Op basis van het boek ‘Make room, Make room’ uit 1966
Met 141 miljoen amerikanen onder een ‘Heat Dome’, een hitte stolp van warme vochtige lucht en meer dan 316 aaneengelsoten maanden dat de temperaturen hoger zijn dan ooit wordt het steeds moeilijker het religieuze ontkennen van de het probleem door te zetten. Net als een kind dat probeert zichzelf onzichtbaar te maken blijven klimaat sceptici zich in discussies mengen met argumenten die all duizend maal ontkracht zijn.
June 2011 was the 316th consecutive month with a positive global temperature anomaly. (bron)
Het begint langzamerhand te irriteren. Er staan levens op het spel, De heat dome in de VS kost levens en blijkt zelfs zelfmoord en agressie te veroorzaken. Het mag niet onopgemerkt blijven dat we langzaam in debuurt komen van het scenario in de film Soylent Green. Hoge werkeloosheid, hoge temperaturen door het "Greenhouse effect, everything is burning up" en de (nu nog aanstaande) dode oceanen. De dood van Sol in de film is misschien meer symbolisch, want de bedrijven als BP, Shell, Monsanto leggen de zon en haar creatie te rusten, ten minste voor de komenden 4 miljoen jaar. Sol, de zon, is een vergevingsgezinde ‘god’ die zelfs vandaag de trend zou kunnen helpen keren. Dan moet er echter meer gebeuren dan het plaatsen van een zonnepaneel, dan moet de wereld in actie komen. Het gedult raakt langzaam op.
The oceans died. Soylent green is not Soy + Lentil, and not algae either..
Het voorstel wordt besproken om de consequenties van de klimaat verandering een vast onderwerp te maken in de UN Security Council. We moeten dit wel met enige scepsis bekijken omdat de grootste voorstander de VS is. Er is echter een zeker onderscheid te maken tussen Washington en het Pentagon.
US Ambassador Susan Rice said that the council had an "essential responsibility to address the
clear-cut peace and security implications of a changing climate"and said all countries should be demanding action. (bron)
Ergens is het lachwekkend hoe iedereen toch aan de democratische mechanismen blijft vasthouden terwijl om ons heen voortdurend wordt gedemonstreerd dat de discussies en overeenkomsten een speciaal geval zijn.Als puntje bij paaltje komt is er een goed betaald juridisch systeem dat in staat is elke term te herdefinieren of betekenisloos te maken. Ergo : De activiteiten die onze problemen veroorzaken storen zich niet aan de wet.
BP has hired a risk-management company who advertises that a main benefit of its services is "reducing our clients’ loss dollar pay-outs" (bron)
“Traditionally, a bank would tell the Department of Justice when an employee engaged in crimes, but what do you do
when the bank itself is run by a criminal enterprise?” (bron)
Intussen zet in Engeland minister Chris Huhne de zaken op scherp:
"We cannot wait for every country to become equal, because that would mean waiting for an eternity," he told an audience at the Chatham House think tank in London. "At some point, we must draw a line and say: this starts now. This starts here."
en
"This is our Munich moment," he added, referring to the Munich Agreement, a 1938 pact that gave Hitler land in the former Czechoslovakia as part of a failed attempt to persuade him to abandon further territorial expansion. (bron)
HIermee komt Huhne op dezelfde lijn als de europese president, die al voor zijn aantreden van mening was dat de klimaat conferenties en consensus zoektocht geen resultaten zou produceren. De keuze is simpel, of we erkennen de serieuze situatie en gaan direct aan de slag met oplossingen en tegenacties, of we worden door de industrie in een reegs oorlogen geleid die bedoelt zijn om de dominante producenten door te laten gaan met produceren, of het nu voor een vreedzame of vechtende planeet is, dat maakt niet uit, dat heeft nog nooit uitgemaakt. Het is dus aan de regeringen en de burgers om de fabrieken te vertellen te maken wat nodig is, en niet zoals nu het geval is andersom.
De wereld is al enige jaren in een financiele oorlog verwikkeld, en het klimaat probleem zal het niet makkelijker maken. WIe ziet dat energie de basis van onze welvaart en adaptievermogen vormt snapt in een keer waarom deze sector geen lucht krijgt van de banken en bestreden mag worden door de olie maatschappijen. De strategie is nog steeds wie het langst kan doorgaan op de oude voet, welk continent in staat blijkt zich toe te eigenen wat ze willen. We moeten die strategie verslaan met een eigen variant : Wie kan het snelst op stoom komen met hernieuwbare welvaart ? De zon zal wachten op de volgende lichting als de mensheid zich niet ontdoet van zijn vertegenwoordigers met zelfvernietgingsdrang, maar waar wachten wij op?
