Hoewel oa door de groei in Azie en Zuid Amerika de emissies nog steeds stijgen kan een bepaald verduurzamend effect van de economische crisis worden vermoed. Volgens Greencheck is de economische crisis een energie crisis, en is de beperking van krediet rond de wereld primair bedoelt om onproductieve verkwisting van fossiele brandstoffen tegen te gaan. Dit regime moet minstens worden volgehouden tot gas en kolen redelijke vervangers zijn geworden. De financiele sector is daarbij een probleem omdat het leeft van het verstrekken van krediet, dwz het uitdelen van brandstof.
De wereld economie is niet groen. Het is een product van de behoeften van banken en industrien en olie maatschappijen, door wereldwijde logistiek kan veel meer smerige productie plaatsvinden en hebben de brandstof leveranciers en banken inkomsten. Tegelijkertijd kunnen regeringen door een soort kat en muis spel op de zijlijn worden gezet. De vlucht is altijd naar boven, naar de ongeteste belofte, bv. de SDR van het IMF, een hybride fiat munt die natuurlijk net zo weinig waard is als de Euro of de Dollar zonder een synchroon lopende stroom fossiele brandstoffen. Veel logischer zou het zijn om de energie productie te ‘crowdsourcen’, dat zou een parallele aanbods groei bewerkstelligen, de snelste manier om het welvaarts niveau te verzekeren. In plaats daarvan blijft iedereen gefocust op het slijten van smerige, giftige en uiteindelijk geocidale rotzooi.
Ehh…Jakkes!
De roep om zn. protectionisme groeit. In Frankrijk wil men meer franse waar kopen. Dit is een briljant idee. De makers dichter bij de consumenten, en nog dezelde taal spreken ook. Dit zou zeer goed kunnen werken. Frankrijk heeft relatief weinig grote schuldenaren onder zijn burgers, wel veel boeren en andere productenten van nuttige waar. Het zou een interessante casus zijn om te zien of het land 100% zelfvoorzienend zou kunnen zijn op basis van duurzame energie bronnen.
Protectionisme is een geladen term. Autonomie klinkt al beter. ‘Voorkeur voor eigen producten’ is weer een andere manier om hetzelfde te zeggen, chauvinisme is chauvinistisch. Het voordeel is dat als mensen krap zitten ze extra gaan letten op kwaliteit. Mensen begrijpen ook dat als ze de bakker willen houden ze er af en toe een brood moeten kopen. Er zitten veel verschillende duurzame- maar ook welvaartseffecten aan een terugkeer van trots op eigen producten.
“My proposal is to rectify our country’s brand image, to encourage consumers to buy French and to support very small-and medium-sized companies,” Bayrou said in a posting on his website today, ahead of the official announcement of his candidacy this afternoon.
Wie eigen producten koopt schept banen in eigen land. Het geld komt niet in handen van buitenlandse banken en kan daar niet gebruikt worden voor vijandige overnames in eigen land (om maar een zijstraat te noemen). De logistieke milieudruk is lager. Er is betere kwaliteitscontrole mogelijk omdat de producent geen ontraceerbare toeleverancier is (die slaven of kinderarbeid gebruikt of zijn chemisch afval zomaar in de rivier dumpt).
Een probleem wordt gevormd door de energie voorziening, als die van buiten Nederland (of igv Frankrijk, Frankrijk) koimt dan moet deze gekocht worden met buitenlandse valuta. Dat creert opeens eisen aan de productie, deze moet buitenlanders interesseren. Dit laat ook meteen zien hoe de verkoop van olie in Dollars leidt tot internationalisering en meer competitie (die ten eerste niet eerlijk is tav de VS en ten tweede leidt tot verschraling van de kwaliteit). Om van de internationale prijsdruk af te komen is er een simpele oplossing : Gebruik eigen duurzame energie. Kan men produceren met eigen energie dan is de productie goedkoper en kunnen de producten dus makkelijker concureren.
Als iedereen zijn energie marge afkoopt met een duurzame energie bron (zodat deze kosten niet meer in rekening hoeven te worden gebracht) dan zijn in een klap de kosten van alles een heel stuk lager (bijna nul) en zijn de kredietverstrekkers overbodig (en natuurlijk de fossiele energie verkopers). De maarschappij wordt dan goedkoper, groener en welvarender. Dus stroopwafels ipv brownies.
Het is tijd dat het publiek doorkrijgt dat de lijdensweg die de kredietcrisis heet een dienst is die we aan een vervelend oud en overbodig systeem leveren. We lijden om geen andere reden dan dat een kleine groep mensen er een leuke levenstijl op na wil houden. We doen dit omdat we geneigd zijn mensen met een leuke levensstijl te geloven, als gids te zien. De man die uit de helicopter op het binnenhof over een rode loper naar zijn witte wijn met sushi stapt zegt dat het nog even pijn zal doen, maar dan zal de economie weer gaan groeien. Daarvoor zouden we moeten bedanken. Bedenk nu maar iets, en weet je het niet, maak dan plaats voor de robo(eco)nomie.