Het Recht en de Politiek

Vandaag werd de klimaatzaak die werd aangespannen door Urgenda en supporters, en werd gewonnen, besproken in de Thorbecke zaal van het parlementsgebouw in Den Haag. De uitspraak van de rechter eist van onze regering dat deze zich coformeert met de in Europa gangbaar zijnde ambitie van 25% CO2 uitstoot vermindering in 2020. Dit is een scherper traject dan de VVD met grote tegenzin nastreeft. Dit moet omdat verloren terrein eigenlijk niet valt terug te winnen. De beslissing van de rechter werd gemaakt in de context van het belang van de burger, en de plicht van de overheid om de burger te beschermen (iets dat de overheid helemaal niet vanzelfsprekend acht, weg met de VVD).

De VVD is het er niet mee eens en wil in hoger beroep. De laffe PVDA sluit zich hierbij aan. De VVD legt dit uit met het argument dat dit soort rechtzaken helemaal geen goed idee zijn, dat straks op allerlei gebied mensen naar de rechter stappen, dat de rechter niet in de stoel van de politiek moet gaan zitten. Typisch argumenten die een zwakke toehoorder als plausibele kritiek zal voorkomen.

Wat is de politiek? Het is een groep uit het publiek geselecteerde mensen die onze wetten mogen voorstellen en wijzigen. De politiek probeert in de context van de wensen uit de maatschappij (of in het geval van de VVD uit het bankwezen) de wetten zo redelijk mogelijk te houden. De overheid voert deze wetten soms uit, omdat de regels het gedrag van bv. uitkerende instanties of het politie apparaat bepalen. Ze moet zich er altijd zelf wel aan houden.

Wat is een rechter? Het is een persoon die in de positie is om wetgeving naar eigen inzicht toe te passen, waarbij zeer sterk wordt geprobeerd om zoveel mogelijk bij de originele bedoeling en intentie aan te sluiten, onderwijl redelijkheid en billijkheid betrachtend. Een rechter is nodig als de wetgeving niet helder genoeg is, of als er dwingende reden is waarom iemand zich er niet aan houd, or er is iemand die zich er niet aan houdt en het slachtoffer wil deze situatie recht zetten.

Rechters bemoeien zich dus dagelijks met de politiek, omdat ze dagelijks de uit de politiek resulterende wetten interpreteren en toepassen or proberen dit te doen. Rechters hebben echter (als ze durven) een unieke positie omdat ze de doorslag kunnen geven, met gebruik van alle middelen die onze staat ter beschikking heeft. In feite is justitie een veel belangrijkere poot van onze overheid dan de politiek, vaak onstaat het initiatief voor een wetswijziging na een aantal rechtszaken die symptoom zijn van een acceptabele maatschappelijke verandering waarin de wet nog niet voorziet.

De klimaatzaak is zo’n rechtzaak die eenvoudigweg de bestaande wettelijke context afzet tegen het huidige regerings beleid, omdat er wel degelijk zoiets bestaat als onwetmatig beleid, want daar hebben we immers de grondwet voor. Geen politieke partij mag een wet tegen rode zomerjurkjes opstellen en aangenomen krijgen (in ruil bv voor wat loopwerk voor de VVD). want dat is disciminerend. We mag geen wet komen die zegt dat we 150 km/uur moeten rijden op de snelweg, want dat is onnodig gevaarlijk. Wetgeving is (als deze bv. niet door de fossiele banklakeien van de VVD is opgesteld) over het algemeen een weerslag van wat de gemiddelde mens redelijk vindt.

Het kan best zijn dat de politiek helemaal niet door heeft dat sommige wetten aan verandering toe zijn, en dan zijn een paar rechtzaken ideal, te verkiezen boven schrijnende gevallen.

Graag zien sommige politici zich als bestuurders, maar dat zijn ze niet. Het kan zijn dat veel mensen denken van wel, en die misvatting wordt dan weer gebruikt om maatschappelijk draagvlak voor wetsvoorstellen de creeren of ondermijnen, te prioriteren of achter te stellen, soms in het belang van de kiezer. U als kiezer kunt kiezen van iemand die u voorliegt over zijn/haar macht en het beste ervan hopen, of u kunt opletten wie doet wat u goedvindt, en op hem/haar stemmen.

De uitspraak in de klimaatzaak is duidelijk, het is kennelijk zo dat het corpus van wetgeving dat in de afgelopen eeuw is ontstaan vereist dat wie er ook in de overheid functioneert bepaalde standaarden aanhoud als het gaat om de preventie van menselijk leed. De rechter(s) hebben dat zo besloten en die taak is hun toebedeelt. Een politicus kan natuurlijk zeggen ‘zo is de wet niet bedoelt’ of ‘de wet dwingt ons er niet toe’, maar of dat zo is in de rechtzaal al bepaald. Aangezien het om de interpretatie van de wet gaat, en niet het creeren ervan, kan de politiek maar een ding doen, en dat is een wet doorvoeren die de uitspraak van de rechter teniet doet. Maar dan moet de VVD openlijk zeggen ‘we geven geen bal om u of uw kinderen, we willen allemaal een dikke Mercedes!’

