Sommige mensen zijn bevlogen van een diepe wil om iets te veranderen in Nederland. Dat soort mensen zijn op een hand te tellen, Guus Geurts is een van hen. Hij houd hongerstaking (nu 14 dagen) om aandacht te vestigen op beleid waardoor Nederlanders te eten hebben, maar mensen in arme landen verhongeren. Zijn website heeft vele links met informatie op dit gebied.
Het contrast is schrijnend, de mensen die proberen een oplossing te verzinnen voor problemen zitten in de kou op straat, de mensen die gewoon maar doen wat het makkelijkste is zitten binnen en debatteren over van alles en nog wat. De wetten wijzigen zich te traag voor de veranderingen die we momenteel meemaken. Daarom zijn mensen gemotiveerd om de straat op te gaan, ook al word door de media bij voorkeur de dakloze verslaafde geinterviewd om een beeld te geven van de beweging.
Geurts moet dit niet doen vindt Greencheck. Maar ons Nederland heeft zo weinig mensen met enige reel bezit (ja u heeft een huis met een achtertuin), de mensen in de media denken zo sterk dat hun gepraat iets uitmaakt, dat niemand snapt dat de industrie ons allang de rug heeft toegekeerd, we kunnen als consument genieten van wat wordt aangeboden, maar als de productie stokt omdat bijvoorbeeld de olie te duur wordt, dan is dat pech. We mogen blij zijn dat we bij de Albert alles kunnen kopen wat we eten, of de Aldi oid. Maar als de producten te kostbaar worden om te maken omdat bijvoorbeeld de olie steeds schaarser wordt en de aanslag op de gasvoorraad toeneemt, dan zal niemand daar iets aan doen. Wie let dan op de mensen die het niet kunnen betalen, die geen geld hebben voor eten en ook geen middelen om deze zelf te verbouwen. Nederlanders zijn blije consumenten, maar voor een groot deel stopt alles als het geld op zou raken. Tot dat moment zijn ze echter nog niet bereid om met Guus mee te doen. Tot dat moment wordt lekker voor de buis gesnackt en getwittert.
Met de huidige leiding op bank en energie gebied zullen we een catastofe op klimaatgebied niet ontkomen. Dezelfde oplossingen (olie, kolen,gas) kunnen nog steeds worden toegepast, en dat is makkelijker dan het roer omgooien, iets dat Duitsland wel doet. Nederland heeft een hoop welvaart omdat we die met olie krediet van Shell kunnen kopen, omdat we de expats en grote bedrijven te vriend houden. Maar de grote bedrijven voelen zich niet verantwoordelijk voor de nederlandse bevolking. De nederlandse hulpbronnen worden ook niet vrij aangewend om voor nederlanders te zorgen. Waarom moet een nederlander krom liggen voor zijn hypotheek? Omdat hij jaloers is op de koper die minder betaald? Geef Nederlanders hun huis. Hoeveel wind energie waait ongebruikt over ons land waarmee ouderen hun boiler zouden kunnen stoken? Waarom wordt niet overal naar aardwarmte geboort? Dat is toch een warmte bron die decennia kan meegaan? Nee, Nederland heeft leiders die mee willen spelen in het olie/krediet spel, het doodlopende spel.
Alles wordt in ‘economische’ termen beschouwd omdat het systeem dat olie verdeeld via krediet alle activiteiten tegen dezelfde meetlat legt, die van de fossiele hulpbronnen. De marges voor de mensen die daarvan profiteren zijn belangrijker dan bv. een verandering in onze voedselvoorziening, bv. bonen uit Europa voor koeien, niet GM soja uit Zuid Amerika waar de oerwouden voor worden platgegooid. Ook niet de ontheeming van Africanen zodat we in Ethiopie en Somalie intensieve landbouw kunnen bedrijven. ‘Economisch’ betekend zuinig omgaan met olie, maar het gebruik ervan tegelijk maximaliseren, dat doe je door mensen te laten concureren voor olie krediet (voor de normale man, krediet). Er is geen investering in groei, alleen het uitdelen van olie aan de meest efficiente consument. Hiermee is niks mis, maar het betekent vandaag de dag capture. Een juk waarom we vechten.
Er is niks mis met effectief zijn, maar waarom kan dat alleen op zo’n medogeloze manier? Als niet iedereen om de fossiele brandstoffen moest vechten dan zou er veel meer ruimte zijn voor rechtvaardigheid, dat zie je in verlichte culturen waar van alles genoeg is. Waar niet een zero sum game gespeeld wordt (als jan dit vat olie koopt, heeft piet niks en andersom). Niet meer strijd om fossiel of harder bidden is de oplossing, maar meer energie voor ons en voor de armen zodat wij en zij daarmee kunnen verbouwen en produceren wat nodig is.
We zien dat geen leider zijn olie volgens eigen wensen mag managen. Gadaffi mocht dat niet, Saddam mocht dat niet, Ahmedinejad mag dat niet. Goed, het zijn barbaren, maar niet meer dan in landen zoals Egypte, die wel zijn olie volgens de wensen van de VS verkocht. Het is dus lastig voor te stellen dat een land als Nederland bv. Shell zou nationaliseren. Maar zoiets zou wel het verstandigst zijn, niet omdat er dan een mooi olie bedrijf zou ontstaan, maar omdat de olie dan voornamelijk naar de productie van duurzame bronnen gesluist zou kunnen worden zonder inmenging van banken of andere partijen. Nu laten landen zich tegen elkaar uitspelen door olie bedrijven die zeggen dat ze anders vertrekken. In plaats van een klimaat conferentie in Cancun zou er een fossiele brandstof conferentie moeten zijn waar geen enkele olie, kolen of gas maatschappij zou zijn uitgenodigd. De centrale vraag zou zijn "Hoe het meest snel en humaan met de beschikbare middelen de duurzame energie productie te doen exploderen. Hoe fossiel het snelst te marginaliseren."