bij een koektrommel op een goede dag de bodem zult zien, een bodem die je niet uitlegt hoe je de trommel weer vol krijgt.
Economische groei was de expansie van fossiele brandstof gebruik, met als bijeffect een toename in welvaart en bevolking.
Een gebrek van de stelling dat economische groei onwenselijk is bestaat er uit dat het geen alternatief biedt. Ok, mensen kennen de economische principes, maar wat dan als je de maat ‘groei’ elimineert. De context die mensen meedragen en zo dagelijks ervaren lijkt geen alternatief toe te laten.
Best case scenario
De grootste reden hiervoor is dat deze economie ons zo gemakkelijk ter beschikking staat. Dit is net als wanneer je met een touringcar en route naar een afgrond bent. De vering is comfortabel, de TV laat een leuke film zien, het uitzicht (omgeving Grand Canyon?) is adembenemend, het toillet is schoon, er is bier aan boord. De schauffeur roept nerveus in de microfoon "Wil iemand stoppen?". Iedereen haalt zijn schouders op.
Er zijn twee kanten aan het wakkerschudden van deze mensen. Ten eerste moet men hun aandacht hebben, ten tweede moet men weten wat ze in plaats van hun huidige gedrag moeten doen. Het grote probleem is dat de bindende factor in onze samenleving de eerste dienaar is van economisch denken, nl. geld. Ons gedrag wordt voor 90% georganiseerd door financiele afwegingen. Het economische marktprincipe zit in elke stap die we nemen. Alle stappen die ons van die rails oplichten zijn strafbaar, en iedereen vindt dat prima. Onze mentale capaciteit bepaald onze macht, niet onze fysieke, zelfs niet voor Badr Hari. Zo zijn we overgeleverd aan het publieke debat, waarbij de grenzen van wat we in dat debat kunnen bereiken wordt bepaald door wat de meeste mensen van commerciele media en gebrekkige publicaties onthouden. We zijn zo gevangen in een virtuele realiteit, in een touring car met video, gezelschap en bier.
Disneyland heeft een schaduwkant
Oplossingen
Maar wat dan? is de vraag. Het eerste antwoord is "Wat denk je zelf? Denk eens na!". Wie in de touringcar zit heeft immers verantwoordelijkheid voor het eigen leven. Het schrikbeeld dat veel mensen er toe brengt om de ogen maar weer op de video te richten is een geliefd thema van economen. Zonder economische groei keren we terug naar de middeleeuwen. Dat is een handige positionering, want dat stelt de mensen die economische principes aanhangen in staat mensen naar wens tot de bedelstaf te veroordelen, dwz menselijke welvaart is een externaliteit van economisch denken (two tier economy?)! Dit is in de beleving van de rest dan de prijs van de strijd tot behoud van economische groei.
Goed opgeleide consumenten aan hun lot overlaten is wreed. Mensen die braaf geloofden dat ze niets hoeven te weten maar vooral sociaal moeten zijn staan opeens zonder braadworst bij de BBQ. Er zijn werkelijk een hoop mensen die zich met volle overgave met deze karikatuur vereenzelvigen. Daar horen ook een hoop afval scheidende groene stroom gebruikende vrijwilligers bij. De oplossing ligt NIET op individueel niveau! De oplossing ligt in een collectief stuursignaal.
Vergroenen is goed, maar een fundamentele verandering is vele malen effectiever.
Partijen die de bui al zagen hangen zijn meteen in actie gekomen om het ontstaan van een ‘dappere burger’ te voorkomen. Zo moeilijk is dat niet. Door de totale verbinding die we allemaal via onze portemonnai met economische principes hebben, en onze angst sociaal verworpen te worden is het zeer eenvoudig mensen in groepen te dirigeren. De OWS, de Tea party, De Zero Energy groepen, de Dierenliefhebbers, De poetsers, De Anarchisten. Panelen zijn duur, windmolens maken lawaai, je moet alles samen doen. Sociale vertraging, vraag het eens aan een friese boer, die kent dat niet. Elke valkuil wordt gevoed in een zeer effectieve verdeel en heers strategie. En natuurlijk zijn er genoeg mensen die werkelijk gepassioneerd zijn maar helemaal niet om het grote plaatje geven. In de touringcar ontstaan verschillende groepjes die om aandacht vragen en onderling heftige discussies voeren. Een miljoen mensen steekt de vinger tegelijk op. Er zijn spreekkoren die roepen "Stop de bus!". Een enkeling wil naar de chauffeur lopen, maar wordt snel getackeld, zo kunnen we niet overleggen! Geen geweld! Alsof het verpletterd worden onder in het ravijn een middagdutje is. Maar geweld is niet eens nodig.
