Een invloedrijk trio (U.S. Senator Bill Bradley, former Pennsylvania Governor Tom Ridge, and former U.S. Comptroller General David Walker) in de VS stelt voor 5% directe belasting te heffen op olie, of het nu import is of in de VS gewonnen, om zo te betalen voor efficientere transport opties. Voor het eerst lijkt het te dagen waar het om gaat, niet om het geld, maar om de stoffen die met geld worden verhandeld. Je bouwt geen infrastructuur met een berg dollars, maar met benzine, diesel en olie om alles wat nodig is aan te drijven. Als regering kun je die bij de bron gaan halen.
"Levying a tax on oil would fund transportation projects and drive down oil dependence" (bron)
Er zitten wel haken en ogen aan de motivaties van het trio, het zijn harde republikeinen en geen vriendjes van Al Gore. Het kan zijn dat deze mannen een voorhoede zijn voor het reserveren van brandstoffen voor de industrie, ten koste van de behoeften van de bevolking.
Oorlog 2.0
Weinig mensen zullen het beamen, maar we bevinden ons in een wereldoorlog. De vorm die deze aanneemt is echter nieuw, en daardoor zien mensen het niet zo snel. De wereldoorlog wordt uitgevochten in en tussen de financieele instituten, doordat de mensen zich consument hebben laten dopen met de belofte dat als ze maar niet teveel nadenken alles goed zal komen. Dat laatste kan niet in een wereld waarin alle bronnen aan het opdrogen zijn. Olie, water, hhour, helium, uranium, water, vis alles raakt op. Daarover wordt momenteel hoofdzakelijk gevochten door met schuld te schuiven. Betekenisloze schuld die consumenten niet snappen.
De financieele instituten laten het schulden monster los op alle zwakke plekken op aarde, en maken winst door zich tegen de ondergang te verzekeren. Europese banken hebben verzekeringen tegen een grieks faillisement die echter uitbetaald moeten worden door amerikaanse banken. Elk land probeert zich uit dit netwerk van afhankelijkheden te onttrekken als een kat die uit een boom probeert te klimmen. De instituties zijn als een theekransje van zelfmoord jihadisten met elkaars touwtjes in handen.
De tachtig jarige oorlog stopte toen de Spanjaarden door hun goud heen waren. De Britten waren volledig afhankelijk van de Rothshilds in de Napoleontische oorlog. Niets gebeurt zonder invloed van de financiele sector.
Nu worden resources (olie, gas, koper, e.d. nog via dit spel verdeeld, door JP Morgan Chase voornamelijk). De markt die JPM beheert, die zich over elke essentieel goed uitstrekt, tot aan foodstamps (waar een goed deel van de amerikanen van leeft) toe, is niet vrijwillig maar gewongen door schuld en omkoperij. De gevolgen zijn zeer schadelijk, want door deze orde gaat alles gewoon door, terwijl op het klimaat probleem gereageerd moet worden.
We komen langzaam tot het moment waar mensen die wel serieus zijn, die wel nadenken over wat goed is voor het land, en niet gretig doorgaan met het verwennen en uitmelken van de consument, de leiding overnemen. Dat zal zijn als deze mensen invloed krijgen in de regeringen. Dat zal zijn als corporaties gedwongen worden zich in een bepaald land te vestigen, zonder de rechten die ze nu ontlenen aan een oude privacy wet ter bescherming van slaven.
De oorlog is aan de gang maar de vraag is hoe lang dit nog via kantoren en mannen in pakken zal lopen. We zien dat Duitsland niet akkoord gaat met de beslissing van Moody’s dat Griekenland offline moet (failliet, uitverkocht en niet in staat energie te kopen). Dat is tegen de regels van het spel en laat zien dat Europa zichzelf in reele termen erkent : Griekenland is arm, maar dat betekent niet dat het zich te grabbel hoeft te gooien.
Lybie kan de volgende scheur zijn. Europa en de VS hebben de olie nodig. Lybie heeft de olie ooit willen weggeven, maar nu denkt het daar anders over. Khadaffi is extreem opgelicht door Goldman Sachs. Lybie vertrouwt nette mensen met contracten niet langer en belooft de strijd naar Europa te brengen. Dat is helaas extreem eenvoudig.
Oorlog 2.0 betekent dat hulpbronnen moeten worden gereserveerd voor de industrie. Deze hebben de sterkste lobby en er is geen oorlog geweest waar de industrie niet goed aan verdiend heeft. Basf en IBM zijn beide rijk geworden door Hitler. In een openlijke oorlog is het makkelijk mensen aan het werk te zetten en te ransoeneren. Nu gaat het anders. De strategische belangen bepalen dat een land een aantal zaken op orde moet hebben. Deze moeten geregeld zijn ongeacht wat de financieele wereld denkt of doet. Het is zelfs maar de vraag of men de financieele wereld op zijn hand heeft, want deze draaien kennelijk de hand niet om om hele landen via hun fraude in de uitverkoop te gooien, voorbeeld Griekenland.
De honger van de industrie is groot. Fabrieken en andere productie activiteiten vergen 20 maal zoveel energie als de bevolking (voor elke burger wordt per dag 20 keer zoveel energie in de industrie gebruikt als de burger zelf gebruikt) . Dat gaat dus pijn doen, aangezien het model in de financieele sector geen rekening houdt met vraag. De burgers hebben nauwelijks een lobby, de politiek houdt zich bezig met kleinburgerlijke onzin. Dat worden bergen mat kaplaarzen voor mensen die deze niet kunnen betalen. Zo is het altijd gegaan, sinds de industriele revolutie.
De rechts mannen die hierboven een quotum van de olie voor hun activiteiten willen reserveren zijn mischien gemotiveerd door een eerlijke wens om de olie afhankelijkheid te verminderen, maar het rechtse kamp kenmerkt zich doordat zij niet in staat zijn logisch te redeneren en nooit zeggen wat ze werkelijk willen. Het kan beter gezien worden als een eerste zet die nodig is om tot het eind door te gaan met het omzetten van olie in stuff ongeacht de maatschappelijke problemen die worden veroorzaakt.