Onze publieke controle is beperkt door onze kennis en aandacht. De politici willen de aandacht om bv hun idealen of bankiersvriendjes een duwtje in de rug te geven. Sommige politici zijn gewoon broodwerkers die later betaald krijgen door leuke baantjes en spreek beurten. Dat soort huurlingen zijn er in elke laag van de overheid. Zeker bij de VVD zitten er een hoop van deze mensen, ga maar eens na waar ze terecht komen. Mensen met schijt aan alles en iedereen dat op den duur geen geld oplevert.

Nu focust de klimaatzaak onze aandacht. Het is tijd voor een nieuw energie akkoord, een met de ambitie ons toekomstig welzijn te bevechten met harde maatregelen en resolute investeringen. Een met zoveel bite dat onze naburige landen jaloers worden op het prijsniveau van onze hoge levensstandaard. Geen flapdrollen van de Gasunie, Shell of uit het bankwezen in de adviescommissie, geen neerbuigende harken zoals Jeroen van der Veer die doen alsof ze hen niks kan worden verweten.

 

 

 

 

 

 

Examples of Roboeconomics

Ronoeconomics, the economic framework that we need to adapt to have a future, consists of three parts, namely using robots, restoring the ecology and having a renewbales based economy. Each part is within reach today, and the main hinderance to developing our economy into this new one is the dependence of credit sources, banks, on the use of fossil fuels in economic processes.

Robot that plants trees..

To break through that dependence and be able to start operations that do not have this banking/fossil fuel entanglement we propose to create so called extraeconomic zones/organizations which are almost entirely like any other productive organization, factory or agricultural region, but that they don’t produce for the wider economy, they don’t use fossil fuels, and they don’t have any ties with the banking system for credit or anything else. The reason to make these aspects explicit for a starting subset of operations is because economic theory promotes the exploitation of any usefull resource one can get to, and we don’t want forrest biomass we create to fight climate change to be cut down and sold. We can ensure this doesn’t happen if we don’t have any debt or credit dependence on the wider banking system. Usually desirable economic resources are brought to the market by weakening the government/authority that owns it, usually by making this government/authority dependent on credit, this is the nr. one method of bank economic occupation.

Economics aims to maximize the utilization of fossil fuel, it is a fossil fuel marketing strategy

A Roboeconomic takeover strategy would consist of making sure the rate of adoption of renewables is maximized, that the production chain for renewable energy sources is made independent on fossil fuels as soon as possible. At the same time extraeconomic production chains, can be interwoven in the normal economy, sustaining only the people involved. This patchwork can grow and tie together eventually so no person has to depend on the fossil fuel economy anymore. At the same time large scale extraeconomic activity can start in regions that are not interesting economically but have great potential extraeconomically. By continuously focussing on local self sustaining ability based on renewables banks and fossil companies will lose cloud and can be controlled better to be shut down eventually.

Agricultural automation can equally be used to plant and manage organic biomass, plant trees, green regions with minimal human intervention

Extraeconomic zones can build biomass outside the grasp of the economic ‘lawnmower’, as long as it has some protection, for instance by being small, secret or in fact protected. For that reason remote regions are ideal for roboeconomic, extraeconomic activities. Oceans are another good candidate, also because there is so much to gain there in terms of human survival of current warming trends. Oceans have the added advantage that they provide water, nutrients, are easily moved around in and have little shade (for solar power generation). We have written about floating bamboo plantations, mixed with fish farms and other biomass generating ocean agriculture. Communities can thrive on our oceans, and we can even prevent storms and typhoons by farming in certain regions.

An example of how far we are with robotic ocean management, our ability to precisely control the coral reef environment in this case. The above COTSbot (Crown-Of-Thorns Starfish robot) is able to autonomously roam around the reef to find invasive species like the Crown of Thorns starfish, and kill them. One can say this is destructive but this en example of what can be achieved. The robot can identify the starfish itself and applies a (hopefully biodegradable) poison to them, thus protecting the coral which would otherwise be destroyed. There are other fish species that can invade reefs and create havoc there like the lionfish who have no natural enemies on many reefs.

A autonomous oceanic robot can do many things. Being electric it could charge on free flaoting solar arrays anywhere in our oceans. They could plant kelp forrests, they could weave floating mats of organic matter on the surface that then allow fish to thrive underneath. With some human assistance we could have enormous fish farms in the open sea fed by nutrients from the deep ocean (which contains all the necessary ingredients at about 200-400 meters). Hawaii has large algae farms which it feeds with cool nutrient rich deep ocean water. For more on this concept see our pieces on Bambooya.

It is essential for our survival that we restore the oceans and protect their ability to absorb CO2 and produce O2. In response to human degradation of oceanic life while the evolutionary stress on life in general is increasing, we would be wise to try to make any life thrive anywhere, so in case of the oceans, restore dead zones to ones teeming with fish life. This is possible because the necessary ingredients are there, including those needed for our roboeconomic intervention.