Zoals altijd bestaat het probleem er uit dat niemand het oplost
Goed. Dus geen economische groei? Maar wel naar men mag aannemen productie, competitie, handel. Hoe dan? De oplossing is extreem simpel. Alleen activiteiten op basis van hernieuwbare energie, alleen activiteiten die netto hulpbronnen toevoegen. Einde zelfbeschikking van fossiele industrie en bankwezen, want iedereen weet dat geld de organiserende factor is, die factor moet niet aan de willekeur van banken zijn overgeleverd.
"Ja maar de banken weten wat het best is voor de economie!" Inderdaad. Dat is het probleem. Wat het best is voor de economie is niet het beste voor ons.
Dit aan het publiek uitleggen kan prima, maar dan hoeft men zich niet te laten beperken door economische overwegingen. Dat is het manco van alle voorstellen tot nu toe.
"Ja maar je kunt niet zomaar met schulden en bezittingen aan de haal gaan!". Nee? Wie tart de wil van onze wetgevers? Wie bepaald wat er in Nederland of Europa gebeurt? Wie zo redeneert nodigt financieel stormweer en handels embargo’s uit. Het tipping point is waar de hernieuwbare branche de fossiele branche niet meer nodig heeft. Waar de agrarische sector autonoom fungeert. Momenteel is dat helaas nog niet zo ver.
Onze touringcar zit echter niet op slot, de handrem, contact sleutel, rem en het stuur zijn binnen bereik, de ramen kunnen er uit, de dieseltank en banden kunnen lek. Maar we kunnen natuurlijk ook gewoon met de chauffeur gaan praten, of de politie bellen. In Europa is actie veel beter mogelijk dan bv. in de VS.
Het mooie is dat er zelfs een elegante uitweg is. Er is een goedkope vreedzame uitweg (hernieuwbare energie in zijn volle potentie), een die echter op alle fronten wordt geblokkeerd door degenen die momenteel het meest met het economische model zijn verbonden, de banken en de fossiele industrie. Dwz de man die de diesel voor de touringcar verkoopt wil dat we doorrijden en nog eens tanken, de man die daarvoor de geld transactie verzorgt en een dik salaris verdient is ook belanghebbende. Geld is politiek geladen, het is fundamenteel pro-fosiel (zn. #carboncredit).
De fout die we tot nu toe gemaakt hebben is te denken dat de banken en olie maatschapijen hernieuwbare energie zouden toelaten, dat de markt neutraal en rechtvaardig is. Maar dat is niet zo. Economische wetten dwingen bedrijven te kiezen voor de makkelijkste en ‘goedkoopste’ manieren om hun ‘markt’ te veroveren. De competitie is zelf een resultaat van het verdelen van een schaars goed, nl. fossiele brandstoffen!
Einde oefening.
De fundamentele maatregel is het onder controle brengen van de fossiele industrie, en daarmee samenhangend de financiele sector (die anders direct zou instorten). De volgende keer dat de touringcar gaat tanken staan er een paar agenten bij de diesel pomp. Geen diesel meer op deze route! Uitstappen.
Als de macht van de fossiele sector gebroken is, en deze zich niet meer kan vertalen in willekeurige allocatie van economische kracht (geld), valt ook de rem van innovatie en realisatie van hernieuwbare energie. Patenten die fungeren in financiele instrumenten zijn zo’n vervreemding dat het systeem het meest gebaat is bij algehele opheffing. Auteurloze vernieuwing, zeer middeleeuws.
Denkt u dat het actie commitee "Red de woestijnmol" die de zonnecentrale tegenhoudt die passie nog opbrengt als het niet door een oliemaatschappij gefinancieerd wordt? Voorbeeld Koch en Teaparty ref Ivanpah. Door het probleem op deze manier aan te pakken los je het met kwadratisch effect op. Door het in de fossiele/financiele context te proberen op te lossen boek je alleen winst die je de hoop niet doet verliezen. "We hebben met de chaffeur gepraat, maar hij doet alleen zijn werk."
Een mes in het hart van het beest is beter dan duizend speldenprikjes in de gepanserde huid. Het mooie is, als u het wil gebeurt het, dan gaat het roer om, en is de toekomst weer rooskleurig.
