Membraanvrije Laag energetische Ontzilting met Vetzuren

Er zijn veel manieren om zout water, zeewater, drinkbaar te maken. Meestal heeft men het over hoge druk membraan filtering, vooral omdat deze aanpak veel energie gebruikt en de bouw van (zelfs kern-) centrales noodzakelijke maakt, iets dat goed is voor de ‘economie’. Maar ontzilten door verdamping kan ook, ontzilting door bevriezing vergt weer minder energie. Men kan ontzilten via een ion proces, daarbij gebruik je zouter water om het zout uit minder zout water te trekken. in alle processen wordt geprobeert het water (H2O) van wat er in ronddwarreld te scheiden.

Bij de 10 Ideas About to Change the World zit een nieuwe optie. Decanoic Acid (Decaanzuur). Het is een vetzuur dat oa in palmolie gevonden wordt (maar laat het geen excuus voor palm olie plantages worden!). Er zijn waarschijnlijk vele ook minerale verzuren te maken met dezelfde eigenschap, namelijk het bezit van een waterbindende kant. Met die waterbindende kant van het molecuul kan dit vetzuur water absorberen. Dat doet het bij matig warme temperaturen (40 graden celcius is hoog genoeg). Koelt het af dan geeft het vetzuur het water weer af. Het nuttige van dit proces is dat het alle andere stoffen in het water daarbij niet mee heeft genomen.   

Scientific American heeft het over het zuiveren van afvalwater, maar hoe zit het met ontzilten van zeewater, iets waarvan de potentie vele malen groter is. Dat kan met Decaanzuur. Het is zelfs onderzocht door Anurag Bajpayee, Tengfei Luo, Andrew J. Muto, and Gang Chen. Hier wordt hun werk beschreven. Ze beschijven het proces, niet de kwaliteit van het resultaat. Die informatie is elders wel te vinden..

"The recovered water contains negligible residual solvent and meets WHO and EPA salinity standards. " (bron)

Toepassingen

Wat meestal gebeurt met dit soort vindingen is dat iemand uit de industrie beweert dat het veel beter kan. Die zal dan een nieuw zeer giftig molecuul bedenken en dat patenteren, en over decanoic acid beweren dat het duur en onpraktisch is. De banken zullen de leugenaar steunen (of misschien heeft hij wel gelijk) en normale decanoic zuur desalinatie niet financieren. Het zuur zal intussen wel een stuk duurder worden gemaakt, of er begint een "voedsel vs. desalinatie" hetze zoals met biofuels.

Het lijkt echter dat er met deze stof in een dag/nacht cyclus prima kan worden ontzilt. Overdag neemt het vet water op uit zout water, ‘s nachts geeft het het water bij lagere temperaturen af. Door het proces op 30-40 graden te laten afspelen verandert er weinig aan het vet. Hoelang gaat  het mee? Kun je palmbomen irrigeren met het zoutloze water?

Daarbij komt overigens nog dat met Ultra High Vacuum Solar Thermal Collectors van RSB Zelfs in Nederland voldoende warmte is op te wekken. Deze techniek is dus niet alleen voor landen met de juiste temperatuurschommelingen.

Deze methode vormt ook een manier om energie met zout water op te wekken, iets dat kan als je twee waterstromen hebt met verschillende zoutheid. Dus naast een solar desalination plant krijg je er met een kleine investering stroom bij. 

English

Decanoid acid is touted as a way to clean polluted water. It’s a patrially hydrophilic fatty acid, like a soap, that will absorb water and leave any impurities behind. This goes for salt as well, creating a low energy desalination method. The acid absorbs water at 40 degrees, then releases it at 34 degrees. The acid is found in palm oil. The brine can be used to generate electricity and the heat needed for the process can be derived from the night/day cycle. This is one of several low energy desalination methods that won’t get financed because they threaten the big bucks reverse osmosis business.

Leave a Reply