Noem het de Groeitransitie. De transitie van schijngroei (expanderende fossiele consumptie) naar werkelijke groei (toename beschikbare hulpbronnen en welvaart).
1. It ain’t over until it is over
PS. Gandi deed het vredenlievend, denken velen. Maar er zat 10 jaar tussen het moment van zijn symbolische daad (zelf zout verzamelen) en het opheffen van de zout belastingen. Dat was op de dag dat de laatste Brit de regering verliet. Zo zal ook een fossiele uitfasering door een publiek, liefst mondiaal orgaan pas beginnen als elke huidige belanghebbende er uitgeknikkerd is en van zijn financiele macht is ontdaan.
2. Hoe krijg je iedereen mee
Om gebieden die groot ascentie potentieel zien in hun fossiele reserves, zoals Venezuela en Brazilie, Africa mee te krijgen moet de rem van zonnecentrales, voor electriciteit en methaan (sabatier proces). Greencheck weer hoe dit zonder veel fossiele input kan worden gerealiseerd.
3. Meer hulpbronnen
Niet economische initiatieven moeten hulpbronnen aanzuiveren. Dat kan zonder kosten. Greencheck weet hoe.
PS 2
Banken en fossiele energie bedrijven zijn geen pure economische entiteiten.
Een bank kan geld creeren op basis van assets die ze zelf beoordelen. Met dat geld kunnen ze regulatie afstompen of omkopen. Dus zonder streng toezicht gaan ze op den duur stelen van beleggers en rekeninghouders. Dit is bijna niet te voorkomen.
Een fossiel energie bedrijf produceert zijn product met fossiele energie. Eventueel geld hebben ze niet nodig, ze kunnen altijd in de keten brandstof krediet creeren. Tegelijk is geld dat in omloop iets waar zo’n bedrijf volgens de regels zijn olie voor moet verkopen. De hoeveelheid geld die in omloop wordt gebracht moet dus afgestemd zijn op de fossiele brandstof productie (anders gaan de prijzen fluctueren). Deze verstrengeling en de rol van fundamentele motor achter productie maakt fossiele bedrijven een economische anomaliteit. Zelf zullen ze dit natuurlijk ontkennen.
Stroom gedraagt zich anders dan je zou verwachten. Wanneer u een apparaat aanzet dan tapt u electronen af van een grote vijver, en daarmee verlaagt u het niveau van die vijver. Deze wordt direct aangevuld uit allerlei bronnen van seconde op seconde, om zo te zorgen dat elke keer als een apparaat aan of uit wordt gezet er ongeveer evenveel water in de vijver zit.
Vaak wordt gedaan alsof het om een soort pakhuis gaat, u neemt hier 10 kWh af en ergens anders komt even later 10 kWh bij. In de tussentijd zitten die kWh in het net. Dat is niet zo. Uw terug geleverde kWh is opgebruikt of verloren gegaan, en de geleverde kWh wordt op het moment van gebruik ergens in het net gegenereerd.
Verliezen per type electriciteits leiding
Het net zelf consumeert stroom. In Nederland is dat minstens de output van 1 centrale die continue verloren gaat in netverliezen. Electriciteitsbedrijven zweren bij het net, the grid, smartgrid e.a. omdat dit hun business is. Je koopt stroom bij Eneco, Essent die via het netbedrijf bij u wordt geleverd. Door het directe karakter van stroom is zonder opslag een internationaal net nodig, zodat teveel ergens kan worden gebruikt, te weinig tijdig kan worden aangevuld.
U merkt daar niet veel van, staat de windmolen naast uw dorp op volle toeren te draaien dan gebruikt u die stroom voor het tarief. Is het windstill en nacht dan kunt u wel kernenergie uit Belgie gebruiken (ook ‘groen’!). Per geleverde kWh moet in het laatste geval flink meer kWh geproduceerd worden. De kosten voor u blijven gelijk, de kosten voor de leverancier zijn dat nooit. Die zijn voor elk huis verschillend. Dat is iets dat u niet vaak zult horen.
De aard van dit systeem met zijn noodzakelijke handel in actuele capaciteit, vraag en aanbod is een soort goudmijn voor de handelaren. Zonder de handel, zonder de noodzaak om te balanceren, zou het helemaal niet zo spectaculair zijn. Het zwakke punt, het ontbreken van goede buffering, is de reden waarom er zoveel werk in zit.
Het is niet zo dat buffering niet mogelijk ik. Het kan al meer dan 100 jaar prima, maar dan heb je een probleem : je lost een belangrijk probleem op. Het kan met flow batterijen, accu’s, water opslag, perslucht opslag, waterstof batterijen, er zijn legio mogelijkheden.
Buffering van energie is verliesgevend, alleen ultracapacitors hebben een zeer hoge efficientie (~95%), batterijen (85%) en waterstof (70%) laten maar weinig van de geinvesteerde energie over. Daarom is het ondanks de netverliezen nog steeds aantrekkelijker om direct te produceren en te leveren. Kortom met centrale opwekking op basis van grondstoffen (gas, kolen, olie, nucleair) is een uitgebreid grid zonder opslag het meest interessant.
Duurzaam hoeft niet efficient te zijn
Maar met hernieuwbare energie bronnen is dat verhaal anders. Die energie kost niks, of heeft een dalende prijs. Als daar wat van verloren gaat is dat niet erg. We denken heel snel in de waarde van windenergie omdat de turbines met leningen worden gebouwd. Daarbij wordt heel nauwkeurig de monetaire impact bepaald over 15 jaar oid. Het is een spel dat niet werken zal vanwege de aard van ons geld, maar momenteel nog voor veel ‘nuttige’ vertraging zorgt, een hoofdstuk apart.
Stel er staat een windmolen naast het dorp, en die molen is van u. Hij is afbetaald. Als we nu alleen op levering aan uw dorp focussen dan heeft u meteen een probleem. De molen draait met varierende snelheid, en vermogen, dus iedereen die die stroom gebruikt ziet de zelfde variatie (ref Rambo martel scene ). U zou opslag absoluut nodig hebben, of een groot deel van de stroom verliezen. Stel dat u die heeft, bv. via lage druk NickelWaterstof batterijen in de turbine pilaar. Dit is een type batterij dat zeer lang meegaat, zeer efficient is, zeker voor korte perioden van opslag. Dan kan (gegeven dat de batterij voldoende capactiteit heeft) u rustig gaan slapen terwijl een regel systeem de batterij vol en het net ‘nat’ houdt.
Nickel IJzer Batterijen bevatten geen zuur en gaan 50+ jaar mee.
U kunt met uw windmolen met opslag gaan nadenken over de utilisatie van uw stroom. De huizen vlak bij de molen gebruiken het minst per kWh. De huizen die ver staan het meest. Dit kunt u niet afrekenen door naar de meters in de huizen te kijken, die geven blij aan wat u ter plekke levert, niet wat u daarvoor moet produceren!
Bewoners die ver wonen kunnen aanbieden zelf opslag te regelen, zodat u die niet hoeft aan te schaffen, waarbij u levert tegen een lager tarief. Uiteinelijk kunnen zulke mensen zelf een molentje nemen, of zonnepanelen en dan hebben ze ook opslag nodig.
Nog schokkender kan het zijn als iedereen besluit dat stroom voor thuis consumptie via een gemeente belasting wordt betaald, een belasting die via het onderhoudswerk weer in de gemeenschap terugkeert. Dit vereist wel lokale turbine fabrieken, handige bouwers e.d. net zoals vroeger met onze houten windmolens die we zelf onderhielden.
Om kort te gaan, met eigen energie bronnen is het een compleet ander verhaal dan nuleair/fossiel +grid+markt en geen opslag. Met hernieuwbaar+net+opslag zult u op den duur marginale kosten aan energie hebben, en is geen supergrid nodig, geen (inter) nationale handel.
Super snelle batterijen, werkelijke prijs is onbekend
Het is een dynamisch spel waarbij het er om gaat hoe makkelijk het voor u is, hoeveel u moet betalen en hoeveel moeite u moet doen. Momenteel hebben de mensen die de centrales en de internationale markt exploiteren zoveel geld dat ze u op allerlei fronten kunnen wijsmaken dat dit de beste optie is. Maar voor de stroom en warmte waarmee u uw wooncomfort verzekerd zijn er ook andere oplossingen die in plaats van doorlopende kosten en complexiteit te realiseren zijn met afnemende kosten, simpel.
De prijs van opslag is geen reele prijs. Bv. zogenaamde flow batterijen, van lood, vanadium of andere stoffen, zijn niet zo duur om te maken, zijn niet eens gepatenteerd. Tegelijk is de stroom die u wordt aangeboden veel te goedkoop. Dat kan bijvoorbeeld door de totale kosten van kernenergie niet direct te verrekenen maar op den duur op de dan levende mensen af te schuiven (Zoals ook met fossiele brandstoffen gebruikelijk is).
Er kan enorm veel geld in een internationaal grid worden gestoken. Dat geld kan men beter uitgeven aan energie opwekking, lokaal, duurzaam. Als u het bovenstaande heeft gevolgt weet u dat de sleutel om een verschuiving te weeg te brengen de opslag van stroom is. Dat geldt overigens ook voor warmte, dwz slimmere warmte opslag.
Een goed voorbeeld voor een manier van stroom opslaan is de Nicker IJzer batterij. Dit type is meer dan 100 jaar oud, gebruikt geen zuur, en gaat 50 jaar mee. Deze batterijen zijn duurder in de aanschaf, maar vervolgens heeft u er bijna geen omkijken meer naar.
Greencheck installeert momenteel ook CIS panelen, deze zijn zeer donker van kleur, ecologischer en leveren 20% meer op. Hierboven een ontwerp van een luifel van panelen, 21-23 stuks, opbrengst 3,4 kWp. Steunen zijn Schletter ‘facade support’ met aanpassingen.
Datasheet. Heeft u interesse dan kunt u altijd een email sturen naar info@greencheck.nl
We betalen voor stroom, electriciteit, als consument en als bedrijf. Deze stroom wordt momenteel op exchanges verhandeld, zodat hij zo goedkoop mogelijk is. Deze stroom kent oorsprongs certificaten, zodat we kunnen kiezen of we groene,grijze of zwarte stroom willen, althans, een abonnement er op. Dit is zo’n beetje de gangbare kennis. Daarbij denken de meeste mensen dat je stroom niet goed grootschalig kunt opslaan, en dat het daarom nodig is om kolen/gas centrales draaiende te houden. Al deze dingen zegt nog niks over de prijs van stroom.
Consumenten betalen btw en energiebelasting over hun stroom, die ze ook weer terug ontvangen als ze terugleveren bv. met zonnepanelen. Wordt teveel teruggeleverd dan gelden andere regels, dan concureert men met producenten en moet men dezelfde lage prijs rekenen. Dit zijn regels die algemeen geldig zijn en die soms niet helemaal sporen. De energiebelasting is geintroduceerd om duurzaamheid te stimuleren. Een centrale voegt niks toe aan stroom, is niet persoonlijk betrokken bij de verkoop, dus waarom BTW?
De gebroeders Koch hebben afgelopen decennia fijn gestookt in de media in de VS. Ze gaven veel geld aan nep organisaties die op allerlei manieren hun bedrijfsresultaten bevorderden, of het nu klimaatsceptici waren of rechtse politici. Net als krantenbaas Rupert Murdoch in Engeland, die zelfs Tony Blair belde om te vragen of deze eerder Irak binnen kon vallen (goed voor de oplagen) hadden ze geen enkele scrupules. Meer olie verkopen! Rijker worden, was het enige dat telde. Nu blijkt het resultaat uit een door henzelf bekostigde studie..
"Our results show that the average temperature of the Earth’s land has risen by two and a half degrees Fahrenheit over the past 250 years, and one and a half degrees Fahrenheit over the most recent 50 years. Moreover, it appears likely that essentially all of this increase is due to the human emission of greenhouse gases." (bron)
De wetenschappers waarvan velen ‘skeptics’ waren (dwz betaalde fudgers) vinden nu dat de waargenomen temperaturen aan de hoge kant van de verwachtingen zitten, dwz, we hebben te maken met een worst case scenario.
" our analysis suggests a degree of global land-surface warming during the anthropogenic era that is consistent with prior work (e.g. NOAA) but on the high end of the existing range of reconstructions."
Dit laat zien dat het IPCC conservatieve schattingen naar buiten bracht. Wel aardig, eerst iedereen op de kop zitten dat ze overdrijven (Koch deed dat natuurlijk met dezelfde skeptici die nu hun handen wassen) en ze dan verwijten de realiteit niet hard genoeg neer te zetten. Leugenaars kunnen alle kanten op!
Greencheck vindt dat de amerikaanse industrie al meer dan 55 jaar wist hoe de vork in de steel zat, maar dat men schattingen maakte tav kosten baten of er gewoon niet over nadacht. De kennis was er getuigen (nogmaals) onderstaande video. Nu Shell nog..